Mógłbys wyjaśnicswoje rozumowanie? Bo jak dla mnie jest odrotnie, z oszustwem mamy do czynienia teraz. Poza tym nie wiem, czy chrześcijanie zgodza się z Tobą, że Bóg dał ludziom chęć czynienia zła.

To był skrót myślowy. Według chrześcijaństwa zło ma jakoś wynikać z decyzji człowieka, który postanowił je poznać. Ale to nie jest jednoznacznie wyjaśnione, a ja wolałbym uniknąć prób kreowania ad nihilo.

A co do pytania, wydaje mi się, że spychanie człowieka od złych działań na różne sposoby przeczy wolności. Ta wymaga równych rozbieżnych skłonności, z których każdy wybiera sam. W każdym razie takie rozwiązanie jest dla mnie zbieżne z wolnością.

Jednak ważne, czy nadinterwencja, czy podinterwencja. Podobnie jak więcej-mniej, pod-nad, plus-minus itp.

Sprawę wyczerpuje dopiero to, jeżeli MY będziemy likwidować zło.
Jeżeli istota wszechmogąca zrobiłaby to za nas, redukowało by to nas do statystów życia.


Konstrukcja psychiczna umożliwiająca tylko jeden wybór, chciało by się powiedzieć "jedyny słuszny", to nakaz a nie wybór. I do tego każdemu po równo w pakiecie. Brzmi mi to znajomo


Nie jest możliwe rozwiązanie problemu sprawiedliwości i są logiczne przeciwskazania. A to czy Tobie chce się o tym pisać czy nie, to faktycznie może jest bez znaczenia. W końcu zapisanie jakiegoś zdania, to nie dowód na poprawność jego treści.

Niebo natomiast, jest dla tych, którzy go wybiorą wiadomą postawą. To że można dla wszystkich, nie znaczy jest zapewnione dla wszystkich


To, że Tobie podoba się jakaś koncepcja, nie jest argumentem. To, że lubisz zupę pomidorową, nie znaczy, że zupa jest dobra. Bóg karze ludzi za interesowność i egoizm, a nie za 'nierobienie niemożliwego'.


Można? To ciekawe, bo jakoś nas tam nie ma. (mowię o Raju, bo na Niebo mamy szansę)



Bóg stworzył świat bez zła i z wolną wolą stworzeń. Zło tworzymy my.


Druga połowa ma decydujące znaczenie.
"wszyscy oddychają, a niektórzy lubią jazz" - wszyscy muszą oddychać, nikt nie musi grzeszyć


Oceniasz z pozycji znającej układ zło-dobro. Dla uczestnika układu "absolutnie skutecznego", nie istnieje Twój punkt odniesienia. Jego 'zło' to inna wartość, a w zasadzie jej brak.


Oczekiwanie miłosierdzia wcale nie jest dziwne.
Natomiast Twoja definicja miłosierdzia, to jakieś bezustanne żądanie prezentu.

Obawiam się, że implikacja takiego sformułowania sa zbyt poważne, by tak sobie skracać. Możliwości i chęci to jednak dwie zupełnie różne kwestie. Zasadniczo każdy może - o czym zdaje się była mowa - odgryźć sobie palce, i nie ma w tym nic dziwnego, ale jeśli ktoś czuje chęć, by tak uczynić... wówczas nie jest dobrze.

Dziwne to Twoje rozumowanie. Znowu pojawia się pytanie, czemu czynienie zła (czynienie faktyczne, a nie tylko opcja) determinuje wolność. Masy rzeczy nie robimy (bo nie możemy - np słyszeć utradźwięków, albo nei chcemy - np odgryzać palców) i to nie zagraża naszej wolności, ale akurat nieczynienie zła - tak.

No i dalej pozostaje problem Maryi, Nieba - co jej wolnością czy duszyczek w Niebie?
Czemu Bóg każe nam robić coś, co nas pozbawi wolności - likwidować zło?

Skoro da się wytłumaczyć logicznie i naukowo ewolucję organizmów, ewolucję wszechświata, to nie upychaj w to Boga, którego wyjaśnić się nie da. Proste.
Proszę o definicję grzechu pierworodnego. Otóż wyobraź sobie, że dziecko jest nieposłuszne i zjada jabłko, która mu zakazałeś. A później go za to karzesz. Jest to okrutne. Jakby na to nie patrzeć. Oczywiście, że będzie szkodzić jabłko w przyszłym raju - przecież Bóg jest okrutny.
UNESCO i ONZ nie mają nic wspólnego z kościołem, są to organizacje założone przez ludzi świeckich, którzy zapewne dość mieli hegemonii, kłamstw, pedofilii, chciwości jaka jest w kościele wśród kapłanów.

