Żadne problemy Pierwszy cytat dotyczy określonych w moim
poprzednim wpisie przegrywających. Fundamentalistów jednym słowem.
Natomiast drugi cytat odnosi się do wierzących w wersję "light": O
gdzieś, tam, ktoś sobie patrzy na nas, a po śmierci coś na pewno jest.

. Więc ustalamy.
Wiara w twór nadprzyrodzony (nie wnikam czym on jest a czym nie jest)
kosztuje albo nie Zależy od wierzącego.
Jaki jest ten koszt? To również zależy od wierzącego; im wyznawca
głębiej wierzący, głębiej ulegający doktrynie np KRK, tym wyższy
koszt psychiczny. Należy również uwzględnić koszty materialne.

W
moim konkretnym przypadku to znaczy postępować zgodnie z zasadami
współżycia w społeczeństwie. Jednocześnie kierując swoim losem w
możliwie największym stopniu. Dążyć do zaspokojenia tych potrzeb,
które JA uznaję za najważniejsze, w kolejności którą uznam za
stosowną. Widzisz mnie się w życiu poszczęściło. Nie cierpię biedy,
nie jestem głupi, brzydki również nie.
Póki co jestem zdrowy, ale zdaję sobie sprawę, że taki stan wiecznie
trwać nie będzie. Jednakowoż, zamiast zadręczać się wizjami raka,
kalectwa, parkinsona idę sobie przez życie. Jestem świadom iż moje
ciało z biegiem czasu stanie się moim wrogiem, ale gdy to nastąpi nie
pomyślę, że to "kara boska".
Jednocześnie z przykrością obserwuję członków społeczeństwa,
którym nie wiedzie się tak dobrze jak mi. Jestem bowiem człowiekiem z
natury dobrym.
Obserwuję również ludzi zmanipulowanych doktryną KRK, ślepo jej
uległych, płacących tę wysoką cenę o której wspominasz.Bo ta doktryna opiera
się na strachu i niedoskonałości. Strachu przed potępieniem oraz na
dogmatycznej ułomności człowieka. Ta doktryna jest zmaganiem się z
wyimaginowanymi problemami.
Satysfakcjonuje mnie świadomość, że jestem ponad tym wszystkim a
problemy moje sprowadzają się do tych dnia codziennego. Po co mam sobie
dodatkowo utrudniać życie?

Nie zgadzam się.
Ludzie biedni ulegli utopii komunizmu, mamieni lepszym jutrem.

Widzisz, dla mnie nie istnieją żadne inne. I
możesz sobie nazwać mnie ubogim cżłowiekiem .

Ale widzisz dla mnie wiara to jest takie opium dla umysłu,
dla świadomości własnej przemijalności. Zgadzam się, że odkrywanie
prawdy jest sprawą bardzo ważną, dla wielu naukowców jest to działanie
z którego się utrzymują. A reszta cytatu to Twój pomysł na przejście przez życie ziemskie i wskazanie spraw na ziemskim padole dla Ciebie ważnych. Twoje sprawy. Nie mnie oceniać.

@liam
Absolutnie nie potraktowałem Twojej wypowiedzi jako ataku na moją osobę. Nie odebrałem jej również jako próby zdyskredytowania mnie. Co do nieuleczalnego racjonalizmu, no chyba jakiś cud zdołałby mnie przekonać? Aczkolwiek gdybym spotkał na ulicy zmarłego dziadzia, to po rozmowie z nim udałbym się na wszelki wypadek do psychiatry...

E, cud to nie... Stawiałbym ewentualnie na miłość. Ale taką, co wszystko do góry nogami wywraca. I też mógłbyś się ostać.

Nie ma mocnych. Mnie też najracjonalniejszy i najbardziej ścisły dowód matematyczny nie przekonałby, że Bóg nie istnieje. I tak trzymać!

Wg Roberta Sternberga miłość to mieszanka trzech składników: namiętności, intymności oraz zaangażowania. Nie przeczę, może mnie to jeszcze spotkać w życiu, ale generalnie będę wówczas "mniej więcej" wiedział co się ze mną dzieje i dlaczego

Przekonaj dzieciaka, że jego niewidzialny przyjaciel nie istnieje. "E tam" - powiesz - "Sam z tego wyrośnie"

Powodzenia! Sztuka polega jednak nie na tym, żeby nie wiedzieć co się dzieje, ale wiedzieć a i tak lecieć.


Jakbyś tam był. Jeden jedyny raz w życiu miałem ochotę uderzyć kobietę, kiedy żona powiedziała naszemu wówczas sześcioletniemu synkowi, że Św. Mikołaj nie istnieje. A wystarczyło poczekać kilka miesięcy... Za to potem w przedszkolu sprał większego od siebie za takie "uświadamianie" koleżanki. Dumny byłem!

Nazwałeś koszty przymiotnikowo ale nadal ich nie wymieniłeś ani nie podałeś przykładu.
Co jest kosztem psychicznym a co materialnym?

A możesz mi powiedzieć skąd się wzięły te zasady współżycia w społeczeństwie?
Skąd wiesz, że twoje zasady jako jednostkowej części społeczeństwa są dla innych właściwe?
Ponadto o ile sobie dobrze przypominam to sugerowałeś, że to ja i moje JA tęskni czy pragnie nieśmiertelności a już teraz zaczynasz podkreślać jak ważne jest twoje JA.
Znasz takie słowo jak egoizm? Egoizm w połączeniu z materializmem i konsumpcją daje jeszcze gorszy wynik.
Cieszę się, że ci się w życiu poszczęściło. Skoro czujesz się szczęśliwy i spełniony skąd więc pytania zadawane na forum wiary, wiary co do której twierdzisz że jest niepotrzebnym wymysłem? Nie szkoda ci zwyczajnie czasu, które mógłbyś przeznaczyć na uszczęśliwianie swojego JA zamiast tracić go na czcze (wg ciebie) rozmowy?
Ja na twoim miejscu postąpił bym zupełnie inaczej no chyba, że komfort życia nie dał by mi 100% szczęścia i nie udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania. Ale przecież to niemożliwe?

