W rozważaniach antropologicznych warto sobie dojść do przyczyn określonych skłonności człowieka. Jeśli te skłonności idą w poprzek celom biologicznym to pytanie o ich przyczynę. Można twierdzić, że to skutek przypadku, że ewolucja wykształtowała tak skomplikowany mechanizm wbrew jej celom, ale bardziej prawdopodobna jest wersja alternatywna, o Inteligencji sprawczej.



Większość tych ludzi wyznają Boga, tak czy inaczej pojmowanego. Nie zmienia to też zupełnie tego co jest clue całej sprawy, czyli skłonności człowieka do rozważań metafizycznych i przyczyn tego zjawiska. Bo to już nawet nie religijność, ale właśnie ta skłonność i zdolność jest tym argumentem.



Jest bardzo wartościowa, bo alternatywne koncepcje zaistnienia takiej skłonności są kiepsko uargumentowane, tak więc metodą filozofii negatywnej można uprawdopodobnić rozumne, a nie wyłącznie ewolucyjne, pochodzenie tej skłonności. Wyjątkowość tej skłonności i umiejętności wśród wszystkich istot żywych jedynie to podkreśla.

Zauważona przez Kanta (a wcześniej przez Pascala) transcendencja ludzkiego rozumu (wyrażającego się głównie w wspomnianych rozważaniach metafizycznych i etycznych) od świata biologicznego, w którym egzystuje jest bardzo istotnym elementem ludzkiej egzystencji, który tylko szkodzi realizowaniu celów biologicznych, które są wyznacznikiem działania ewolucji.



Założenie tego wywodu jest błędne bo gdyby tak było, że refleksje prowadzą tylko do wyboru jednej z opcji to te opcje nigdy by się nie pojawiły. Poza tym samo podejmowanie refleksji nad istniejącymi problemami metafizycznymi nie zmienia faktu zaistnienia takiej naturalnej skłonności. A podany przykład w żadnym stopniu nie umniejsza powszechności i transcendentalności rozumu ludzkiego w rozważaniach metafizycznych. I to właśnie o skłonność do takich rozważań chodzi i o to, że jest mało prawdopodobne by takie cechy się ukształtowały mimochodem, przy okazji rozwoju ewolucyjnego, jako jego skutek uboczny.

Jeśli ktoś za bardziej uargumentowane uważa istnienie Boga jako przyczyny rozważań egzystencjalnych od transakcji wiązanej, związanej z umiejątnością abstrakcyjnego myślenia, to zaczynam mieć wątpliwości, co do umiejętności szacowania prawdopodobnieństwa przez tego kogoś. [/code]

I dzieje się tak właśnie dlatego, że ewolucja nie jest przez nikogo sterowana dlatego wszelkie przystosowania choć ułatwiają przetrwanie mają też jakieś negatywne skutki bardzo możliwe, że nasz umysł nie mogliśmy być jednocześnie bardziej praktyczni i myśleć abstrakcyjnie z resztą nie bardzo rozumiem na czym ta praktyczność miałaby polegać bo jeśli chodzi o wypełnianie biologicznych celów takich jak np. rozmnażanie radze się przyjrzeć zwierzętom w zoo które rozmnażają się znacznie rzadziej niż na wolności czyżby przez nadmiar metafizycznych refleksji?
Ludzie o których mówisz stanowią mniejszość praktycznie bez znaczenia dla przetrwania gatunku a pojawili się właśnie gdy to przetrwanie przestało być zagrożone.
Jak widać nie powstrzymały nas przed osiągnięciem sukcesu ewolucyjnego ludzie są liczni i żyją na wszystkich kontynentach.
Dziwie się też troche, że oddzielasz "rozważania metafizyczne" od innych rozważań które też mogą zmniejszać nasze szanse na przetrwanie

Uzasadnij, czemu idą w poprzek. A może idą pod prąd? Tak, czy inaczej, mówisz coś, a ja nie rozumiem - wyjaśnij.
Inteligencja sprawcza - tak, słyszałem... Däniken, te sprawy - zostaliśmy stworzeni przez UFO... Nawet są na to obiektywne przesłanki...
Równie prawdopodobne jak Bóg i równie udowodnione.


