..ale przecież pustynia to także miejsce spotkania z Bogiem.
Ojcowie Kościoła - PUSTELNICY! żyli na pustkowiach, pustyniach, w pustelniach,
aby nic im tego kontaktu nie zakłócało.

Odłóż komputerek Johhny i zamiast wujka googla posłuchaj co Słowo Boże mówi,otwórz Pismo święte i poczytaj:

1 W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa:
2 «Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie».
3 Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:
Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
Dla Niego prostujcie ścieżki!
4 Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny.
5 Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem.
6 Przyjmowano od niego chrzest [Vt-3,122] w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.
7 A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?
8 Wydajcie więc godny owoc nawrócenia,
9 a nie myślcie, że możecie sobie mówić: "Abrahama mamy za ojca", bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.
10 Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone.
11 Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną [Vt-2,50], mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić [Vt-2,112] będzie Duchem Świętym i ogniem.
12 Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

wyraźnie mamy kontrast między chłodną i niosącą ukojenie i zaspokojenie pragnienia wodą, którą chrzcił Jan a gorącym, palącym piaskiem.

Apokalipsa Jana

5 I porodziła Syna - Mężczyznę,
który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną.
I zostało porwane jej Dziecię do Boga
i do Jego tronu4.
6 A Niewiasta zbiegła na pustynię,
gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga,
aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni5.

A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię,
począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę9.
14 I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego,
by na pustynię leciała na swoje miejsce,
gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu,
z dala od Węża10.

W samej Biblii słowo "pustynia" pada ponad 200 razy i niemal za każdym razem jest ważnym symbolem.

A do czego to wszystko ma się odnosić?

A do czego to wszystko ma się odnosić?

Udanie się w miejsce odosobnienia to nie tylko możliwość nawiązania kontaktu z Bogiem, to przede wszystkim próba. Jest to archetypowe doświadczenie religijne wspólne bardzo wielu kulturom. Buddę medytującego pod figowcem wielokrotnie próbował atakować demon Mara, Jezusa na pustyni kusił Szatan, u ludów archaicznych kandydat na szamana udawał się w odosobnione miejsce np. do jaskini gdzie duchy i demony ćwiartowały jego ciało i składały na nowo. Chodzi tu ryt przejścia związany z symboliczną śmiercią i odrodzeniem do nowego życia. Dzięki zwycięskiemu przejściu prób Budda mógł stać się oświeconym, Jezus nauczycielem głoszącym Dobrą Nowinę, a szaman mógł odbywać podróże w zaświaty. Stali się oni niejako nowymi ludźmi. Jezus, wychodząc zwycięsko ze swoich prób po czterdziestu dniach powrócił z pustyni i rozpoczął głoszenie swoich nauk. Dlaczego tak wielu świętych mężów, którzy poszli za jego przykładem tkwiło całe życie na swoich pustyniach, tego nie wiem.

Tak więc, pustynia to nie tylko symbol niebezpieczeństw fizycznych, ale i duchowych. Śmiałek, który tam się udaje może mieć pewność, że kontakt z bóstwem nie będzie jedynym kontaktem jaki tam nawiąże . Z psychologicznego punktu widzenia, jeśli odwracasz uwagę od świata i dokonujesz głębokiej introspekcji to uważaj, bo pewnego dnia możesz, jak pisał Goethe „wyłamać te dźwierze, u których każdy rad by chyłkiem przejść”. Ale jeśli sprostasz próbie, to nic już nie będzie takie jak dawniej.