Nie - nie mogę i dlatego nauczanie KK należy odrzucić w tym i innych względach, ponieważ jest ono w bardzo wielu przypadkach niemoralne.

Kara i nagroda nie jest nieodzowna. Jest antywychowawcza, błędna. Kara nie jest sadyzmem, jest niewłaściwa i moralnie błędna. Odsyłam do nowoczesnych poradników wychowania (pisanych również przez katolików). Sadysta wychowawca może w niej mieć przyjemność, ale to inny temat.

Niemoralne? Zaraz. Dlatego to Twoje normy moralności mają decydować o tym, czy nauczanie katolickie jest lub nie jest moralne?

A dlaczego to KK ma decydować o moralności? Czy pismo święte jest źródłem moralności? O moralności decydują ludzie jak dotąd. Oni wyznaczają standardy moralne.

Nie odwracaj koga ogonem do dołu. Pytanie brzmi:
Dlaczego to Ty i Twoje normy mają decydować o tym co jest moralne, a co niemoralne?

Jakie badania wykazują szkodliwość stosowania jakichkolwiek kar wobec dzieci?

Są takie nowoczesne badania i nowoczesne poradniki wychowania (pisane również przez katolików)
Swoją drogą nie widziałem jeszcze książki, która oprócz nazwiska autora podaje jego wyznanie... 'Jan Kowalski(katolik)'

Jakie Ty masz wyszukane obelgi, naprawdę... Pozostaje powinszować.


Nie. Irracjonalny jest świat, który jest.
Ponadto istota zła i okrutna, którą bawi cierpienie, jest raczej mocno ograniczoną intelektualnie istotą, i daleko jej do pojęć takich jak wszechwiedza. Celowe zło i okrucieństwo, to raczej domena istot tępych i ociemniałych... Gatunek ludzki pasuje jak ulał.


Ależ oczywiście że mogę, nawet znam takie, które przypadłyby Ci do gustu. Polecam!
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lolth


No chyba, że takie religie mocno trzymają swoich wiernych za cohones, co też zostało mocno ugruntowane przez całe stulecia wybijania innowierców, podbojów, prześladowań szeroko rozumianych, itp cudowności.


Nie. O tym czy istnieje, świadczą niezaprzeczalne dowody, a nie schizofreniczne bajdurzenia, i poronione koncepcje rodem z ciemnogrodu.


Ach, nauka!? No patrz, jednak nie religia, ale nauka... to po pierwsze.
Po drugie, niestety nadal w ciągu dalszym, nasz wszechświat jest nieracjonalny, co oznacza, że jest nieuzasadniony, nie mający podstaw.
Po trzecie, idź już spać przyjacielu, późno już.

Co to takiego podstawy świata, tym bardziej podstawy których świat nie ma? Co masz na myśli?

Poza tym, czy drobne złośliwości, pomagają na niewiedzę?

Chodzi o to, że cokolwiek powiedzieć o powstaniu wszechświata, są to jedynie koncepcje, które swoją drogą wcale nie sprawiają, że nasza rzeczywistość staje się nagle bardziej racjonalna.
Koncepcje bardziej, lub mniej finezyjne. Nieuzasadnione, nie mające podstaw.
Wielki wybuch, Bóg Stwórca, idea Siunjaty... panie, cuda na kiju.

Koncepcje, nie są gwarantem istnienia tego, czego dotyczą, racja.
Niemniej jednak, wiele z nich uzyskuje potwierdzenie, zgadza się z faktami, które są potwierdzone. Czyli moim zdaniem, to nie chodzimy jednak, tak całkiem po omacku.

Poza tym, jeśli wyznawalibyśmy koncepcję irracjonalnego świata, nie możemy spodziewać się, że będzie ona uznana za wiarygodną, bo wiarygodność wymaga racjonalności.

Przecież zło jest odwrotnością dobra, bo to są przeciwieństwa, i tutaj nie widze żadnej przewagi dobra nad złem.
Skoro może istnieć idealnie dobry Bóg, to również może istnieć Bóg idealnie zły.
I skąd w ogóle pomysł, że zło może być czymś gorszym od dobra?

Mam problem bo moje myśli mogą nazywać Stwórcę karzącego torturami odczuwające istoty "okrutnym" itp.
Nie chcę mieć grzechu ciężkiego. Nie chcę być dla nikogo zgorszeniem.
Mój umysł nie zgadza się z istnieniem Piekła. Na pewno nie chcę iść do Piekła. Moja mentalność nie zgadza się z Tradycją katolicką.
Dla niej to nie monoteizm jest nieracjonalny, lecz kary, jakie według tradycyjnej teologii grożą grzesznikom.

Nic podobnego przyjacielu.
Są to pojęcia względne, i bardziej te pojęcia przypominają coś na kształt ustalonego prawa.


Tak wiem... Horus i Seth, Ormuzd i Aryman, Bóg i Szatan. Jak zwał, tak zwał.
Wiesz dlaczego jednak ludzie od niepamiętnych czasów oddzielają te dwa aspekty od siebie?
Bo jedna z tych "sił" daje i powiela, a druga odbiera i niszczy.
Z definicji, Bóg Stwórca nie mógłby być istotą złą, jak mówisz.

A że mamy świat taki jaki mamy, oznacza, że nie ma Go wcale.

No prawie dobrze, z tą różnicą, że ze światem nie jest tak, że go "mamy", ale go tworzymy

Świat nie jest skostniałą, martwą, bezwolną strukturą. To TY za chwilę zdecydujesz co zrobisz, zadecydujesz chociażby o tym, co tutaj napiszesz. To TY, podobnie jak każdy z miliardów ludzi na świecie, zadecyduje o sobie, bo możemy decydować o złu albo dobru.