Sama więc stawiasz "dzieło "Gravesa" w tym samym rzędzie co mity i bajki zawarte w Biblii?
Żeby bylo jasne: przekonaie o tym, że mit kosmogoniczny w Biblii jest tylko mitem i literaturą, a nie naukowym opisem, nie jest sprzeczne z treścią wiary, z treścią chrześcijaństwa

Czytanie ze zrozumieniem polega na tym, że nie wierzysz już, jak Jagna z "Chłopów" w to, że istnieją smoki, skoro w jakiejś książce o nich ktoś napisał

Cóż za odwaga! Ciesz się, ze juz minęła moda na palenie na stosie. Mit, tak bez zająknienia? Takie oczywiste? A iluz to wyznawców Chrystusa wierzy w taką tezę?
Pytań byłoby bez liku, ale jedno wydaje mi się warte zadania: w którym momencie w Biblii kończy się mit a zaczyna opowieść na serio?

Wróć do liceum, a dowiesz sie na lekcjach języka polskiego...

oczywiście, prowadzonych przez dobrych nauczycieli. W kazdym razie jest to w programie nauczania. Nie mówiąc o sensownych zajęciach z religii w tymże liceum.

A ilu wyznawców chrześcijanstwa jest takiego zdania?
Nie wiem.
Na pewno nie są nimi fundamentaliści biblijni, ale oni akurat do katolicyzmu nie należą.

To raczej protestanccy teologowie w sporej częsci podtrzymują tezę o historyczności opisów pierwszych 11 rodziałow Księgi Rodzaju (oczywiście poza twórcami teorii rodzajów literackich w Biblii).
Od niemal samego początku Kościół poprzez swoich wybitnych przedstawicieli podważał takie tezy.
Warto przeczytac tekst bpa Siemieniewskiego o rozumieniu Księgi Rodzaju przez św. Augustyna
Tak więc stos za takie poglądy raczej nigdy nie groził...

Stos groził za byle podejrzenie o herezję, ale mneijsza z tym, to był zart.
To co piszesz, znów potwierdza moja tezę o dualiźmie: teologowie swoje, lud swoje, proboszcz swoje, dla każdego cos miłego, ważne abyśmy byli religijni.
Ale przede wszystkim chciałbym uzyskać odpowiedź na moje pytanie. Czy mam rozumieć, ze pierwsze 11 rozdziałów to mit, a dalej już prawda (bo było cos nieśmiało napomknięte o 11 rozdziałąch)?

Wszystkie rozdziały to prawda...
Tylko w zależności od rozdziału inaczej wyrażona....
Pierwsze 11 rozdziałów to mit kosmogoniczny (przekazujący zasadnicze prawdy o tym, że to Bóg jest Stwórcą świata) i treści prehistoryczne (potop, pomieszanie języków, itd, a więc przekazanie prawdy o coraz większym odchodzeniu człowieka od pierwotnego zamysłu Boga).
Nastepne rozdziały, zwane historycznymi, nie są mitem kosmogonicznym, ale opowieścią o kolejnych przymierzach zawieranych przez Boga z ludźmi. Ich historyczność polega na tym, że wydarzenia ukazywane są już nie jako mit, ale w sposób chronologiczny.
To już inny gatunek literacki, nie mit kosmogoniczny ale parahistoryczny opis dziejów rodzinnych przodków Izraela.
Najważniejszą prawda jaką zawieraja rozdziały od 12 do końca jest wskazanie, że Bóg ma zamiar kierować biegiem dziejów człowieka tak, aby ludzkość doprowadzić z powrotem do siebie i dźwigać ją od stanu upadku i kulturowego prymitywizmu do zamierzonej przez siebie ostatecznej pełni.
Dzieje Abrahama, Jakuba, Józefa mają tę prawdę ukazać i dać nadzieję na to, że Bóg nie pozostawił swojego stworzenia po upadku i zarysować ramy dalszego objawiania się Boga.
Tak więc, nie spodziewaj się, że katolik bedzie bronił bezwzglednej historyczności powołania Abrahama, zniszczenia Sodomy i Gomory, opowieści o słupie soli, wystepku córek Lota, ofiarowaniu Izaaka, itd... To wykorzystywanie legend i mitów mających te zasadnicze prawdy o obecności Boga w historii przekazać. Ale także wykorzystywanie pewnych wydarzeń obecnych w świadomości zbiorowej tego kręgu kulturowego (potop, olbrzymie trzęsienie ziemi połączone z wybuchami gazów) opisanych nie z punktu widzenia historyka, ale człowieka religijnego.