Bynajmniej. To tylko Twój arbitralny wybór. Dla innego sednem życia będzie picie wina, dla innego obcowanie z przyrodą, dla innego muzyka. W niebie nie ma życia, bo nie ma zła do likwidacji?


Bynajmniej. Trzymaj swoje niezdrowe projekcje daleko ode mnie. To, że Ty nie wyobrażasz sobie innego rozwiązania nie znaczy, że nie istnieje. Sam widzę parę. A że to jest możliwe, to już pisałem, wspominając o Maryi i Niebie.

Z tego tylko wynika, że Bóg nie może być nie tylko równocześnie miłosierny i wszechmocny, ale także sprawiedliwy. Mogę się zgodzić, choć - jak wspomniałem - akurat w tym przypadku wyjście widzę.


Brawo! Obaliłeś tezę, której nie stawiałem!

Przecież napisałem wyraźnie, że taka opcja, nazwałbym ją "siłowa", jest możliwa - tylko ja widzę inne, dużo bardziej eleganckie. Choćby wychowanie i perswazja.

Co z tego, że nas nie ma w Niebie? Co to ma do tematu?


Mamo, to nie ja stłukłem szybę, tylko kamień, który rzuciłem...

Ale WSZYSCY, co do jednego, to czynią! Więc jednak jakaś wada jest - czy to w nas, czy to w otoczeniu, czy w jednym i drugim. Jeżeli miliardy zegarków, które wyprodukuje fabryka, psują sięnastępnego dnia, to będizesz utrzymywał, ze są produkowane idealnie i wcale nie muszą się psuć? Pewno nie muszą, nikt z batem nad nimi nie stoi - ale to czynią bez wyjątku masowo!

Nie wiem, o czym piszesz i jaki mój tekst komentujesz.

A jaka jest ta moje definicja?

Człowiek od samego początku uzyskania świadomości uświadamia sobie ogrom tego świata i skomplikowanych zależności w nim panujących. Aby się uspokoić tworzy sobie Boga, który to wszystko stworzył. Uspokaja się, to mu pasuje, wszystko z początku tłumaczy Bogiem. Susza - Bóg się gniewa, powódź - coś przeskrobał i Bóg go karze. A tymczasem to tylko siły natury dobrze nam już poznane. Powracam z określeniem Boga zapchajdziury. Już coraz mniej tych dziur jest. Ponieważ tak go to uspokaja - ten wyimaginowany Bóg - jego grupie społecznej wiedzie się lepiej, już tak się tego świata nie lękają - mają lepszą reprodukcję - więcej dzieci przeżywa, dalej już znasz. To wcale nie znaczy, że Bóg istnieje. To nasze geny - widocznie jest to dla nich bezpieczne. Religia wprowadza pewne zasady, które czasami są moralne lub nie są moralne. To nie religia ocenia czy coś jest moralne czy nie, tylko człowiek tworzący tę religię. A więc bez religii człowiek też ma wartości moralne tylko nie w umieszczone w matrycy religii. Faktem jest, że te wartości religijne (np w islamie ten kto dokonuje aktu apostazji powinien być zgładzony) są nieakceptowane przez normalną moralność - nie skrzywioną religią. Nie myśl, że moralność katolicka jest lepsza od islamskiej - no może ociupinkę. Tak więc ateizm nie ma nic do Korei Północnej. Ateizm nie ma nic do świata. Ateizm jest poglądem. Ateiści odrzucają istnienie Boga - co nie znaczy że stają się z automatu amoralni. To kolejny mit katolików. Ja stałem się ostatnio ateistą i moja moralność się nie zmieniła - nie zdradzam żony, nie piję, nie palę. Hulaj dusza Boga nie ma - nie ma tu nic do rzeczy. Robię to - bo tak mnie nauczono. Gdybym miał rodziców ateistów nie mówili by do mnie zapewne - zabijaj synku, zdradzaj, pij, ćpaj. Nie - mówili by to samo bez otoczki religii - i lepiej by mi było bo niezmarnował bym tylu godzin na lekcji religii! Świat nie jest okrutny. Czy wybuchy na słońcu nazwiesz okrutne? Czy życie jakie znamy jest okrutne? Jeżeli uświadomisz sobie, że pochodzimy od tych samoorganizujących się cząstek - stwierdzisz, że świat nie jest okrutny. Światem rządzą niezmienne prawa i tak się stało, że my - ludzie mamy okazję nad nimi częściowo zapanować i poznać je. Nie musimy poznawać wcale Boga. Bo Bóg, którego człowiek sobie wymyślił jest okrutny - tak jak bywa okrutny sam człowiek. Człowiek stworzył Boga na swoje podobieństwo (nie odwrotnie). I DOCHODZIMY DO SEDNA DYSKUSJI!!