No bo kosmici nam to w geny wszczepili - jasne, proste, logiczne i równie prawdopodobne jak Bóg. Kosmici chcą, jak już nasza cywilizacja wydorośleje, abyśmy znaleźli swoich twórców - stąd ta cecha.


Transcendencja jest absolutnie normalna i logiczna w ramach naszej biologiczności, zważywszy bezmiar naszej niewiedzy i zdolność do abstrakcyjnego myślenia - trudno żebyśmy nie myśleli o czymś co jest poza naszym pojmowaniem skoro tego nie pojmujemy... To wręcz zwierzęca ciekawość...


Napisałem "raczej"...
Przykładem nowych prądów refleksji metafizycznej jest np. Däniken i jego logicznie wywnioskowana z zaobserwowanych przesłanek, wizja stworzenia nas przez kosmitów - jest ona moim zdaniem bardziej logiczna i spójna niż hipoteza bogów - bogów nie da się udowodnić empirycznie, a istnienie kosmitów owszem.

Alez wszystko ma swoja przyczyne i tutaj np:
-chec zycia przyczyna do rozwazan o niesmiertelnosci, zyciu po zyciu
-chec panowania nad swiatem przyczyna rozwazan o poteznych bogach, Bogu, wladcy i stworcy
-chec uzasadnienia zjawisk przyrody przyczyna mitologii
-pragnienie milosci, aprobaty, akceptacji - dobry Bog
-pragnienie sprawiedliwosci - Bog sprawiedliwy
-pragienienie uzasadnienia moralnosci wpajanej w kazde dziecko od malego - nakazy boskie
itd itp

Same skłonności konformistyczne nie są dowodem na słuszność konformistycznych poglądów.
Gdyby ludzie uznawali za prawdziwe jedynie teorie, które są najpopularniejsze nie dochodziłoby do jakiegokolwiek rozwoju.
Gdyby konformizm był jedyną słuszną drogą ludzie do dzisiaj chodzili by po drzewach ...
Jak dowodzi historia jedynie sceptyczne myślenie i rezygnacja z mitów prowadzi do postępu.

Pozdrawiam.

Wydaje mi sie ,że jest wręcz odwrotnie -znacznie częściej ludzie dochodzą do wniosku ,że Boga nie ma.

O co za aktywność w tym wątku. Będę musiał się w takim razie streszczać, zwłaszcza że czasu mam ostatnio niewiele.

Inny, sprawdź sobie statystyki. Niewierzący (rozumiani razem jako ateiści, bezwyznaniowcy i agnostycy) stanowią mniej niż 20% ludności świata. Poza tym ta kwestia nie stanowi sedna mojej argumentacji.

Filippiarz, ja ma nadzieję, że pisząc, że istnienie kosmitów można udowodnić empirycznie robisz sobie jaja. W każdym razie jest to najdelikatniej mówiąc błędne twierdzenie. W dodatku niezwiazane z moim wywodem bo ja nigdzie nie pisałem, że cokolwiek udowadniam, a że znajduję argument za istnieniem Boga. Warto przejść z zerojedynkowego traktowania poznania (dowód albo fałsz) na bardziej realistyczne skupiające się na uprawdopodobnianiu określonych tez. W przeciwnym razie to wszystko można zanegować poza logiką i abstrakcyjną matematyką. A tak na marginesie sprawdziłem jeszcze raz dane i okazuje się, że większość ludzi na Ziemi uznaje osobowego Stwórcę. Nie jest to sedno refleksji, ale tak w trybie sprostowania warto o tym wspomnieć.

KeyMaker, już o tym pisałem. Tu nie chodzi o to czy i jakie twierdzenia może sobie człowiek wymyślić, ale o ogromną kategorię rozważań do jakich należą rozważania metafizyczne, do których człowiek posiada zdolność i skłonność, a które tylko utrudniają mu realizowanie celów biologicznych jego gatunku.

