Zwierzęta nie są w stanie podejmować jakiejkolwiek refleksji, ani tworzyć jakichkolwiek twierdzeń i tez.

Część z tych eksperymentów jest przytoczona w "Etyce praktycznej" Petera Singera. Gdyby więc Paschalis miał jakąś wiedzę na temat Singera, która wykracza poza grudki błota rzucane weń, to by o tym wiedział.

Poza tym, clue tamtego posta była transcendencja człowieka wobec świata materii dzięki jego zdolnościom refleksji, która w ten sposób znacząco zwiększa prawdopodobieństwo istnienia Boga. Zwierzęta wykorzystałem jako porównanie.

To Marks tak twierdził: najpierw prymitywne formy religii: totemizm, fetyszyzm, potem wyżej rozwinięty politeizm, monoteizm i w końcu ateizm. Nie znajduje to jednak potwierdzenia w historii. Prawda jest taka, że nie było żadnej ogólnokulturowej tendencji do zmniejszania liczby Bogów w historii, z wyjątkiem procesów chrystianizacyjnych i islamizacyjnych, które miały zewnętrzny charakter (tzn. były efektem kontaktów z chrześcijanami i muzułmanami, a nie wewnętrznych skłonności wspólnoty). Nie jest to więc żaden argument na uzasadnienie religijnych skłonności człowieka.

jeśli człowiek ma zdolność i skłonność do wykraczania poza ten świat w swojej świadomości to znaczy, że ta zdolność nie jest produktem bezrozumnej ewolucji ale twórczego umysłu sprawczego, którego można określić mianem Boga osobowego.

Podaj mi dowód twierdzenia abstrakcyjnego stworzonego przez zwierzę to porozmawiamy.

Sam sobie przeczysz, wlasie proces chrystianizacji czy islamizacji jest procesem wypierania politeizmu i zmniejszania liczby bogow. A skoro teisci mowia, ze to bylo oznaka postepu, to widocznie ateizm jest kolejnym krokiem w rozwoju ludzkosci.

Teoria ewolucji wyjasnia dobrze ten proces, aby to wyjasnic nie trzeba odwolywac sie do wyimaginowanego stworcy.

Wyjaśnienie teorii ewolucji jest w tej sytuacji znacznie mniej wiarygodne, gdyż chodzi tu o umiejętność przekraczania materialnego świata w swoich rozważaniach, ewolucja natomiast dotyczy cech pozwalających odpowiednio egzystować w świecie materialnym.

Tu nie chodzi o wszelkie abstrakcyjne rozważania, np. o świecie i jego mechanizmach, ale o te, które mają charakter egzystencjalny, który nie wiąże się ze skutecznym realizowaniem prawideł ewolucji.