Nie rżnij głupa, Val.

Jeszcze raz tłumaczę, na żabie:

Qwerty twierdzi, że jestem pesymistą w sprawie niedostatku radości na świecie, ponieważ Qwerty'ie,u jest dobrze.
Więc ja tłumaczę, że poza nim jest jeszcze kilka miliardów ludzi na świecie i większość z nich nie będzie tak zadowolona i radosna. NIC NIGDZIE nie piszę, że to wina moja lub Qwerty.

A filozofia i dziecinna psychoanaliza, jaką do tego dorabiasz, to może powinien być asumpt do tego, abyś nad sobą się głębiej zastanowiła?...

A ja Ci, Acro, tłumaczę, jak krowie na rozstajach, że jeśli włączysz do swojego światopoglądu wątki egoizmu i rasizmu (kulturowego), będziesz szczęśliwy również. ^_^

Wielu ateistów nie wierzy w Boga, bo nie spełnia ich idyllicznej wizji dobrego dźina, który winien spełniać wolę człowieka bycia zawsze szczęśliwym, sytym, zamożnym.

Ja już jestem w miarę szczęśliwy, nie oto chodzi, bo nie nie piszę a jednym Acro albo jednym Qwerty, ale o ludzkości. A ludzkość en toto jest raczej nieszczęsliwa niż szczęśliwa.

A czyja to, lisie, wina...?

Jest sens w ogóle rozważać problem szczęśliwości ludzkości en toto?

NIE MA!

Dobra, to teraz przechodzimy na per żabciu ^^:


Nie ma to jak filtr.
Przez filtr przeszło niewiele i stąd Acrowy tekst. Tymczasem, Qwerty pisał o radości w odniesieniu do...życia pośmiertnego. Ba- nawet pisał, że im jest mu gorzej [łopatologicznie: im jego sytuacja życiowa się pogarsza], tym jest szczęśliwszy. No bo komu więcej dano, od tego też się więcej wymaga. Takie boże zasady.
Zresztą Qwerty nawet Ci tłumaczy, że szczęście nie jest uzależnione od dóbr doczesnych, ale od tego co go po śmierci czeka. Ale Acro nie zrozumiał i palnął tekst o głodzie na świecie.

Filozofia i psychoanaliza. Od kiedy to żarty nimi są?

Czy Ty nei wierzysz we wróżki tylko dlatego, że nie spełniają Twojej idyllicznej wizji dobrych, pomagających człowiekowi, magicznych istotek?

Jest, ale czy sprawił to Bóg?
Może zrozumiałe być obwinianie Boga za dramaty chorób, zwłaszcza dzieci, choć właściwie to często spuścizna błędów, grzechów przodków.
Jeśli chodzi o cierpienia wynikające z nędzy, to niestety człowiek człowiekowi spowodował ten los.
Ostatnio czytałam, że gdyby 100 najbogatszych ludzi świata podzieliło się swoim rocznym dochodem, to możliwe byłoby zlikwidowanie głodu na świecie.

Bo?...

Cóż, nadal wątpię, aby ten głodujący miliard ludzi podzielił tę radość.
Znowu mnie kusi powiedzieć "sprawdzam" i zaprosić Qwerty do swojego garażu, gdzie przy pomocy prostych narzędzi w rodzaju kombinerek pogorszyłby na tyle jesgo sytuację, że uczyniłbym go najszczęśliwszym człowiekiem świata! Sądzisz, że się zgodzi? Powinien.


Tak, naturalnie. Zapytaj matkę patrzącą na mordowane dziecko, czy jest szczęśliwa, bo przecież czeka na nią niebo - jak sądzisz, co odpowie?

Cóż, chyba zbyt wysublimowane dla mnie.

I co - Bóg jest w tej sytuacji bezradny?

Bo ludzkość jest abstrakcyjnym konstruktem bez odpowiednika w realu.

Owszem, istnieje coś takiego jak gatunek homo sapiens, można rozmawiać o jego populacji, ale tylko w zakresie nauk biologicznych, ekologii (nie mylić z Greenpiss) i tak dalej. W zakresie nauk społecznych, politycznych etc. najobszerniejszą zbiorowością ludzką, jaką można z sensem rozważać, jest kultura (ewentualnie cywilizacja). Kultura Białych, kultura islamu, kultura chińska, kultura japońska, kultura hinduska i inne. Bo.

Bo po prostu w ramach kultury istnieje pewna wspólnota rudymentarnych elementów światopoglądu poszczególnych jej członków. Natomiast członków "ludzkości" łączą jedynie zwierzęce odruchy.

Nie powinien się zgodzić. Ma to tyle sensu co droga krzyżowa w Filipinach. Jest to wystawianie Pana Boga na próbę, bo sztucznie tworzy warunki do cierpienia. Ramen


A co ma piernik do wiatraka? Mowa o Qwertym, a nie o hipotetycznej matce. Jest to rozmydlanie problemu, a nie podjęcie go. Dlaczego nie opiszesz swojego punktu widzenia na swoim przykładzie? Rozmawiamy o swoich odczuciach, nie o odczuciach hipotetycznego człowieka. Już pomijam, że odpowiedzi może być wiele w zależności czy bierzemy kryterium statystyczne czy jednostkowe. W drugim przypadku zmiennych jest wiele. Jak będę chciała poczytać, to poczytam. Ale nie jesteśmy fachowcami, aby analizować ludzkie tragedie pod kątem psychiki. Dlatego dyskutujemy o swoich odczuciach i poglądach.



Trafiłam w czuły punkt i mi się dostało

Znam te Twoje argumenty - człowiek winien posiadać nieograniczona wolną wolę, ale powinien jedynie czynić tak aby sam był szczęśliwy i uszczęśliwiać innych.
A wszystkiemu winien Bóg nie stwarzając takiego człowieka.

Nie zgodzę się. Akurat ludzkość, czyli zbiór wszystkich ludzi, jest o wiele bardziej konkretny, niż populacja, naród czy kultura - rzeczy niejasno zdefiniowane i bardzo subiektywne.

A świapogląd tu nie ma nic do rzeczy, nie wiem, czemu to wyciągasz. Mówię o szczęsciu - możliwe, że w rónych kulturach będzie oznaczać to różne rzeczy, ale ciągle bezdyskusyjnie jest go deficyt na Ziemi. A może uważasz, że wszyscy ludzie generalnie są szczęśliwi?