Improwizuję. A mówiłem że mój umysł jest niedoszlifowany? No. To siedź cicho i nie popędzaj... : PPP

Mnie też, to bardzo ciekawe. Ateizm jest pod tym względem bardzo inspirujący.



Co to znaczy "uporządkowany obiektywnie"? Które ziarnko piasku na pustyni jest obiektywnie pierwsze?

Była kiedyś taka zagwozdka antropologiczna: krajowcy bodaj z Polinezji dopytywali się usilnie jak się nazywa "to" pokazując na różne części ołówka. Czy uporządkowanie, którego oczekiwali, jest mniej czy bardziej obiektywne/zbliżone do obiektywnego od naszego rysik/oprawa, albo początek/koniec ołówka?

Ale pamiętajmy, że ateizm wcale nie wiąże się z koniecznością przyjęcia, że kiedykolwiek rozum nie istniał Tym bardziej dziwne, że ateiści poświęcają tyle energii na dezawuowanie rozumu (wg nich, rozum to tylko rzadka przypadłość, przypadkowo pojawiająca się w odpowiednio splecionych układach, niczemu nie służąca, a już na pewno nie będąca źródłem rzeczywistości)..

Nie wiem. Odbieram to jako dowcip mimo woli, a dowcipów, jak wiadomo, nikt nie tłumaczy, żeby nie zabić.

Gdybym się ośmielił, tobym powiedział, że po określeniu jakiejś cechy Boga, ta cecha albo rośnie w sposób gargantuiczny, albo jest natychmiast wyrzucana jako błędna, bo przecież definicja. W rezultacie dostajemy Piankowego Marynarzyka z Pogromców Duchów.

@Johnny99

Możliwe, dlatego też - jak wielokrotnie o tym wspominałem, Ty zaś przynajmniej kilkakroć byłeś uprzejmy zlekceważyć - nie jestem ateistą, albowiem właśnie to co wyżej opisałeś nie zgadza się z moim światopoglądem, intuicją i smakiem.

Dobrze dobrze, obiecuję już teraz zapamiętać

Prawa fizyki działają obiektywnie, planety się kręcą. Subiektywność to pełna pychy wiara w Wielką Ludzkość, która stwarza prawa fizyki. Wierzenia takie występują np. na temat mechaniki kwantowej - kot Schrodingera

W sumie racja. Nie da się, trzeba przyjąć na wiarę. Winienem był napisać: dedukujemy... cholera. Niech będzie, że racjonalność rzeczywistości. A matematyzacja rzeczywistości to jeszcze insza inszość. Nie raz i nie dziesięć razy dostaje się w fizyce wzór krzywej, która dobrze modeluje jakieś zjawisko, ale trzeba ją przyciąć arbitralnie do empirii, np. wyrzucając ujemne ramię paraboli, botak.

Planety się kręcą, zgoda. Prawa fizyki natomiast, to tylko założenia wyprowadzone z obserwowania zjawisk interpretowanych jako powtarzalne, bądź z teorii.

Czyż faktu kręcenia się planet nie da się ostatecznie sprowadzić do praw fizyki?

Da się, to prawa fizyki. Dość daleko odeszliśmy od tematu.

Poniekąd słusznie. Bo jak w ogóle moze istnieć coś takiego jak dowód ontologiczny? Ontologia to nauka o bytach, co sugeruje, ze dowód mialby być przeprowadzony na zasadzie samego tylko rozumowania, jak w matematyce. Tego typu "dowody" są bezwartościowe w odniesieniu do bytów realnych. Tu są wymagane dowody empiryczne.

Jeśli Bóg miałby istnieć w ten sposób co Ziemia, gwiazdy czy galaktyki to na pewno. Ale istnieje pozaczasowo. Tak samo istnieją twierdzenia matematyczne, ale On istniałby tylko na swój własny sposób.

(westchnienie) Stanisław Lem, Doskonała Próżnia, Nowa Kosmogonia. Góglamy z Chomika i czytamy, aby przyswoić sobie ideę, że matematyka jest (może być?) wtórna wobec fizyki.

A co Lem na ten temat pisze? Jak argumentuje?