No, rozdzielam rozważanie metafizyczne od innych rozważań dlatego bo skłonność do tego rodzaju robienia użytku z mózgu charakterystyczna dla gatunku ludzkiego nie może być tłumaczona celami ewolucji bo ich nie spełnia. Można twierdzić, że jest to skutek uboczny, albo przypadek, ale nie jest to zbyt przekonywujące na rozwinięcie się tak skomplikowanej skłonności człowieka, która idzie wbrew celom biologicznym, jest kompletnie dla nich niepotrzebna, a na dodatek tak wyjątkowa w świecie istot żywych, posiadana tylko przez człowieka. Bardziej przekonywujące i sensowne jest założenie istnienia rozumnego Stwórcy. Prawdopodobieństwo, że to tylko ewolucja jest bowiem bardzo malutkie.

Stationary, gdyby podane przez ciebie przykłady były prostą logiczną przyczyną rozważań metafizycznych człowieka to prowadziły by je również zwierzęta, które też czują „chęć życia”, czy „pragnienie aprobaty”. Tymczasem człowiek w swojej zdolności i skłonności do abstrakcyjnego i metafizycznego rozumowania jest absolutnie wyjątkowy w świecie istot żywych.

Dlaczego trzeba udowadniać, że Bóg istnieje ?

Pozdrawiam
/M

Masz rację. Nie trzeba. Co więcej gdyby był dowód nie można by mieć wiary. Dlatego słusznie przeciwstawiasz się znajdywaniu dowodu na istnienie Boga. Warto natomiast znajdować argumenty czyniące możliwość jego istnienia bardziej prawdopodobną, by rozumem umocnić wiarę i pokazać, że nie jest ona przeciwstawna rozumowi.

Paschalis, organizmy wystarczająco rozwinięte intelektualnie potrafią ukierunkowywać swój umysł na sprawy nie związane bezpośrednio z przeżyciem, a za to mającymi wpływ na życie. Dzieje się tak nie tylko w przypadku ludzi. Zobacz, że zwierze udomowione zachowuje się inaczej, niż dzikie. Kiedy przeżycie nie jest zagrożone, może skupić się na innych aspektach - pies może nauczyć się sztuczek, prowadzenia niewidomych czy szukania narkotyków. Są to dla takiego zwierzęcia rzeczy zupełnie abstrakcyjne. Czy istnienie takich zdolności umysłowych, które przecież nie mają bezpośredniego wpływu na zdolność przetrwania, jest przesłanką na cokolwiek?

Żaden z tych przykładów nie jest dowodem abstrakcyjnego myślenia u zwierząt, a jedynie odpowiedniej tresury i opanowania konkretnych czynności. Tresura nie ma za wiele wspólnego z abstrakcyjnym myśleniem.

Ot, zwierzęta nie mają wystarczającej inteligencji, by prowadzić abstrakcyjne rozważania na takim poziomie złożoności. Koniec zagadki.

Stwierdzasz ale nie podajesz argumentów...
Osobiście nie potrafie sobie wyobrazić jak abstrakcyjnie myślący umysł mógł zostać ograniczony przez jak sam zauważyłeś bezmyślny proces gdyby człowiek dążył tylko do wypełnienia biologicznych celów przypominałby robota i wtedy rzeczywiście można by zapytać "kto go tak zaprogramował ?"

Tylko jak twoim zdaniem ewolucja mogła to rozdzielić?
Gdyby miało nie być "rozważań metafizycznych" nie byłoby żadnych rozważań w mózgu niema osobnego ośrodka który by za nie odpowiadał skłonność o której mówisz to ta sama skłonność dzięki której nasi przodkowie wpadli na to, że mogą sobie pożyczyć futra od zwierząt.

To nie przypadek jeśli wolisz możesz to nazwać konsekwencją natury człowieka.

Ależ ciekawość i zdolność abstrakcyjnego myślenia są bardzo potrzebne bez tych cech nigdy nie osiągnelibyśmy sukcesu ewolucyjnego.

Podawałem Ci już przykłady abstrakcyjnego myślenia u zwierząt. Może nawet w tym temacie (tyle razy już o tym dyskutowaliśmy, że nie pamiętam). Nie rozumiem, dlaczego tak programowo odrzucasz wszelkie moje informacje na ten temat, zwłaszcza, że nie negujesz ich bezpośrednio po moich postach, tylko po tygodniu lub dwóch piszesz, jakbym nigdy wcześniej o nich nie wspominał. Zapominasz?