Rodzice mi wybaczają błędy. A ja wiedziałam, że Jezus NIE działa mocą Belzebuba, mało tego, znałam jego reakcję na ten zarzut, a mimo to z premedytacją powiedziałam ''Faryzeusze mieli rację, że Jezus działał mocą Belzebuba'', teraz się obawiam, że popełniłam niewybaczalny grzech (taki sam jak faryzeusze) i nie mam szans na zbawienie.

Najpierw poleciłbym zapoznanie się z nauką wiary katolickiej,
a dopiero potem radził zapoznać się z Pismem Świętym.
Gdybyś spełniła warunek pierwszy, to wiedziałabyś, że możesz otrzymać rozgrzeszenie,
a jeśli drugi (uważne czytanie Ewangelii), to wiedziałabyś, że
nie był to grzech przeciwko Duchowi Świętemu, tylko przeciwko Synowi Człowieczemu,
który będzie odpuszczony (zgodnie ze słowami Jezusa, na które - nie wiem dlaczego - nie zwróciłaś uwagi).

Tzn. że otrzymam odpuszczenie ?

Nawet jeśli nie mogłabyś dostać, to i tak byś dostała, bo kapłan ma taką władzę
(zgodnie z obietnicą Jezusa: Którym odpuścicie...).

Znasz Pismo lepiej ode mnie i na pewno dobrze wiesz, jak wychodzi dosłowna interpretacja

Trzeba zawsze wyjść z założenia, że Bóg jest nieskończenie dobry i sprawiedliwy, a dopiero potem kombinować, jak rozumieć słowa Biblii

Ale może być tak, że ksiądz da mi rozgrzeszenia, a Bóg nie wybaczy.

Pomijanie pewnych słów Ewangelii nazywa się manipulacją.
A ja sądziłem zawsze, że dopiero słowa Biblii mają nam udowodnić, że Bóg jest nieskończenie dobry i sprawiedliwy,
a nie odwrotnie.
Taka postawa z kolei nazywa się zindoktrynowaniem, ślepotą i nieuczciwością (również wobec samego siebie).

Jeśli penitent spełnia wszystkie 5 warunków dobrej spowiedzi,
a spowiednik ma ważne święcenia uprawniające do posługi sakramentalnej,
to nie ma możliwości, żeby Bóg nie wybaczył.
Dał obietnicę na siebie samego, że nie mógłby skłamać.
Jeśli zapewnieniu samego Boga nie możnaby było wierzyć, to rzeczywiście - nie ma żadnej pewności.

A ja z kolei zawsze uważałem, że to są główne założenia. Stałe, które przyjmujemy, zanim zaczniemy rozwiązywać zadanie.

We mnie największe wątpliwości wobec religii budzi postawa wierzących i ich zaślepienie. W tym miejscu stwierdzam, że słowa Pisma chyba można by ująć lepiej

Znalazłam coś ciekawego:
Ojciec Przedwieczny powiedział do św. Katarzyny: „Przez to i przez inne grzechy ludzie wpadają w błędny osąd, jak ci to wyjaśnię. Stale gorszą ich Moje Dzieła, które są sprawiedliwe, a wszystkie wypełnione w prawdzie przez miłość i miłosierdzie. Z powodu tych fałszywych osądów i trucizny zazdrości oraz pychy, dzieła Mojego Syna są oczerniane i niesłusznie osądzane. Jego wrogowie powiedzieli kłamiąc: ‘Ten człowiek działa mocą Belzebuba’. W ten sposób ci źli ludzie, trwając w egoizmie, nieczystości, pysze, chciwości, wzniesionych na zazdrości, porywczości, niecierpliwości i przewrotności są na zawsze zgorszeni Mną i Moimi sługami. Osądzają ich jako udających praktykujących cnoty, gdyż ich serca są zepsute a dobre rzeczy wydają się im złe, gdyż utracili ich smak. Złe zaś rzeczy, to znaczy ich nieuporządkowane życie, wydają się im dobre.”

Tutaj się wygłupiłem i sam nie doczytałem.
Oczywiście negowanie działania Jezusa mocą Ducha Świętego może być grzechem niewybaczalnym,
ale w twoim przypadku to nie ma miejsca, bo sama napisałaś:Zatem twoje zwątpienie nie było wywołane przekonaniem.

Oczywiście nie należy lekceważyć wagi własnych wypowiedzi.Bo na podstawie słów twoich będziesz uniewinniony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony.
(Mt 12:37)