Jeżeli człowieka potraktować jako taki złożony układ wielu atomów to teoretycznie możliwe byłoby rozłożenie go na składniki pierwsze (atomy) a potem poskładanie dokładnie tak, jak w przypadku oryginału. Pytanie brzmi, czy gdyby np. mnie tak rozłożono i złożono, to czy po złożeniu obudziłbym się jako "ja" (tak jak np. z głębokiego snu)? Albo inaczej, czy idea teleportacji jest teoretycznie możliwa do realizacji?

Oczywiście ja nie znam odpowiedzi na te pytania, jednak nie widzę twardych dowodów za tym, że teleportacja jest niemożliwa.

Hm... a w zasadzie to co ma to do rzeczy jeśli chodzi o istnienie duszy?


@Stationary Traveller,



Jeśli dobrze rozumiem to wymagasz od duszy weryfikowalności w obrębie wiedzy naukowej. Jeśli tak to lipa, ponieważ dusza pozostaje poza zasięgiem metody naukowej.

Jednak pozostaje niesprzeczna z obserwacjami.



A skąd ta pewność, że dusza została wymyślona przez człowieka?

Właśnie. Co to ma wspólnego z kwestią istnienia duszy

Ma z kwestią istnienia człowieka. A jeśli człowiek to również dusza, to ma również coś wspólnego z kwestią istnienia duszy.

Choroby odbytnicy też mają związek z kwestią istnienia człowieka, ale niekoniecznie z kwestią istnienia duszy, więc albo wykaż konkretnie co ma teleportacja do istnienia duszy, albo nie rób Off-Topicu.

Przyznaję, że zaciekawiła mnie hipoteza Stationary Travellera pt.
Bezpośredniego związku z kwestią istnienia duszy nie ma, a przynajmniej nie potrafię go wykazać.

"Przeprowadzmy" wiec kilka eksperymentow. Przedmiotem badan bedzie czlowiek oznaczony jako A, wynik badan to A', A'' bedacy identyczni w stosunku do A.

1. Rozkladamy A na podstawowe elementy C, O, H, N, P, S itd skladamy z nich A'. Czy bedzie to ten sam czlowiek?
2. Rozkladamy A, ale przed zlozeniem wymieniamy O na inne czasteczki O nie wykazujace zadnej roznicy ze soba, po czym skladamy. Czy tym razem A' i A to ta sama osoba?
3. Rozkladamy A i wymieniamy wszystkie elementy na inne, ale bedace identycznymi, skladamy. Czy dalej moze to byc ta sama osoba czy juz nie? Dlaczego?
4. Nie rozkladamy A, ale tworzymy od nowa A' jak w pkt 3. Teraz juz napewno nie beda te same osoby, ale skad organizm A' bedzie wiedzial, ze juz w tym wypadku ma nie byc A, skoro nie wie, ze A istnieje dalej?
5. Rozkladamy A i tworzymy z elementow identycznych A', a nastepnie z elementow z A tworzymy A''. Kim jest teraz A jezeli zaistnial ponownie? Dlaczego mialby byc akurat A", a nie A', lub odwrotnie?


A teleportacja ma tyle wspolnego z istnieniem duszy, ze bedziemy musieli sie nauczyc dusze przenosic, bo jak wykazalem wyzej inaczej bedzie to tylko zabijanie ludzi.





A skad taki wniosek? Napisalem tylko, ze jezeli dusza istnieje to zeby sie nia zajac, ktos musi najpierw wyjasnic o co chodzi.

Stationary ty na poważnie myślisz, że duszę też trzeba będzie teleportować, tak jak ciało?

Pomijając, że teleportacja ludzi to na razie science fiction, to przecież dusza ze swej natury nie podlega procesom fizycznym i jest od nich wolna. Co więcej, zgodnie z większością koncepcji istnienia duszy jest ona niezależna od ciała, więc jest niezależna od tego co będzie się działo z ciałem.

W zasadzie to ja chciałem zaproponować te eksperymenty. Odpowiedzi nie znam, trudno mi nawet spekulować na ten temat, bo na razie nie widzę punktów oparcia. Uważam jednak, że kiedyś będzie możliwe przeprowadzenie takich eksperymentów w rzeczywistości, chociażby na najprostszych organizmach typu owocówka. Wówczas ich wyniki dałyby sporo nowych danych do rozważań nad świadomością czy nawet duszą.



Skoro Stationary Traveller wykazał związek, to pozwoliłem sobie jeszcze na pociągnięcie tematu

Nie. Ale gdyby istniala teleportacja i dusza to byloby to konieczne.





Nie widze w tym nic trudnego. Postulowanie, ze po otworzeniu bedzie to ten sam czlowiek prowadzi poprostu do sprzecznosci i nie istnieje mechanizm, ktory mialby to warunkowac.
Tyle przemyslen nt tego czy kopia jest oryginalem.

Chyba jednak nie do końca.

Rozumiem, że teleportacje rozumiemy jako przeniesienie obiektu z jednego miejsca w inne. W jednym miejscu znika a w drugim się pojawia.

Dusza jako byt niematerialny nie zajmuje miejsca w przestrzeni.

To nie jest żaden dowód, że coś prowadzi do sprzeczności (czy też "się w pale nie mieści"). Rozstrzyga wynik eksperymentu. Gdy będzie technicznie możliwe jego przeprowadzenie, a wyników nie da się wytłumaczyć na bazie obecnych teorii, to trzeba będzie poszukać nowej teorii (analogicznie było z teorią względności).



Niech będzie.

I wlasnie przez takie wypowiedzi uwazam, ze zajmowanie sie dusza za absurd.



Jedna z zasad naukowosci jest zasada niesprzecznosci, mysl jak chcesz, o sposobach weryfikacji twierdzen nie bedziemy tu pisac.

Twoje rozumowanie, Stationary, jest tautologiczne bo jedynie sprowadza się do uznania, że skoro wszystko co istnieje jest materialne to nie ma duszy.

Nie zadajesz sobie przy tym w ogóle trudu by krytycznie przeanalizować stwierdzenie, że wszystko co istnieje jest wyłącznie materialne. A bez tego nie da się racjonalnie i rzetelnie ocenić tego czy dusza istnieje.

No właśnie można by powiedzieć tak: Skoro w człowieku istnieją myśli to czemu nikt myśli nigdy nie widział? Skoro nikt myśli nie widział to w człowieku nie ma tego. Co za bzdury i niedorzeczności!!! Nie wszystko co nie widać to znaczy że tego nie ma.

Dusza to część duchowa człowieka. Aby módz ją "poczuć" oczywiście nie dosłownie to wyobraźcie sobie że wszelkie uczucie jakie w sercu twoim powstaje że wszelka myśl jaką g głowie masz że wszystek rozum to to są po prostu części duszy a wszelka duchowość w człowieku to sama dusza.

Jeszcze inaczej Św Augustyn mówi że: Moje ciało żyje dzięki mojej duszy a moja dusza żyje dzięki tobie.
Piękne słowa Bo tylko człowiek ma duszę. Zwierzaki i kamienie nie mają tego.
W duszy też jest Wola. Gdyby nie było w tobie woli, namysłu, uczuć,myśli i tym podobne to można by powiedzieć że różnisz się czymś od kamienia? Chyba tylko ukształtowaniem twej materi czyli ciała.