To nie prawda. Usuwając przyczynę sprawczą skutek nie koniecznie musi ginąć. Jeżeli zamkniesz w więzieniu sprawcę podłożenia bomby to bomba i tak wybuchnie. Niektóre gwiazdy już nie istnieją a skutek ich istnienia, czyli np świecenie na niebie pozostaje do dziś. Czyli to prawo nie obowiązuje w naszym świecie.
W związku z tym drugi punkt wydaje się być bez sensu.



To nie prawda. Wszystkie rzeczy na świecie tak na prawdę cały czas są - zmieniają tylko swoją formę - są albo materią albo energią ale cały czas istnieją. To nie prawda że czegoś może nie być.
Ktoś umiera, coś się spala - tak naprawdę to zmienia to tylko swoją formę ale to nadal jest.
To oczywiste że musiało coś istnieć wcześniej skoro istnieje teraz. Istniała zapewne ogromna energia, która przeobraziła się w materię - którą jesteśmy. Ale kto wie jak było...

a kto powiedział, że nic nie istniało, nie wiemy tego na pewno. Materia mogła istnieć zawsze.


A kto powiedział, że musi być taki byt. Na jakiej podstawie wysuwać taką konieczność. Na jakiej podstawie twierdzić, że musi istnieć istota która tworzy, czyli zachowuje się podobnie jak człowiek, który jest jakby nie patrzeć jakimś efektem końcowym zajść występujących we wszechświecie.



Cały czwarty punkt jest bez sensu, gdyż to, czy coś jest bardziej lub mniej dobre, szlachetne, doskonałe, zależy od punktu wiedzenia.
Dla jednego coś jest dobre, dla innego złe. Dla jednego doskonałe a dla innego nie - nie muszę chyba podawać przykładów.
Czyli punkt ten i ma sens i nie ma. Bo wg niego dla jednej osoby bóg jest maksymalnie nieprawdziwy a dla drugiej maksymalnie prawdziwy. I wg tej teorii obydwa założenia są prawdziwe.

Zauważcie jeszcze jedną poważną wadę tej teorii. Wg niej bóg jest sprawcą największego dobra i doskonałości - ale równoznacznie ktoś zły, czyli za pewne szatan powinien być stwórcą wszelkiego zła i niedoskonałości.
Zakładając że wiele ludzi i zwierząt jest złych i niedoskonałych (z naszego punktu widzenia) - to by oznaczało, że część ludzi stworzył bóg, a część szatan


Cały piąty punkt znowuż nie jest zbyt sensowny.
Czy działają celowo ? My zakładamy że działają, ale czy to celowość. To że gwiazdy się starzeją, zę wybuchają, że zderzą się jakieś ciała niebieskie, zajdzie reakcja lub wybuch. Dla jednych jest to celowością a dla innych bezsensem.
Załóżmy, że skierujemy na siebie jakieś dwie cząsteczki. W jednym przypadku przyciągną się w innym ominą. Który z tych przypadków nazwiesz celowością a który niecelowością.
Zapewne celowością nazwiesz to co zaistniało w tym przypadku. Tak więc tłumaczą to sobie osoby wierzące. Że wszystko jest celowe.
A tak naprawdę, to to wszystko jest jakie jest, czyli obojętne. Ani celowe ani bezcelowe.
Jak nazwiesz wypadek pielgrzymów podążających do Częstochowy autokarem - za celowy, czy bezcelowy.