Ty sam będziesz tym osobnikiem ,gdyż jeżeli Bóg istnieje ,to bedzie cię sądził po śmierci.

Przyszło do mnie trzech przedstawicieli różnych religii świata.

Każdy z nich powiedział mi, abym postępował tak jak on mówi,
to po śmierci będę mógł żyć wiecznie.

Każdy miał przed sobą grubą księgę, która potwierdzała, że jego słowa są prawdą. I faktycznie wg tych ksiąg nie kłamali.
Jednak nie mogłem się zdecydować, gdyż każdy z nich mówił, że tylko jego religia prowadzi do życia wiecznego.
Więc chociaż podobały mi się zasady niektórych z przedstawionych religii, to jednak obawa, że stracę życie w fałszywej religii była zbyt duża.
Praktycznie jeden do trzech. A wiedziałem, że te trzy religie nie są jedynymi, że jest ich setki. Jaka szansa będzie przy stu religiach, że wybiorę właściwą ? - Bardzo mała.

Z przezorności, aby nie wybrać fałszywej religii, zostałem ateistą

Pozatym dziwiło mnie, że że każda z tych religii obiecuje to samo, ale stawia mi inne zasady aby to osiągnąć, coś to podejrzananie wyglądało...
A najśmieszniejsze z tego wszystkiego było to, że w pewnym momencie zauważyłem, że dwóch z tych panów, którzy obiecywali mi zupełnie co innego trzymali w ręku tą samą księgę - pięcioksiąg Mojrzesza, był to Żyd i Ksiądz.

Powiedziałem wtedy. - Panowie, bez jaj. I zatrzasnąłem za nimi drzwi

Pisałem gdzieś o tym .Pomyśl , jeżeli wszystkie drogi prowadzą do Rzymu ,to może wszystkie religie prowadzą do Jednej Mocy Stwórczej ,którą każda religia nazywa inaczej, i oferuje różne drogi aby do niej dotrzeć .

Co to za przezorność skoro teraz nie masz żadnej szansy na to, że wybierzesz właściwą religię. Masz też poważne problemy z uzasadnieniem poświęcenia jakie mógłbyś podjąć dla drugiej osoby. A być może również ze znalezieniem sensu ludzkiego życia. Bo dlaczego ludzkie życie ma mieć sens, skoro jest jedynie owocem bezmyślnego procesu ewolucji?

Tylko jakże różne są to drogi,
Jedna mówi, abym zamontował sobie ładunek wybuchowy i wywalił w powietrze niewiernych,
Drucha mówi, żebym latał z biblią od domu do domu,
Jeszcze inna mówi, żebym mówił swoje grzechy, i pracował od świtu do nocy (kto rano wstaje temu pan bóg daje ) na utrzymanie duchownych
To znowuż inna religia każe mi obciąć sobie kawałek penisa,

Nie, dziękuję, zbyt kręte ścieżki prowadzą do tego samego.
Pozatym każda religia nazywa tą samą moc stwórczą inaczej, przypisuje jej inne cechy, raz jest to jeden bóg, raz dziesięciu, raz kobiety, raz chłopy, jeszcze innym razem, koty, ptaki i inne zwierzęta.
To znowóż tym bogiem jest drzewo, lub krzak jakiś.
Zresztą jedna mówi, że po śmierci będę w raju żył beztrosko, ale bez baby. - co to za życie ?
Druga mówi, że będę gonił z łukiem za jeleniami.
Inna mówi, że będę sobie siedział z Thore i Odynem przy jednym stole i żarł - też mi przyjemność.
Znowóż inna powie, że będę sobie uprawiał seks z wieloma kobietami, kiedy tylko zapragnę. Jednak ja nie jestem na tyle wydajny aby móc tak bez końca... No chyba, że ów bóg obdzieli mnie odpowienią potencją.
Inne religie, kazują tylko ćpać i ćpać, aby kontaktować się z bogiem,
Inne religie mówią, że szatan jest Panem stworzenia - ta też jest tym drogowskazem ?

Jak możesz mówić, że wszystkie drogowskazy prowadzą w to samo miejsce, Przecież to całkowicie inne drogowskazy całkowicie gdzieindziej kierują, i całkowicie o czym innym mówią.

Niestety masz rację.
Kilka kilometrów ode mnie jest jeden szpital, jeszcze dalej drugi. Mógłbym chodzić tam codziennie pomagać, mógłbym to robić przez całe życie.
Jedynym sensem mogła by być moja satysfakcja i samolubność. Bo również wierzący, który skłoniłby się do takiego poświęcenia, tak naprawdę robił by to dla własnego zbawienia. Czyli jak pisał de Mello, każdy tak naprawdę jest samolubny.



