Najbardziej skomplikowany robot nie jest nawet w ułamku procenta tak skomplikowany jak człowiek . Dlatego chęć bycia robotem jest równoznaczna z checią stania się nieskończenie razy mniej doskonałym.To czyste szaleństwo.

Wiara i Rozumem .- Wiara Jest Światłościa dla Rozumu - dlatego np ateista Teologi nie moze pojac - czy choc w najmniejszym stopniu Trójcy Przenajświetszej - dla Katolika,Wierzacego nie Stanowi to Problemu bo Wiara Jest Światlem dla rozumu

Wierzący nie próbuje pojąć dlatego niema z tym problemu.

Tyle że jakoś większość katolików nie jest w stanie pojąć jak jeden Bóg może być w trzech osobach i się rozwodzą jaka to tajemnica, tymczasem dla mnie jest to jasne. Przeceniasz niedostępność katolickiej teologii.

Powiedziałbym raczej, że niektórzy wierzący

Niemniej Kościół wyraźnie mówi, że wiara nie może być ślepa, że wiara powinna opierać się na rozumie, powinna być racjonalna

Jednak wielu rzeczy w które wierzycie nie da się zrozumieć wtedy mówicie, że to tajemnica wiary.

Da się jednak rozumowo wykazać ich niesprzeczność, więc też dochodzi do "współpracy" wiary i rozumu.

To jest jakaś kompletna bzdura. Owszem, mamy pewne "tajemnice wiary". Mamy też takie prawdy wiary, które są dość oryginalne. Nigdy jednak wiara katolicka nie zasłania się "tajemnicą wiary" przed tłumaczeniem najtrudniejszej czy najbardziej niezrozumiałej prawdy wiary

To prawda co Kamyk pisze. Np. podczas dyskusji o transsubstancji katolicy nie zasłonili się tajemnicą wiary tylko sprowadzili kwestię do przemiany "substancji" która jest bliżej nie określonym abstrkacyjnym pojęciem, którego odniesienia do rzeczywistości nie można wykazać.

Zdaje się, że już pokazałem w naszej dyskusji o Eucharystii, że katolicyzm nie musi odwoływać się do ontologii arystotelesowskiej żeby uzasadnić swoją wiarę w Eucharystię. Wystarczy, że odwoła się do Zmartwychwstałego Chrystusa. Z tego co pamiętam wolałeś się skupić na ontologii arystotelesowskiej z innymi dyskutantami niż kontynuowaniu ze mną tej kwestii:
viewtopic.php?t=12334&postdays=0&postorder=asc&start=0

A co do arystotelesowskiego pojęcia "substancji" jest ono rzeczywiście dość abstrakcyjne, co już ks. Tischner zauważył, ale nawet jeśli Kościół się do niego ciągle odwołuje to warto pamiętać, że jest rozumowym wytłumaczeniem prawdy wiary, niezależnie od swej abstrakcyjności. A więc stanowi wyśmienity przykład połączenia rozumu i wiary.

Wiara zamiast myślenia chciałeś chyba powiedzieć. Nie przesadzajcie znowu, że wiara wymaga myślenia i rozumu. Wcale nie
Już Jezus powiedział, "Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli". Czyli aby wierzyć, wystarczy ustny przekaz np. znajomych.

Nie wmawiajcie, że wiara jest światłością dla rozumu, bo w krajach słaborozwiniętych niektóre plemiona są bardzo wierzące, a jednak ich zaawansowanie umysłowe nie jest zbyt duże.

Ileż jest wierzących dzieci, przystępujących do pierwszej komunii. Oni nie wiedzą co to rachunek różniczkowy. Ich rozum jest dopiero w podstawowej fazie kształtowania się, a już są mocno wierzące.

Wybaczcie, ale powiem, że
wiara może funkcjonować prawie całkowicie bez rozumu, nawet u osoby chorej umysłowo. Znam kilka takich osób, które regularnie uczęszczają do kościoła i przystępują do komunii świętej (nawet kilka razy w czasie tej samej mszy - ksiądz nie protestuje, bo wie że ta osoba jest chora). I są to osoby bardzo wierzące, mają książeczkę do modlitw, mają różaniec, jednak wśród społeczeństwa uznane są za chore umysłowo.

Nie możecie więc powiedzieć, że w przypadku takich osób wiara również jest światłością dla rozumu.

Przecież tyle razy już tłumaczyłem:
kiedy ROZUM był nierozwinięty ludzie WIERZYLI, że ziemia jest płaska
kiedy ROZUM był nierozwinięty ludzie WIERZYLI, że bóg ciska piorunami
kiedy ROZUM był nierozwinięty ludzie WIERZYLI, że zaćmienie księżyca to złość bogów,
kiedy ROZUM był nierozwinięty ludzie WIERZYLI, że gromnica odstraszy gromy

Przecież przeciwstawienia, które wymieniłem wyżej zawierają właśnie porównanie bardzo słabo rozwiniętego rozumu i bardzo mocnej wiary, i widzimy ile w tym było prawdy.

Można jedynie mówić, o ty, że wiara jest światłem dla rozumu, rozumu w sensie rozumienia samej wiary i nic ponadto, bo taki rozum zapewne sp miał na myśli...

Ale gdy nie da się wytłumaczyć pozostaje tylko tajemnica albo "wola Boża" która dyskusji nie podlega bo wiadomo, że Bóg najlepiej wie co jest dobre itd.

mylisz wiedzę z inteligencją czy mysleniem logicznym...oglądaj wiecej komedii typu" Nieoczekiwana zmiana miejsc "a będziesz wiecej wiedzący .
Rozum..nierozwiniety... na tej podstawie można sądzić ,iż Twój rozum jest mniej rozwiniety..ale bzdet..od rozumu chociażby filozofów kilka wieków temu, bo dzis na podstawie ich filozofii wiecej wiemy.
Przyjmujesz bzdurne kryterium "rozumu" i na tej podstawie wyciągasz nie mniej bzdurne wnioski.

Jeżeli chodzisz do szkoły i własnie dowiedzialeś się , wyczytałeś , ze ziemia jest okrągła to przyswoiłeś wiedze i "doznałeś olsnienia" , TAK ziemia jest okragła...przecież nie urodziłeś się z tym "cudownym rozumowaniem" eh..
To samo jest z Pismem Sw. jeżeli wierzący czyta to Pismo, dostaje wiedzę
na temat swojego zycia i wiary. Bóg mu pomaga zrozumieć sens i cel życia, a posługując się Biblią, można lepiej poznawać Boga.
Szkoła przekazuje Ci wiedzę, która w domysle jej pedagogow, ma Ci byc potrzebna w Twoim życiu...to samo Nauka Koscioła Katolickiego, Kościól poprzez swoje nauczanie przekazuje i interpretuje zgodnie z przekazem Boga i tradycją wiedzę na temat wiary i Boga.
W obu przypadkach błedy są dopuszczalne , charakter człowieka nie stanowi o nieomylności.