No moim zdaniem ta nicość jest o wiele bardziej kusząca niż nieustanny orgazm przy boku Ojca Niebieskiego... Rodzi się również pytanie, czy można najpierw na trochę orgazm, a potem, jak się już znudzi, to nicość...

czuowiek, a byłeś tam i przeżyłeś orgazm? Nie mierz rzeczy niepojętych ludzką miarą. To jest małe (rozumiesz to słowo?). Co, jajcarz z ciebie?

Orgazm uważasz za największe dobro?
W takim razie chyba warto doradzić więcej zajęć w życiu.

Czy dobro musi być tym samym, co przyjemność?

No to albo albo, która opcja jest prawdziwa? Nicość czy miejsce bez boga?



Miło mi



To nie wygląda na wolny wybór. Nadal sprowadza się to do tego ze masz do wyboru na przykład ciepłą herbatę lub skok z 10 piętra. To nie jest żaden wybór, musisz pić herbatę choćbyś jej nie znosił.



Postaram się dostosować oczywiście. Jako nazwa własna rozumiem jak najbardziej, natomiast jako rodzaj bytu chyba nie trzeba?

Kombinuj magicvortex, ale dla mnie jest to wybór pomiędzy kimś konkretnym, kogo nie da się zdefiniować wg ludzkich pojęć, ale przecież jest w prawach przyrody, jakie by nie były, w prawach fizyki, a skokiem z dziesiątego piętra. A przy okazji jestem areligijny. Ktoś komu zależy na tym aby przebrać i dobrać sobie właściwe dla siebie towarzystwo nie jest dla mnie religją. A komu skok z 10 piętra - jego wola...

dlaczego ja mam kombinować? nie ma jednej opcji?



Naprawde? Jak ktoś przystawi ci pistolet do głowy i powie "pieniądze albo życie" to jest to dla ciebie wolny wybór?

Mylisz pojęcia. Wolny wybór to: albo dam komuś pieniądze i umrę z głodu, albo nie dam i będę żył. Nie ma tu miejsca na pistolet. Czy to jest jasne?. Ale też w tym przykładzie (one zawsze są niedoskonałe) co jest czym dla kogo to też jego wybór

To jest wybór, nie uważam go jednak za wolny. Według tej definicji człowiek w obozie koncentracyjnym ma wolny wolny wybór ponieważ może łagodnie iść na śmierć w komorze gazowej lub próbować uciec i zginąć od serii z karabinu.

Czym się różni dla Ciebie wybór od wolnego wyboru?

Jeszcze o pieniądzach. Możesz je roztrwonić, i obgryzać tynk ze ściany albo kierować się zdrowym rozsadkiem. I wcale tynk ze ściany nie determinuje twojego wyboru. On jest jego konsekwencją. Nie myl przyczyny ze skutkiem.

Wymienione przeze mnie "smutek, śmierć, zazdrość" były tylko pewnym przykładem. Skąd ja mam wiedzieć, że rzeczywiście był smutek, a zazdrości nie było, albo na odwrót. Bardziej chodziło mi o to, że w tej rzeczywistości nowo-stworzonej choć dobrej mogło być miejsce np. na śmierć co wcale nie wskazuje i nie umniejsza Stwórcy w żaden sposób. Dla chrześcijan to dzieło Chrystusa jest punktem centralnym historii zbawienia. Oczywiście trzeba pytać o początek, ale myślę, że dla chrześcijan jeszcze bardziej istotny jest finał .

Kwestia bycia wolnym sięga nieco głębiej niż to czy ktoś mnie zwiąże, uwięzi i w ten sposób ograniczy moją wolność. W pewnym sensie hmm... politycznym, społecznym, gospodarczym, medycznym można człowieka pozbawić wolności, natomiast tej wolności o której mowa nie można człowiekowi zabrać.

To nie jest trafna analogia, bo nie można nie znosić dobra. Z definicji.

Na ziemi istniejemy w czasie, tzn. podlegamy jego upływowi. Chrześcijaństwo nic nie mówi o istnieniu czasu poza światem doczesnym. Według nauki KK niebo to nie jest miejsce, tylko stan - stan jedności z Bogiem. Po śmierci ludzie nie podążają już drogą, na której można spotykać trochę dobra i trochę zła, tylko docierają do jej końca i przechodzą w swój ostateczny stan.

