Radość też nie jest tym samym, co przyjemność czy rozkosz. Poza tym, jeśli ktoś ma na uwadze przyjemność i swoją, i innych, nie robi nic złego. Zawsze myślałem, że hedonizm polega na tym, by dbać tylko o siebie kosztem drugiego człowieka.

Nie dyskutujemy o tym, czy zapewnianie sobie radości to coś złego. Hedonizm nie musi (może) odbywać się kosztem innych, więc też nie musi być złem. Ty napisałeś jednak coś innego ciekawego:
zapewnianie sobie radości to oznaka dobroci i to nieskończonej.
Ja zapewniam sobie tę radość jako mogę. Czy w związku z tym jestem nieskończenie dobry?

Czy zapewniasz innym radość?

Mnie zapewnił. ; )

Bóg nie działa na pokaz, ale świadczy dobro.

A, rzeczywiście - tak rozumiany hedonizm wcale nie musi być złem, rozumiem.

W zdaniu "zapewnianie sobie radości to oznaka dobroci i to nieskończonej" odnosiłem się do Boga, nie do człowieka.

Co za różnica? Czemu to samo, w odniesieniu do człowieka nei jest miłosierdziem, a w sotsunku do Boga już jest? Powinno być raczej odwrotnie, bo Bóg więcej może, to więcej od niego należy wymagać.





Pomijając oczywisty fakt, którego jakoś nie potrafisz dostrzec, że Bóg niewielu ludziom zapewnia tę radość, to co to ma do rzeczy? Gdzie w podanej przez Mixera definicji masz coś o zapewnianiu radości ludziom?

Żadam! Wymagam! Nich Bóg daje i to tak jak chce! I to zaraaaz! Zupełnie podobnie krzyczą moje małe dzieci (może innym językiem i pod moim adresem) pod stoiskiem z zabawkami. Mam nadzieję, że kiedyś dojrzeją...

Skąd taki pesymizm. Ja odczuwam ciągłą radość a im jest mi gorzej tym większą. Mam nadzieję, na przyszłe, wspaniałe życie. A nic tak nie cieszy jak nadzieja.
Odczuwam cudowną błogość myśląc o tym, co mnie czeka. Tym bardziej już teraz czuję się szczęśliwy. A moje szczęście nie jest uzależnione od niczego - ani od kasy, ani od zdrowia, ani od pracy, bo dotyczy innej rzeczywistości.

Bóg zapewnia wiele, wiele, wiele radości tym, którzy w niego wierzą!

Oczywiście, Qwerty tak nie myśli, o nie. Od swojego rocznego dziecka na pewno wymaga tego samego co od siebie - i dlatego za każdym razem, jak dzieciak narobi w majtki, kroi mu tyłek. A może odwrotnie - jak Qwerty załatwi się nie w majty, tylko do sedesu, to leci dumny pochwalić się żonie, tak?

Uważasz, że od ludzi mozna oczekiwać tego samego co od Wszechmocnego?


Jesteś, jakby to powiedzieć, mało reprezentatywny. Masz szczęście był jeszcze młodym, zdrowym człowiekiem, którego los nie doświadczył, który żyje w kraju, będącym na tle innych w czołówce bezpieczeństwa i stabilności. Ale przytłaczająca większość ludzi na naszej planecie cierpi w powodu wojen, chorób, prześladowań, przemocy - nie dojada i głoduje ponad miliard osób! Ale Qwerty jest syty, więc co go obchodzi reszta

Co to ma do rzeczy? Ci ludzie mają już swoją, suwerenną władzę ludzi z własnego narodu czy plemienia. Jeśli cierpią, niech pretensje zanoszą do niej właśnie. Jakim prawem usiłujesz Białemu wmówić odpowiedzialność za stan świata? Kolonializm się skończył.

Nie rozumiem? Przecież nic takiego nie sugeruję. Napisałem że to, iż Qwerty jest syty i zadowolony nie oznacza, że mamy wspaniały świat zaludniony przez radosnych i beztroskich ludzi.

Nie rżnij głupa Acro




A co to jest, jak nie próba wzbudzenia poczucia winy za resztę świata?

Masz ten syndrom wiecznego poczucia winy, że gdzieś w Afryce ktoś głoduje.
Więc Ci Lurker tłumaczy, że to nie Twoja wina, że gdzieś na świecie ktoś głoduje.
W sumie, skoro jesteś tak przejęty tą sprawą, to nie dziwota, że wałkujesz temat przymiotów Boga w nieskończoność.

Brakuje tu @Lizy, która by napisała coś o obwinianiu Boga, które to obwinianie jest przyczyną Twojego ateizmu, czy coś w ten deseń

Albo Pan Bóg jest, albo Go nie ma.

Jeżeli Pan Bóg jest, your argument is invalid, ponieważ jesteśmy Jego pupilkami od dwóch tysięcy lat, a nasz dobrobyt jest wynikiem tego właśnie. Ten cierpiący miliard albo w Niego nie wierzy, albo uwierzył dopiero co, trudno więc oczekiwać, żeby osiągnął nasz poziom za pstryknięciem palców. Samo wyznanie wiary nie wystarczy, trzeba jeszcze zmienić swój sposób myślenia o świecie i ludziach.

Jeżeli Pana Boga nie ma, miłość bliźniego nie obowiązuje, co mnie zatem obchodzi, że Qwerty nie jest reprezentatywny dla świata? Ważne jest to, że jest reprezentatywny dla mojej kultury, obojętne w co wierzy. Your argument is invalid too.

Nie o to chodziło Lurkerze.

Na forum przewijali się ateiści, którzy argumentowali w swych poematach, że Boga nie ma, bo na świecie jest tyle zła. To tak w skrócie.

Jest jeszcze taka kwestia:

Różne obrazy Boga, którego ludzie wyznają i są to zawsze obrazy pozytywne. Znasz plemię, które wierzy w bóstwo, które jest złe w całości i jak coś obieca to wieczne męki, choćby nie wiadomo co się robiło?

Nie rżnij głupa, Val.

Jeszcze raz tłumaczę, na żabie:

Qwerty twierdzi, że jestem pesymistą w sprawie niedostatku radości na świecie, ponieważ Qwerty'ie,u jest dobrze.
Więc ja tłumaczę, że poza nim jest jeszcze kilka miliardów ludzi na świecie i większość z nich nie będzie tak zadowolona i radosna. NIC NIGDZIE nie piszę, że to wina moja lub Qwerty.

A filozofia i dziecinna psychoanaliza, jaką do tego dorabiasz, to może powinien być asumpt do tego, abyś nad sobą się głębiej zastanowiła?...