arcana85 moja wypowiedź odnosiła się bezpośrednio do śmierci w powszechnym jej rozumieniu. Natomiast co do Twojej tezy o pierwiastku nieśmiertelności to weź pod uwagę, że zasadniczym dogmatem wiary katolickiej jest nieśmiertelność duszy.

Nie tylko katolickiej. Wszystkich religii jakie kiedykolwiek istniały, od wierzeń starożytnych egipcjan, babilończyków, greków, po wierzenia indian, polinezyjczyków a także współczesnych buddystów, hinduistów, muzułmanów, chrześcijan, żydów, taoistów, animistów, sintoistów etc. etc. wierzą w "życie po śmierci" i niesmiertelność duszy.
W zasadzie to wiem tylko o trzech religiach w doktrynach których nie występuje/nie występował taki dogmat.

[...] Ten temat chyba każdemy spędza sen z powiek. Jednak czy naprawdę istnieje? Zastanówmy się. Jako Katolik powinienem wierzyć w [...]. Ale jako naukowiec? Czy powinienem siać taką propagandę, która spiera się z moimi założeniami jako naukowca? Nic co racjonalnie nie da się wytłumaczyć nie istnieje. Albo inaczej mówiąc. Coś czego nauka
nie może zbadać nie ma prawa egzystować. Jednak decyzja należy do każdego z nas czy będziemy w to wierzyli czy nie.
Pozdrawiam.

[...] - za spam dziękujemy. Kamyk

Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego. Mieszkał on stale w grobach i nawet łańcuchem nie mógł go już nikt związać. Często bowiem wiązano go w pęta i łańcuchy; ale łańcuchy kruszył, a pęta rozrywał, i nikt nie zdołał go poskromić. Wciąż dniem i nocą krzyczał, tłukł się kamieniami w grobach i po górach. Skoro z daleka ujrzał Jezusa przybiegł, oddał Mu pokłon i krzyczał wniebogłosy: «Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Zaklinam Cię na Boga, nie dręcz mnie!». Powiedział mu bowiem: «Wyjdź, duchu nieczysty, z tego człowieka».marka 5:3-8

Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu
oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; łukasza8:1,2

Z tym przypadkiem bym polemizował.
Przecież naukowcy twierdzą, że tuż przed samą chwilą kreacji, powstawania, za istnienia świata, (jak komu wygodnie) nie można mówić o czasie, przestrzeni - nie można mówić o tym, co jest teraz.
Inna sprawa, że zaraz po "wielkim wybuchu" wszystko zaczęło się dziać z wielką prawidłowością gdzie nasze opisywanie zjawisk poprzez pojęcie przypadek można nazwać jako nieznajomość zachodzących zjawisk, co bardziej trafniej można nazwać szansą na zaistnienie danego zjawiska czy skutku.
I temu przypadek nie mógł istnieć, gdyż jest pojęciem z tego świata, więc próbując opisać to, co się w tedy stało trzeba by wynaleźć definicję nie z tego świata.
Na razie znam taką jedną, jest nią Bóg.
PS
Według mnie to ludzie zdefiniowali pojęcie przypadku, zaś w religii to Bóg się objawia człowiekowi i najbardziej zdumiewająco w Księdze Rodzaju jako Ten Który Jest.