Chyba nie sądzisz, że chrzest polega na wszczepieniu w umysł chipu z zapisem właściwej i nakazanej moralności?

Nie sądzę, że chrzest może w ogóle spowodować cokolwiek poza ewentualnie zakażeniem bakteryjnym z brudnej wody lub tej śmierdzącej mieszanki zwanej bodajże krzyżmem.
Ale chodzi mi o to jak stawiacie sobie te granice sami, na podstawie jakich reguł, zasad? Bo skoro twierdzicie, że w obronie dziecka możecie zabić, to chcialbym wiedzieć dlaczego? Kiedy - zgodnie z chrześcijańską wiarą - można np. zabić innego człowieka?

I właśnie dlatego nigdy nie otrzymasz odpowiedzi na swoje pytania. Nie jesteś w stanie ich przyjąć.

Ad.atheist
Twoje pytanie jest bardzo ciekawe i zasadne. Ale popełniłeś błąd wyrażając się - powiedzmy w bardzo nieładnej i niewłaściwej formie - na temat chrztu. Mówiąc kolokwialnie - "podłożyłeś się" (przepraszam, że Cię krytykuję). I Twój rozmówca natychmiast to wykorzystał, w brzydki sposób uciekając przed odpowiedzią, co wprawdzie świadczy o nim jak najgorzej, ale to nieistotne.
Nie znam na nie odpowiedzi, mam nadzieję, że inni się wypowiedzą, ale wydaje mi się, że obnaża ono pewna słabość systemu czy światopoglądu religijnego, który nie potrafi jednoznacznie ustosunkować się do - trudnej skądinąd - kwestii. Uwidacznia się tu pewna w nim luka powstająca w obliczu realiów codziennego życia, bądx pewna sztuczność i abstrakcyjność, bo tego typu drastyczne i skrajne przypadki jednak sie w nim zdarzają i Twoje pytanie można rozszerzyć: co jest w nich przyczyną naszej reakcji? Czy w takiej sytuacji człowiek jest w stanie zachować się zgodnie z nakazami przyjętego czy głoszonego przez siebie systemu wartości moralnych? Jaką cenę jest gotów zapłacić? I czy przez resztę życia, będzie mógł sobie mówić, że postąpił słusznie?

Standardowa taktyka wierzących w przypadku tzw. trudnych pytań.

Wypraszam sobie, ja bym podjął trud. -1 dla Cawiliana.

Może nie jesteś takim fundamentalistą?

1. Jestem grafomanem i lubię produkować literki. Mnóstwo literek.
2. Mój egoizm ma silną komponentę altruistyczną i w związku z tym nawet jeśli rozmówcy nie przekonam do swego, liczę przynajmniej na to, że wyciągnie on z naszej rozmowy jakąś korzyść, choćby w postaci lepszego zrozumienia i usystematyzowania własnych poglądów.
3. Nie jestem arogantem, dla którego najważniejsze w dyskusji jest pogonienie kota adwersarzowi.

Problem z @atheistem jest taki, że ma duże trudności z poszanowaniem przekonań innych niż jego własne. I jest kwestią czasu, kiedy okaże pogardę wobec przekonań innych. To taka łagodna wersja @njczyziu . Trudno wymieniać się poglądami w takim przypadku, tym bardziej gdy ktoś jest tak wrogo nastawiony do odmiennych poglądów.

I wiedząc jaki jest @atheist na tym forum, nie odpowiem na pytania. To i tak jest bezproduktywne. Każde zdanie teisty będzie rozpatrywał pod kątem z góry przyjętej tezy o szkodliwości religii. Choć przez chwilę łudziłam się, że ta tradycyjna słoma z butów nie wyjdzie i pogarda się nie wyleje. A tyle lat już na forum jesteś....

Dlatego też nie dziwię się Cawilianowi. Wolę mieć te -1 za brak polemiki z @njczyziu czy @ateheistem, ta sama kategoria, inne natężenie pogardy...