A czy świat, w którym istnieje kres drogi człowieka jest najlepszy z możliwych światów? Tego może nie dać się udowodnić. Ale tym samym nie da się też udowodnić twierdzenia przeciwnego.



Teoretycznie można tu rozmawiać o bogach w politeizmie ale w praktyce prawie zawsze rozmawia się o Bogu. Raczej nie zdarza się, aby ktoś przyszedł na chrześcijańskie forum rozmawiać o bogach.

Ponadto Bóg jest absolutem. To jest właśnie inny rodzaj bytu niż bogowie, czyli istoty z natury ograniczone i nie będące Pierwszą Przyczyną, ani jedynym możliwych Bogiem.

Mimochodem czuowiek trafnie ujął czym jest piekło - wiecznym, bez przerwy, bez ulgi, korzystaniem z rzeczy, które człowiek najbardziej pragnął w życiu doczesnym i dla którego podporządkował całe swoje życie.

Czy przypadkiem nie pomyliłeś epoki oświecenia z epoką romantyzmu?
Bo z tego co pamiętam, to irracjonalizm przypisuje się głównie tej własnie epoce.
I nie chodzi o "okres" w którym narodził się racjonalizm światopoglądowy, ale chodzi o samą idee oświecenia.
Konstytucję dostałeś? Ale zapewne wolisz dogmaty Kościoła... Twoja wola.



Dziękuję uprzejmie. Wolę poczytać o wyprawach krzyżowych i inkwizycji, jeśli chodzi o zbrodniczą stronę ludzkiej natury.
Zabijanie bez Boga, czy zabijanie dla Boga, jest bez różnicy. Jeden ch.. po babce jeździł.


Za to człowiek, który nie jest w stanie sklecić jednego posta bez obrażania jest zdrowy "duchowo"... mhm, fajnie.
Zdrowy "duchowo" człowiek przyjacielu, nie wysyła na PW wiadomości w stylu: "jesteś k...."
tylko dlatego, że Twój oponent ma inne zdanie.
Lepiej sam się przebadaj.


Tylko, że istnieje taki malutki szczegół... zło i dobro są pojęciami względnymi, i widać jak na załączonym obrazku, że człowiek do dziś dnia, tego prostego faktu nie rozumie. Człowiek wierzący, oczywiście.

O jakiej wolności zatem mowa? Jesteś w stanie ją zdefiniować?



Ale ja nie mówię o dobru tylko o Bogu. Co jeśli chce być dobrym człowiekiem ale nie chce "wybrać Boga" o czym była mowa wcześniej? Nie mam takiej możliwości. To jest jak jedna słuszna partia.



W sumie zapytam skąd ta wiedza Tzn to wynika z Biblii? Czy może z rozważań wierzących?



Dlaczego używa się słowa "Bóg/bóg" odnośnie absolutu skoro tworzy to tylko niepotrzebne skojarzenia z bogami politeistycznymi?



I skąd to wiesz?

Jeśli Bóg jest uosobieniem dobra, to nie można wybrać dobra bez Boga, bo to tak jakby wybrać dobro bez dobra.



Z Biblii na pewno wynika, że Bóg jest wszechmocny. To znaczy, że nie podlega ograniczeniom, czyli m.in. upływowi czasu. Wiemy też, że czas jest częścią świata materialnego.

Z Biblii wynika też, że poprzez grzech pierworodny człowiek zerwał łączność z Bogiem. Po śmierci Bóg daje jednak szansę na osiągnięcie pełni tej łączności. Dalej z Katechizmu:

KKK 1023 Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem oraz są doskonale oczyszczeni, żyją na zawsze z Chrystusem. Są na zawsze podobni do Boga, ponieważ widzą Go "takim, jakim jest" (1 J 3, 2), twarzą w twarz (Por. 1 Kor 13, 12; Ap 22, 4).

KKK 1025 Żyć w niebie oznacza "być z Chrystusem" (Por. J 14, 3; Flp 1, 23; 1 Tes 4, 17). Wybrani żyją "w Nim", ale zachowują i – co więcej – odnajdują tam swoją prawdziwą tożsamość, swoje własne imię (Por. Ap 2, 17).

I tak, rozumiem, że interpretacje tych cytatów biblijnych mogą się różnić ale w ten sposób interpretuje je KK (a katolicy uznają, że KK jest właśnie tym Kościołem, który założył Chrystus).



To zapewne po prostu dlatego, bo język ludzki często tak się rozwija, że podobnie brzmiące słowa nie mają idealnie tego samego znaczenia.