Ale myślałem, że uczyłeś się tego w liceum...

Ks. Tischner prawdę o prawdzie sformułował bardziej trafnie;-)
Biblia jawi sie trochę jako restauracyjne menu, z którego można sobie wybrać co sie chce, a pominąć czego się nie chce. A to podobno dzieło objawione. Nie napisano gdzie mit, gdzie "tresci prehistoryczne", a gdzie historyczne, nie podzielono.

A kryterium, że mit, to jakie? Nie da się ukryć, że niezgodność z nauką i to tak jaskrawa, ze trzeba było cos z tym zrobic. Nawet i wersety szatkujemy. To, ze stworzył- dosłowna prawda, ale jak- to już mit. Przecież to grubymi nićmi szyte. A moze nie stworzył, skąd wiadomo?

Oczywiscie "ukazywane są już nie jako mit" to decyzja współczesnych teologów. A chronologia jest i we wcześniejszych rozdziałach, w oparciu o nią ustalano nawet wiek Ziemi. Jest ciągłosc zdarzen i osób, nie ma zauwazalnej granicy między rozdz. 11 a 12.

Okazuje sie, ze myślenie nie gwarantuje poprawnych wniosków, jest zaledwie "myślę, wiec jestem";-)

No tak. Zapomniałem, że w świadomości wielu ludzi, Biblia to starannie przygotowany przez Boga faks z nieba (a może e-mail?), który został starannie opracowany: ze wstępem, rozwinięciem i zakończeniem, oraz wskazówkami jak należy poszczególne jego fragmenty odczytywać.
I tak, Bóg powinien był napisać:
- Wstęp, Mój mit kosmogoniczny dla użytku ludzi, styl poetycko-metaforyczny.
- W didaskaliach: nie odczytywać dosłownie.
- Przypisy do każdego trudniejszego słowa: np. Eden- (hebr. Gan Eden, גַּן עֵדֶן "ogród rozkoszy"; sum. edin "nawodniony")
- Odnośniki o nawiązaniu do mitów mezopotamskich: por. mit o Gilgameszu


Tak to sobie wyobrażasz, czy o czymś zapomniałem?

Wystarczyłoby, żeby w jednych rozdziałach na początku było napisane:

Oto co się wydarzyło

a w innych

Szukajcie prawdy o Mnie w tej oto opowieści

Bo nie da się zaprzeczyć, że katolicy, co widać choćby na tym forum, nader często przechodzą od rozumienia dosłownego do algorycznego wedle wygody i doraźnej potrzeby np. uzasadnienia danego poglądu.

Nie da się także zaprzeczyć, że Twoja wiedza o Biblii i metodach jej egzegezy jest nikła, ale za to wypełniona przesądami.
http://biblia.wiara.pl/doc/422562.Biblijne-rodzaje-literackie
Analizy językowe i stylistyczne wskazują na rodzaj literacki i dopiero w ramach tego rodzaju interpretuje się tekst biblijny.

Ja mówię o katolikach, z którymi mam okazję się zetknąć, choćby tu, a nie patentowanych egzegetach. Cześć i chwała ich pracy, jakby nie patrzeć rozpracowują najważniejsze dla naszej kultury dzieło literackie, ale tak naprawdę chyba niewiele z ich zdobyczy i metody przenika do szerszej świadomości. Poza tym podtrzymuję moją wyżej zapisaną propozycję. To naprawdę dałoby się zrobić w tamtych czasach i uniknąć na przestrzeni historii wielu nieprzyjemnych nieporozumień.

Rozumiem, że w Polsce mamy nikły odsetek tych, którzy ukończyli liceum z lekcjami języka polskich, na których mówi się o rodzajach literackich w Biblii.
http://www.sciaga.pl/tekst/37-1-gatunki_literackie_typowe_dla_biblii

Trochę kręcisz. O tym, że w Biblii mamy różne rodzaje literackie wie plus minus każdy - ale to, jak traktować dany fragment jest na ogół określane wybitnie dowolnie.

Pas.
Pozostańmy przy własnych zdaniach.

Chyba trafiłeś w dziesiątkę. Tylko dlaczego prawie nikt nie chce tego zauważyć?

Czyli teoria "faksu z nieba" nadal funkcjonuje i ma się całkiem dobrze.
Jak jednak świadczy to o inteligencji osób wyznających taką teorię?