Ale Jajku mogłabyś odpowiedzieć, no nie? Nie każ Jajku cierpieć za bliźniego. ^_^

Nie śledzę dokładnie wątku, więc widzę tylko autora z jego tematem. @Jajko się przełamał i w cudzym otworzył nowy wątek?

No tak, dwie ostatnie strony czytałam i nic, a to na pierwszej jest .
Preferuję testy, które mogą coś więcej powiedzieć o sposobie myślenia człowieka. Czyli zagadki. Każda odpowiedź jest dobra, nawet jeśli nie zgadza się z odpowiedzią twórcy zagadki.

Tutaj na dylematy Jajka na każde pytanie bym odpowiedziała: nic bym nie zrobiła. Bo bez względu na odpowiedź zadanie jest bezwartościowe. W takich testach człowiek chce wyjść jak najlepiej. Co więc da nam sprawdzenie wyników? Ano tylko to, jak ktoś tworzy swój PR na forum. Głębszych treści do refleksji już nie ma

Jajko postawił tutaj cztery inne dylematy na własną rękę.

Val: na serio nic byś nie zrobiła widząc jak na Twoje dziecko jedzie wagonik z zamiarem dokonania dekapitacji dziecięcia???

Dlaczego uważasz, że te dylematy są bezwartościowe? Opracowali je psychologowie i etycy badający systemy wartości.

No cóż, sęk w tym, że ja nigdy nie widziałam jak się w dzisiejszych czasach przestawia zwrotnicę . Eksperyment jest pisany w czasie teraźniejszym, więc moja wyobraźnia szaleje i widzę skomplikowany mechanizm tysięcy przycisków jak w samolocie pasażerskim...

Przy dzisiejszej technologii, to ja widząc tą stertę przycisków, musiałabym mieć cholerne szczęście, aby mi się udało wybrać właściwy. Zły przycisk= nie przestawię wajchy i lipa.
Może bierze się to stąd, że kiedyś przypadkowo weszłam do BIOSu i chcąc z niego wyjść zepsułam system .

Więc nie wyobrażam sobie prymitywnej technologii. Ba- nie wyobrażam sobie, że mogłabym kiedyś żyć, gdzieś na Syberii i jeść mięso. Równy poziom abstrakcji.
Dlatego traktuję ten test jak formę żartu.

Ponadto, to nie jest eksperyment psychologiczny tylko filozoficzny. Coś jak z żółwiem i zającem. Tu i tu paradoks...

...bo filozoficznie czyn ze zwrotnicą:
Obciążenie winą szalonego filozofa nie rozstrzyga jednak tego wyboru, ponieważ można argumentować, że zło już się wydarzyło. W tej ocenie przestawienie zwrotnicy stanowi akceptację tej sytuacji i zgodę na współudział w sytuacji, która w całości jest moralnie zła, co czyni działającego częściowo odpowiedzialnym za jej skutki. Natomiast niepodjęcie działania całą winą obarcza szalonego filozofa.

Ciekawszy jest test, który przytoczył Andy72, ale też wiele mówi o naturze ludzkiej Stanfordzki eksperyment więzienny czy eksperyment "mały Albert".

Natomiast tam, gdzie odpowiedzialność bez względu na wybór i tak występuje, oszukujemy się. Bo dopóki naprawdę nie zabijemy człowieka, dopóty nie wiemy do czego jesteśmy zdolni. Chcemy dobrze wypaść w swoich oczach, wiedząc że to tylko test.
Tyle że w sytuacji ekstremalnej, gdyby szalony filozof faktycznie wymusił współudział, to nie wiemy czy stracimy przytomność, dostaniemy paniki, histerii czy co tam jeszcze. Chcemy wierzyć, że zrobimy tak jak na teście. Ale to tylko chciejstwo.

Odpowiedź jest prosta i udziela je Katechizm KK 2264.
Miłość samego siebie pozostaje podstawową zasadą moralności. Jest zatem uprawnione domaganie się przestrzegania własnego prawa do życia. Kto broni swojego życia, nie jest winny zabójstwa, nawet jeśli jest zmuszony zadać napastnikowi śmiertelny cios.
Ta sama zasada odnosi się do obrony życia dziecka przez jego rodziców.