Widzisz tam gdzie ty widzisz karę boską tam ja widzę naturalną kolej rzeczy ale, ale.... zaczynamy się zamieniać miejscami.

Możesz bliżej sprecyzować co znaczy że ci się dobrze wiedzie? I co to znaczy że jesteś człowiekiem dobrym? Co wyznacza, że dobroć jest dobra a nie np. zwyczajna bądź nijaka?

Widzisz moje problemy egzystencjonalne nie zaczynają się i nie kończą wyłącznie na moim JA, na moim mieszkaniu z gresem 350zł/m2 netto, na klimatyzowanym wnętrzu mojego mercedesa ale dopiero na tym się zaczynają. Moje problemy to to, że na świecie mnóstwo ludzi ginie z głodu a np. w Polsce są limity na produkcję rolną, także to że Palestyńczyków bombarduje się bombami fosforowymi gdzie fosfor żarzy się w ciele i trzeba go wydłubywać nożem by nie przepalił kości, na tym, że dwoje facetów drażniąc sobie wzajemnie mięśnie Kegla mówią, że to miłość i chcieliby mieć z tej miłości dziecko.
Tak to wszystko miłość ale niestety tylko własnego JA, być może tak jak w twoim przypadku.

Nie rozumiem PONAD czym się znajdujesz? Skoro twoje problemy to problemy dnia codziennego to raczej tkwisz w szarej codzienności. Więc nie jesteś ponad a wewnątrz albo można też powiedzieć na samym spodzie.
Jeżeli spojrzysz na statystycznego Amerykanina i statystycznego Koreańczyka z Korei Płn. to zobaczysz dóch zniewolonych ludzi. Jedni przez pieniądze, zakupy i konsumpcję drudzy przez ideologią. A prawdziwie wolni ludzie żyją naprawdę tam gdzie cywilizacja jeszcze nie dotarła. Żyją w symbiozie i większego szczęścia na ziemi raczej uzyskać nie można. To max. Życie w harmonii z naturą.

Kto to jest człowiek biedny? A ty nie myślisz o tzw. lepszym jutrze?

Sam napisałeś co napisałeś. I to nawet z radością

Już nogę zaryzykować tezę, że w ogóle nie rozumiesz na czym polega wiara. To raz.
Prawdopodobnie też jak zresztą wielu ludzi żywisz jakąś niechęć czy urazę do religii katolickiej. Czy słusznie czy nie nie moja sprawa ale ważne jest to by nie wylewać dziecka z kąpielą. Zauważ, że wielu ludzi z nienawiści do kleru uważa się za ateistów a zachowuje jak antyklerykałowie. Ja gdybym mógł zlikwidował bym każda religię ale złego słowa o drugim człowieku nie mam prawa powiedzieć bo sam mogę nie być lepszy. Np. mogę być ubogim człowiekiem jak sobie być może pomyślałeś

To są sprawy oczywiste, ale specjalnie dla Ciebie przykład kosztu psychicznego:

• Masturbacja leży w ludzkiej naturze. Doktryna KRK potępia masturbację. Kosztem psychicznym jest odczuwanie wobec siebie samego, przez osobę wierzącą masturbującą się, negatywych uczuć i emocji związanych w wykonywaniem ww. czynności.

Odnośnie kosztu materialnego:

• Weź sobie dowolny przykład zapłaty za posługę kapłańską

Pewnie. Człowiek jest istotą społeczną, od czasu praprzodków żyjących w kilkunastoosobowych stadach. Wraz z rozwojem cżłowieka wyewoluowały zasady współżycia społecznego które dla dobra wspólnoty muszą być przestrzegane, a których przestrzeganie dla dobra wspólnoty należy w przypadkach trudnych wymusić.

Czytanie ze zrozumieniem się kłania. Przeczytaj sobie dokładnie obie moje wypowiedzi, w których występuje zaimek osobowy "JA", i spróbuj zrozumieć ich sens. Jeśli nie dasz rady to będę tłumaczył.

Oba pytania są ze sobą związane. Traktuj społeczeństwo jako stado osobników zebr. Każdy z tych osobników realizuje swój cel przekazanie materiału genetycznego potomkowi. Cel ten jest sprzeczny z celem innych osobników (ograniczona liczba samic). Skąd zatem taki twór społeczny jak stado? Otóż, pomimo sprzeczności interesów osobników - członków stada, jego realizacja jest bardziej skuteczna w grupie, która daje bezpieczeństwo członkom stada.

Czytaj uważnie, ze zrozumieniem a nie ślizgaj się wzrokiem po tekście.

Motywy mojego działania są moimi motywami. Pozwolisz, że będę działał wedle własnego uznania? Chyba, że wiesz lepiej co dla mnie dobre

Specjalnie dla Ciebie pogrubiam. Apeluję ponownie o chociaż próbę czytania ze zrozumiemiem:

Na potrzeby niniejszej dyskusji poniższe jest wystarczająco precyzyjne:I, wybacz, nie podam Ci wysokości mojego zeszłorocznego dochodu:)

Przypominam, temat wątku brzmi: "Ateiści zawsze przegrywają... a może wszyscy wygrywamy?"

Twoja teza jest błędna. Wiara polega na przyjęciu istnienia czegoś bez żadnego dowodu wiarygodnie potwierdzającego ten fakt.
Zauważ, że można być wierzącym i jednocześnie antyklerkałem.