Niezrozumienie?
Pan Bóg nie spełni modlitw, które szkodziłyby człowiekowi, dlatego pojecie szczęścia nie ma tu nic do rzeczy, bo jeśli ktoś upatruje szczęścia w pieniądzach to oczywiste jest że Pan Bóg takich modlitw nie słucha. Sprawiedliwość nie przeczy Miłosierdziu, ale pomaga. Sprawiedliwa kara i to nie wieczne potępienie, ale wyraz troski Boga Ojca, o to aby człowieka nie zepsuć. Nie wiesz, że nieosądzona zbrodnia znieprawia podwójnie? Największa kara dla grzesznika - i wszyscy święci są tutaj zgodni - to pozostawienie człowieka samego sobie i swoim namiętnościom. Jest to najgorsze co może się przytrafić grzesznikowi, bo jest to coś jakby obojętność Boża. Grzesznikowi zaczyna się powodzić jak nigdy, żadnych kar, cierpień, los mu sprzyja, same sukcesy i grzeszy do woli, tymczasem znajduje się on w najbardziej opłakanym stanie bo Bóg przestaje go napominać i zostawia go zgodnie z życzeniem na drodze do piekła.

I co? I niby uważasz że jesteś lepszy od Boga, od swojego Stwórcy? Stworzenie przewyższyło Stwórcę?
Pan Bóg nie jest magikiem ani nikim takim jak to sobie niektórzy wyobrażają. Pan Bóg nie robi hokus pokus czary mary. Pan Bóg jest wszechmocny w miłości a nie jakiś megamocny itd. Pana Boga opisują trzy cnoty: wiara, nadzieja i miłość a nie supermocne, megamocne sztuczki czy inne głupoty co sobie ludzie wymyślą. Macie fałszywy obraz Boga, jako jakiegoś kreatora bez uczyć wyższych który robi czarodziejskie sztuczki. Największa z cnót Pana Boga to miłość i to z niej zostaliśmy stworzeni i z niej żyjemy. Widocznie jest to taka siła która stwarza i utrzymuje przy życiu a nawet pokonuje śmierć i powoduje zmartwychwstanie. Źródłem wszystkich cudów Boga jest miłość Boża i to cała tajemnica.

Czyli Bóg nie jest całkiem wszechmocny, tylko częściowo (konkretnie w miłości, cokolwiek to znaczy). Eee, czułem, że to jednak pionek. Taki Re albo FSM to prawdziwie wszechmocni Bogowie!


Jeżeli nie jest wszechmocny, to to trzecie i owszem. Ale jeżeli faktycznie ma nadzieję i wiarę, to znaczy, że nie jest także wszechwiedzący. Zaraz się okaże, że nawet Rambo jest twardszy od niego!

Nie wiem co rozumiesz przez wszechmoc? Dobro zwycięża i jest wszechmocne. Zło tylko na pozór wydaje się potęgą bo jest krzykliwe, hałaśliwe, przerażające, ale przegrywa z dobrem w ostatecznym rozrachunku. Szatan, który puszył się przed Jezusem że ma władzę na ziemi podczas kuszenia na górze Synaj kiedy to obiecywał Jezusowi królestwa w zamian za pokłon przegrał na końcu. Wyraźnie więc jest pokazane że zło przegrywa i jak przegrywa przez pokorę i słabość, niemoc i miłość, choć na pozór wydaje się że wygrało. Pan Jezus mógł zejść z krzyża i mógł dostać zastępy aniołów do walki, ale pozostał przybity i słaby włącznie ze śmiercią. Tak więc przyzwyczajaj się do prawdziwego wizerunku Boga, którego wszechmoc ma źródło w w miłości i którego życzę Ci żebyś kiedyś oglądał.
Tak są trzy cnoty boskie: wiara nadzieja i miłość a największa z nich jest miłość.

Przez wszechmoc rozumiem możliwość uczynienia wszystkiego *). Może niezbyt to oryginalne, ale dość logiczne.

*) dla ścisłości: mowa o wszystkim, co moze mieć swoją reprezentację realną, a więc bez logicznie pustych tworów w rodzaju czerwonej zazdrości czy nagłej powolności.


Tak? Powiedz to ofiarom obozów, że oni zwyciężyli, a prześladowcy tak naprawdę ich nie zagłodzili, zakatowali, zagazowali... A może owo zagładzanie etc to nie było zło?

Czyżby? Bo ja mam wrażenie, że on dość otwarcie rządzi tym światem.

Skoro Bóg musi wierzyć i mieć nadzieję to oznacza, że nie jest wszechwiedzący. Rambo górą!