Niestety tak jest, że jak dyskutuje się z katolikami na takie tematy, nie uniknie się ich obrażania. Za co z góry przepraszam, bo pewnie twoje religijne uczucia zostaną obrażone.
Zobacz jakie to wszystko nielogiczne - a przez to głupie. Bo oto wszechmocny i miłosierny Bóg tworzy Adama i Ewę na swój obraz i sam niejako ich kusi bo daję im wybór. No z natury człowieka - coś zakazane jest bardzo atrakcyjne - bo nowe. Człowiek ma w swoim genotypie zapisaną ciekawość - no więc bierze to jabłko. Pytanie - dlaczego Bóg stworzył tak człowieka, że był tak ciekawy. To wszystko jest nielogiczne - GŁUPIE.
A więc wytłumaczmy ten grzech pierworodny inaczej - nie taką głupią bajką. Np. człowiek po prostu nie posłuchał Boga. O rany, toż to aż takie przewinienie, żeby skazywać go na śmierć? I ile tych ludzi stworzył na początku, czy rzeczywiście dwóch? W pewnym momencie mama - jeszcze małpolud urodziła już nie małpoluda a człowieka. Ale inna mama małpolud też musiała urodzić człowieka - dziewczynkę - to byli Adam i Ewa. I później oni ze sobą, ale ich dzieci to już
byłoby kazirodztwo - a więc coś tu nie gra.
Ok - niech będzie kreacjonizm. Wsród tych małp i małpoludów Bóg stawia sobie człowieka - od tak. Jest. Może go rzeźbi z gliny, a z żebra - powstaje kobieta. No ok, ale tu znów mamy wątki kazirodcze - a więc musiało być od razu multum Adam i Ew, które to się zaczęły rozmnażać. Powiedzmy narodziły się w formie błyskawic, lub w jakimś wybuchu lub błysku. Czy to nie jest lepszy mit od tego z Adamem i Ewą - przynajmniej coś uwspółcześnia - już tak nie gryzie się z oczywistymi prawdami.
A teraz wyobraź sobie niebo, gdzie wszyscy dają - toż to by było przesłodzenie - bo żeby dawać, ktoś musi też brać. Dajesz dziecku zabawkę, a ono jej nie bierze - no to przykro ci się robi - toż to jakiś niedoskonały ten raj jest. Kolejną głupotę wypisujesz (przepraszam - ale trzeba nazwać rzeczy po imieniu) Jeszcze raz przepraszam.
I jeszcze jedna głupota z piekłem i niebem. Jaka jest bariera? Np. dwie zdrady, jedno pobicie. Jak się zrównoważy to uratowaniem komuś życia - czyściec, jak do tego wstąpi się do klasztoru - no może szanse na niebo. Bo wszyscy muszą być równo osądzeni. Toż to są brednie jak się tak dobrze zastanowić. I żadne teologizmy tego nie naprawią. Bo widzisz, nauka tłumaczy rzeczy trudne - prostymi. Religia przeciwnie.

Bóg jest bardzo sprawiedliwy, i czasem nam sie wydaje jak jesteśmy chorzy że dlaczego właśnie "Ja" czemu tak mnie każe? ale to nie kara. Kazdy z nas nosi swój Krzyż., każdy ma coś tu na ziemi swoja misję do spełnienia, ale tylko wiara i miłość w boga może wszystko przezwyciężyć .

Przeminęła wiara w Zeusa, powoli umiera wiara w Jezusa.
Nie takie systemy religijne, upadały. To tylko kwestia czasu. Przemian jednak nie da się zatrzymać. Wiara i iluzja wiecznego życia w niebie, coraz mniej jest ludziom potrzebna, a społeczeństwo ma dość wtrącania się kleru do ustawodawstwa.

Dziś tylko mity i dzieła sztuki zostały po religii rzymskiej. Potężni bogowie Egiptu, pozostali tylko na kartach historii. Dziś już nikt nie wierzy w tysiące innych bóstw i wielkich systemów religijnych. Przecież tysiące lat temu, też ludzie wierzyli. Ich wiara była tak samo szczera i żarliwa.

Czyżby chrześcijaństwo było wyjątkowe?
Tak samo dla swoich wyznawców wyjątkowe, jak każda inna religia.

Zapominasz o jednej, ale zasadniczej różnicy - postać Jezusa jest postacią historyczną.

Nie byłabym tego taka pewna. Co ekspert, to inne zdanie.

Co to za różnica? Czy przez to wiara będzie bardziej prawdziwa?

Faktycznie, nie takie. Bo zasięg wiary w Jezusa jest w historii świata raczej bezprecedensowy. W ogóle jak dotąd chyba żadna z wielkich, sięgających poza granice etnosu religii nie upadła.

Jesteś pewien? Historia religii sięga 40 tyś. lat.