Wskaż, które posty masz na myśli, uzasadnij dlaczego uważasz je za niemerytoryczne, a postaram się odpowiedzieć na nurtujące cię pytania.

Być może jest kilka merytorycznych. Łatwiej byłoby je przytoczyć. Ale wyszukiwanie ich wśród bzdurnych, złośliwych, in personam, byłoby szukaniem igły w stogu siana.

Zjedz tę beczkę koniecznie, sól Ci niepotrzebna, nawet mogłaby zaszkodzić. Nawiasem mówiąc ponoć odstrasza złe duchy. Rozsypana sól jest zapowiedzią kłótni, brzmi znajomo?

https://nafakcie.pl/co-odstrasza-duchy- ... ha-z-domu/

To jest ciekawe, że o niebie nic nie wiemy, co tam będzie, jak będzie, a wizji piekła mamy tyle, że się wzajemnie wykluczają. Narazie to wygląda na dominację kija nad marchewką.

Nie wierzyłbym za grosz wizjom piekła! To bardzo ryzykowne polegać na tego typu "objawieniach"! Prawdziwe objawienie od Boga pochodzące jest w Piśmie Świętym, a tam nie jest nauczane, że już teraz ktoś się w piekle smaży. Przypowieść o Łazarzu i bogaczu jest właśnie przypowieścią, a nie reportażem z zaświatów! Jej cel jest inny, niż nauczanie o teraz już istniejącym piekle...

Owszem, nadejdzie czas karania bezbożnych (by się sprawiedliwości stało zadość), ale to dopiero po Sądzie Ostatecznym nastąpi; teraz wszyscy zmarli - i źli i dobrzy - śpią snem śmierci i nie są ani w piekle, ani w niebie. Gdy powstaną z martwych (a każdego to czeka), to wtedy się okaże, gdzie kto trafi... (a też piekło to nie będzie karanie bez końca, ale stosownie do winy, a potem unicestwienie zupełne; kiedyś bezbożnych nie było - i znów taki czas nastanie, że ich po prostu nie będzie!).

A jednak, dotyczy piekła. I jest przestroga przed nim. Można z niej wynieść nauke, także na temat piekła.
Otóż wyraźnie przekazuje info, że piekło jest. Jest czym istniejącym realnie Jest "domem" dla tych, którzy zrezygnowali ze zbawienia.
Jest też wskazana bardzo ważna cecha piekła, a właściwie relacji piekło - niebo. Przede wszystkim jest mowa o nieprzekraczalności granicy. Czyli o tym, że wyrok nieba czy piekła jest nieprzemijający, stały. Nie ma możliwości (co mnie bardzo martwi) na przedostanie się z piekła do nieba. I odwrotnie. (A jednak, wbrew Nauce Kościoła wciąż mam nadzieję, że gdy przyjdzie koniec końców, to dobry Bóg da jeszcze jedną szansę i tym potępionym.)
Kolejną informacją przemyconą w opowieści jest to, że znajdujący się w piekle mają świadomość tego, co się dzieje w niebie. (I na tym polega ich cierpienia.) Ciekawym spostrzeżeniem jest to, że relacji przeciwnej nie ma, łazarz nie jest świadomy tego, co w piekle.
Komunikacja. Opowieść sugeruje, że wybrani wyjątkowi święci, tj. ci, którzy już są zbawieni (już, nie w sensie czasu, ale tego, że umarli i zostali zbawienia, żyją w niebie ponad czasem ziemskim, który ich nie dotyczy) mają możliwość jakiejś komunikacji. Jest w tym pewna sprzeczność, gdyż wydawać by się mogło, że w niebie są równi i równiejsi. Tego nie rozumiem.
-----------
Wydaje mi się, że o piekle wiemy mniej niż o niebie. Wiemy, że w niebie jest leiej niż możemy sobie to wyobrazić w najwspanialszych marzeniach. Bo ani oko, ani ucho nie słyszało...
Natomiast o piekle wiemy tylko, że będzie tragicznie. Wszystkie porównania zawarte w Biblii odnoszą się do znanych ówczesnym tortur, mąk, kar - ale w żaden sposób nie przedstawiają obrazu piekła. Stanu piekła.

To, że nazwana jest ta historia "przypowieścią" (Opowiedział im następującą przypowieść?), ma oznaczać, że nie miała być w zamyśle Jezusa opisem prawdziwego stanu?

Przed chwilą sprawdziłem: Jezus nie nazywa tej historii przypowieścią. Tym bardziej to oznacza, że Jezus miał na myśli prawdziwą historię.

Odnośnie przypowieści o bogaczu i Łazarzu, mam pytanie: Skoro tam jest mowa o łonie Abrahama - to jak wyglądała sytuacja, gdy jeszcze Abraham nie istniał? [nie było wtedy łona dla zbawionych?]