Problem w tym, że te cnoty dotyczą człowieka. Są nazywane boskimi, gdyż Bóg jest ich dawcą i usposabiają do życia w jedności z Trójcą Świętą. Więc zrobiłeś błąd logiczny...
A jak należy je rozumieć?
• WIARA – dzięki tej cnocie wierzymy w Boga i w to wszystko, co On nam objawił i co Kościół podaje do wierzenia;
• NADZIEJA – dzięki cnocie nadziei ze stałą ufnością pragniemy i oczekujemy od Boga życia wiecznego i łask potrzebnych do jego osiągnięcia;
• MIŁOŚĆ – dzięki cnocie miłości kochamy Boga ponad wszystko, a bliźnim, z miłości do Boga, jak siebie samych. Miłość jest „więzią doskonałości”, źródłem i kresem wszystkich cnót.

B

Lubczyk napisał, że te cnoty "opisują pana Boga". Czyli słusznie miałem wątpliwości.

No już nie przesadzaj. Po prostu chciałeś sobie pożartować

A co do dobra i zła. Pisał jasno w jakim kontekście, a Ty oczywiście piszesz o ofiarach i prześladowcach. Wymiar dobra/zła jest tu inny. Ale pewnie znowu chcesz zejść na swojego ulubionego konika: o miłosierdziu Boga

Istnienie prześladowań i ich ofiar to nie zło?

Wy wciąz nie rozumiecie, że natury Boga nie da się zbadać. Można opisywać Jego przymioty, ale nie można ich pojąć rozumem. Nie można zrozumieć Miłosierdzia w zgodzie ze Sprawiedliwością, ale u Boga te przymioty są równoważne. Takimi rzeczami zajmuje się metafizyka, ale i filozofia wobec Absolutu wymięka. Tu potrzebna jest wiara. Chociaż wiara nie jest sprzeczna z rozumem, to jednak sam rozum nie jest wystarczający by poznać Boga.

To chyba bardziej indywidualna sprawa niż nam się wydaję.

Czyli można powiedzieć o Bogu, że jest miłosierny, ale nie wiadomo, co to znaczy? Wow!

Nietrudno zauwazyc, ze jest cala masa watkow, w ktorych wypowiedzi nie maja zadnego logicznego sensu (zgodnie z moja logika). Nie sposob jest po prostu rozmawiac o jakimkolwiek podmiocie dopoki nie jestesmy w stanie stwierdzic, ze rozmawiamy o tym samym. Watek ten przypomina rozmowe o tym co dla jednego jest stolem, dla innego krzeslem a dla jeszcze innego samochodem. Jezeli jest ktos kto rozumie pojecie "Bog" tak jak jest to ogolnie przyjmowane przez Chrzescian ze wszystkimi naleznymi atrybutami bylbym wdzieczny za odpowiedz na pytanie postawione przez Kozla. Pozostalym (np tym ktorzy nie wierza w istnienie bytu o ktorym jest mowa w tym watku) proponowal bym cwiczenie umiejetnosci poslugiwania sie klawiatura komputera w jakis inny sposob. Po co sie osmieszac? No po co?

Ludzie pojmują Boga na swój bardzo ludzki i - że tak powiem - prymitywny sposób. Niczym ludy pierwotne, które handlowały z bóstwami (ofiara z kozy za descz ) tak i dziś ludzie uważają, że jeśli Bóg nie ułatwia nam życia to albo jest zły albo go nie ma.

Pytanie zasadnicze - po co miałby nam ułatwiać? W kartach ewangelii stoi jak WÓŁ, że życie doczesne nie ma większej wartości w szerszym rozrachunku i jest to w zasadzie jedynie arena próby. Żaden dojrzały chrzescijanin nie modli się do Boga o pomoc w spłacie kredytu albo o wygraną w Totka. Jak WÓŁ stoją również dwa inne napomnienia - żeby unikać modlitwy o przyziemne rzeczy oraz, że cierpienie jest naturalną koleją losu dotyczącą wszystkich (następstwo grzechu) ale ludzie wierzący cierpienie przyjmują ze spokojem i uśmiechem a niewierzący podnoszą lament i miotają się próbując wybrnąć z sytuacji na własną rękę, bez krzty zaufania Bogu (i taka jest między nimi różnica)

Czyli - miłosierdzie nie ma nic wspólnego z cierpieniem doczesnym bo i nasza wiara nie ma na celu poprawy ziemskiego bytu (przynajmniej nie w dosłownym sensie) bo ani dla Boga dobrobyt znaczenia nie ma ani dla nas mieć nie powinien. Czy to tak trudno pojąć? Przecież to są podstawy na temat których dyskusje można zakończyć jednym postem i na prawdę nie rozumiem o czym są te niekończące się dysputy.

Ależ Bóg ułatwia życie, niosąc nam pomoc w różnorakiej postaci: leczy nasze choroby, daje natchnienia, odpuszcza nasze grzechy, itd.A co jest niedojrzałego w takich prośbach?Gdzie?Jak można ze spokojem i uśmiechem przyjmować coś, co jest złe? Człowiek, który ma takie nastawienie w kwestii cierpienia, jest chory.Gdyby Boga nie obchodził nasz dobrobyt, to byłby On okrutną istotą!