Obserwacja wyboru wskazuje, że wybieramy to lub tamto, czyli że mamy wolny wybór. A to, że dokonujesz oceny, dowodzi zdolności rozróżniania. Czyli mamy komplet.
Czego chcieć więcej? Czyżby ograniczenia wolności przez Boga?

Mówiłem o obserwacji nie jakiegoś wycinka, a całokształtu rzeczywistości, z którego jak dla mnie jasno wynika, że zarówno opcje Boga miłosiernego jak i sensu stricto okrutnego odpadają. Zostaje nieistniejący, lub właśnie pokazujący światu środkowy palec.

Geniusz.
Obserwuje całokształt rzeczywistości.

Prawie jak Bóg...

Aaa, to Bóg pokazuje środkowy palec, rozumiem teraz.
A przecież całe Pismo Święte, jest pewne Jego obietnic, że każdemu da willę w Beverly Hills.
Ciągle zapominam, że Miłosierdzie=Luxus i Sielanka

Wystarczyłaby troska.




Całokształt w - słownikowym - sensie układu rozważanego w całości.

Czyli dodawanie tego, czego komuś brakuje?

Czyli np. obrona słabszych przed okrucieństwem silniejszych.

Ingerencją poprzez wzmacnianie słabszych, albo powstrzymywanie silniejszych?

Na początek mógłby neutralizować cyklon B i zatrzymywać wiozące ludzi wagony bydlęce. W ogóle nie zawadziłoby, gdyby faktycznie realizował program psalmisty:

Domagasz się więc, ograniczenia wolności?

Pisząc, że Bóg mógłby zacząć wreszcie uwalniać jeńców? Jasne.

Domagam się ograniczenia wolności wszystkich, którzy chcą realizować ja przez gwałt, okrucieństwo i ludobójstwo, a najlepiej całkowitego uniemożliwienia im prowadzenia takich działań.

Wydaje mi się, że taki program (obok zapobiegania takim zjawiskom przez budowanie wartości pozytywnych) realizują wszystkie zdrowe społeczeństwa, czyżbyśmy postępowali źle?

Bóg miałby uwolnić jeńców, a oprawców ukarać.
Przykazanie miłości, trzeba by zamienić na inne: 'rób co mówię i nie dyskutuj, bo jak nie to masz w czapę'.
Widziałbyś tu miłość, czy tyranię?

Ks. Tischner mawiał: Problemem najciekawszym, najpiękniejszym, jest problem jeden: w jaki sposób człowiek może obudzić w drugim człowieku poczucie jego wolności? Największym problemem wychowawczym nie jest to, w jaki sposób panować nad człowiekiem, ale w jaki sposób obudzić w nim człowieczeństwo. Człowieczeństwem tym jest wolność.

Nie napisałem nic o karaniu. Uwolnić jeńców, udaremnić zamiary oprawców - to wystarczy.

OK, jeńcy zostają uwolnieni, ale oprawcy nie zostali ukarani.

Bilans zło - dobro został zachwiany. Obiekty ataków zła ukryto przed nim samym, ale samo zło zignorowano.

Zło istnieje nadal i szuka nowego celu, tym bardziej zachęcone bezkarnością.
W końcu (bez trudu) znajduje i atakuje. Niewidzialna ręka uwalnia jeńców i schemat się powtarza... Zło zamierza krzywdzić, obiera cel, celowi udziela się pomoc, a potem jeszcze raz to samo od nowa i jeszcze raz i jeszcze raz.

Stworzyliśmy absurd. Uzupełniamy bilans układu z zewnątrz, składowe się rozmazują, układ jest nierealny. Zło jest niezdolne do krzywdzenia, dobro jest nijakie, celowość jest nieczytelna, przyczynowo - skutkowość zamienia się w zautomatyzowany bezsens.

Tylko widzisz, To Twoje zło jakaś metafizyka, gdy tymczasem w relanym świecie ludzie krzywdzą dlatego, że spodziewaja się uzyskać w ten sposób jakieś korzyści. Gdyby to było niemożliwe - zniknęłaby motywacja do popełniania zła.