Abraham nie istniał? A Mojżesz i Eliasz też nie istnieli, gdy ukazali się na górze podczas przemienienia Jezusa?

Jak już sobie jaja robisz, to przytoczę za SJP znaczenie słowa łono:
1. «wnętrze brzucha ciężarnej kobiety»
2. «zewnętrzna, dolna część brzucha człowieka»
3. poet. «pierś lub piersi»
Nie wiem, czy jesteś gotów przyjąć znaczenie pierwsze, gdyż wymaga ono uznanie, że Abraham, podobnie jak Kopernik, była kobietą.
----
Masz na myśli czas według jakiegoś konkretnego kalendarza? Proszę, podaj o który chodzi?

Dodatkowe pytanie: Czy masz na myśli kalendarz ziemski? Czy kalendarz niebiański?
=============
Wyobraź sobie układ współrzędnych. Oś odciętych niech będzie osią czasu, z którym się stykamy. I przy pomocy której opisujemy zdarzenia, kolejność zdarzeń.
A oś rzędnych jest miarą czasu(?) niebiańskiego (jeśli w niebie toczą się jakieś procesy, jeśli w niebie istnieje związek przyczynowo-skutkowy, to jest tam też coś podobnego do czasu).
Jednak nie ma funkcji, która dane z jednej osi przekładałaby na zdarzenia na osi drugiej.
Cały czas ziemski, całe życie człowieka na ziemi (oś odciętych) ma stałą wartość 0 na osi pionowej (rzędnych). Dopiero przez śmieć startujemy na osi Y. A parametr na osi X, życia, pozostaje constans.
Istnienie człowieka zapisuje się w świecie fizycznym na osi X, a życie duszy na osi Y. Dzieje się tak niezależnie od tego, czy w to wierzysz, czy nie.
-=--=-=
Nie wiem, czy rozpoznam Cię, gdy już obaj będziemy o tamtej stronie życia. Nie wiem, czy wtedy będzie to nas interesowało. Ale fajnie byłoby dokończyć ten temat już tam.

Swołocz + Idący
Sugerujecie, że żarty sobie robię, ale przecież Abraham to postać historyczna: nie istniał - aż się począł, narodził, żył, a po 175 latach życia zmarł. Tego mnie uczy Biblia.
Zapytałem:
Skoro tam jest mowa o łonie Abrahama - to jak wyglądała sytuacja, gdy jeszcze Abraham nie istniał? [nie było wtedy łona dla zbawionych?]

To pytanie jest sensowne, bo Abrahama kiedyś nie było, prawda? Chyba, że wierzycie, że on istniał, zanim się na ziemi narodził i od zarania ludzkości na jego łonie sprawiedliwi po śmierci spoczywali... [ale co z jego łonem, gdy on żył na ziemi, a nie było go wtedy w niebie?]

Widzicie, do jakich absurdów dochodzimy, gdy dosłownie traktujecie przypowieść o wiadomej treści??!... [a jest ich więcej]

wszystko, co jest w Biblii.

No cóż, nie wiem nadal, co z tym Abrahamowym łonem, gdy jego nie było?...
Zauważ, że bogacz rozmawia z Abrahamem! A z kim by rozmawiał ktoś inny, tak samo zły, gdyby zmarł w czasie, gdy Abraham się jeszcze nie narodził??...

W kółko Macieju.
Abraham narodził się i zmarł w czasie (ziemskim). Bo czas ten wyznaczał jego życia biologiczne. Jednak po śmierci i zbawieniu przestał być poddany czasowi ziemskiemu. I rzeczywistości niebiańskiej mógł rozmawiać z każdym, kto się tam znalazł. Bez znaczenia, czy w czasie ziemskim, ktoś ten, żył tysiąc lat przed nim, czy tysiąc lat po nim. Czas odnosi się wyłącznie do materii istniejącej w doświadczanej przez nas rzeczywistości materialnej. Nie ma żadnego wpływu na to, co po drugiej stronie życia. Na to co po śmierci, która wyzwala człowieka z czasu i przenosi do nieba lub piekła.

Odpowiedź jest dość prosta: wtedy jakiś inny święty człowiek bądź sam Jezus przyjmował zbawionych na swoją pierś.

Opowieść o Łazarzu i Bogaczu stwierdza tylko to, co działo się w czasach, gdy działa się ta historia. Wtedy zbawiony Łazarz trafił na łono Abrahama. Wcześniej, gdy Abraham jeszcze nie istniał, zbawiony mógł trafić na jakąś inną pierś albo w ogóle należy uznać, że to określenie (łono Abrahama) jest określeniem spotkania z Abrahamem, a nie byciem na łonie.