Również masz rację. Bo nauczono nas patrzeć z perspektywy biegnących stuleci, z perspektywy wieczności.
Ludzkie życie jest króciutkie i nie można doszukać się tutaj zbyt dużego sensu. Sens widać tylko patrząc z perspektywy rozwoju gatunku, przekazanie genów, jak najdłuższe utrzymanie się przy życiu itp.
Ale zakładając za normalne i oczywiste, że żyjemy i umieramy. Sens życia jest, :
Realizacja planów. Żona, dzieci, kupienie sobie czegoś, zrobienie czegoś, hobby, rozrywka.

Problem osób wierzących polega na tym, że szukają sensu życia patrząc z perspektywy wieczności i wiecznie żyjącego boga, wtedy sensu życia człowieka niewierzącego faktycznie trudno się doszukać.

Jednak, spójrzmy prawdzie w oczy. Wszystko umiera, i to naturalny proces. Nie umiera jedynie gatunek.
Gdyby mucha patrzyła na życie z punktu widzenia człowieka, to pewnie również jej życie nie miało by sensu, byłoby zbyt krótkie.

Ale przyznam, szczerze, że jest we mnie chęć życia wiecznego. Nie wiem, czy wszczepiła mi to religia, czy po prostu ewolucja, - wydaje mi się, że to drugie. Po prostu chęć przeżycia za wszelką cenę jest u człowieka tak ogromna, że chciałby on żyć wiecznie. Dlatego każda, nawet najprymitywniejsza kultura to życie wieczne wymyśla. (oczywiście sen i halucynogeny, miały na to niewątpliwy wpływ)

Nie jest tak, że ateista nie chce żyć wiecznie. Pewnie że chce. Ale nie lubi się oszukiwać.

tu sie oszukujesz ..

http://www.zwierzeta.terramail.pl/zwierzeta/9_1.htm



to i tu możesz...

Bo ja wiem.
Ja tam nie chciałbym żyć wiecznie, a wolałbym reinkarnację, bo podoba mi się to życie na ziemi
No ale cóż, życie to nie bajka.

Ja tam nie chcę żyć wiecznie. Nic nie trwa wiecznie. Przede wszystkim zycie.

Ja też nie chciałbym żyć wiecznie.

Enigmo i Zenciognito jeśli mówicie, że nie chcielibyście żyć wiecznie ,to znaczy że z jakichś powodów nie lubicie życia już tego tu na Ziemi .Bo tylko na podstawie doświadczeń ,które zdobywa się żyjąc na Ziemi człowiek wyciąga wnioski . Więc jesli tak mówicie to znaczy ,że życie na Ziemi wam zbrzydło ,to tłumaczy dlaczego wasza wiara jest słaba ,lub w ogóle jej nie ma. Mi się życie podoba i chciałbym żyć wiecznie.

Nie rozumiem.
Celem mojego życia jest je dobrze przeżyć, cóż by innego? W końcu to jedyne życie jakie mam. A co to znaczy "dobrze przeżyć"? Ano tak, żeby niczego nie żałować w jego trakcie i u kresu. Skomplikowane?

Zmyliło Cię to moje "pod koniec"? Nie mam pojęcia, kiedy będzie koniec. Nie żyje po to, żeby coś sobie powiedzieć na chwilę przed śmiercią, w końcu nie wiem, kiedy umrę. Więc staram się żyć tak, żeby w każdej chwili móc tak stwierdzić.

Nie jest tak i wyjaśnię Ci wszystko porównując życie do słodyczy Ferrero Rocher. Uwielbiam je zawsze i wszędzie, mógłbym ich jeść dziesiątki jedno po drugim, jednak po jakimś czasie by mi się zwyczajnie znudziło, miałbym dość. Tak samo jest z życiem. Jest bardzo fajne, ale każdy po jakimś czasie miałby już dosyć - można to porównać do przejedzenia najlepszą potrawą. Jednemu życie znudziłoby się po 50 latach, innemu po 500, jeszcze innemu po 500 000 lat, ale na pewno w końcu każdy miałby dość.

Z jakiego powodu chcesz je dobrze przeżyć ,(dla czystego sumienia, czy np. bez powodu) .

Zenciognito mówisz o życiu na Ziemi. Nie wiesz co ma do zaoferowania życie wieczne .Jeżeli w wiecznosci czas nie istnieje to nie możesz mówić że życie znudziłoby ci się po jakimś czasie.