Wzrost to tez miara, co nie znaczy, ze jak przestaniemy go mierzyc, to cos sie zmieni w nas.
Na kolejna dziecinade nie bede odpowiadal, teatime ma racje - szkoda ciekawego tematu.

Seweryn nie zaciemniaj tematu, czas to miara i tyle. Zmiany zachodzące we wszechświecie mierzymy czasem

Wzrost to wysokość, jedna z trzech wielkości opisujących rzeczywistość trójwymiarową ( wysokość ,szerokość, długość)

Dokladnie, wiec uklad opisujemy w trzech wymiarach, a zmiane polozenia ukladu lub jego elementow opisujemy czasem. Np zawodnik przebiegl ze startu do mety w 10 sekund.

Jednak czas to nie miara, bo jeśli zaprzestaniemy go mierzyć to czas i tak będzie upływał. My tylko opisujemy ten upływ, ale jak przestaniemy go opisywać to upływ nie mija ,więc czas to nie miara. Miarą czasu może być sekunda minuta, ale nie czas

Na temat takiej to nie chciał bym rozmawiać, ale jeśłi jest ona tożsama z materią materialistyczną, to tak, wtedy o taką się zapytywałem, co to znaczy że ona odziaływuje ?
Niestety jest tu problem znaczeniowy, bo jest materia i materia, ja widzę miedzy materią naukową, a materią ontologiczną zasadniczą różnicę, o czym piszę.
A jak ty się na to zapatrujesz ?

Skoro już przy tym czasie jesteśmy, to może faktycznie jest on wynikiem zmiany, zresztą poczucie świadomego przeżywania to nie jakiś film tylko urywki, więc być może wynika z doznania różnicy między elementami, ale i tak jest ono jakościowo zupełnie inne niż przestrzeń, dlatego postulował bym że myślimy i w czasie i przestrzeni.

Niestety deizm zakłada głównie 3 tezy:

- Bóg istnieje
- Stworzył świat
- nie ingeruje w niego

Twój pogląd głosi, że:

- Bóg istnieje
- nie stworzył świata, a jedynie go ukształtował
- ingeruje w świat

Zatem zgadzasz się z jednym tylko poglądem, a dwa następne negujesz, nie możesz się nazywać deistą, lecz teistą (deizm jest pewnym przypadkiem teizmu) - teizm głosi wiarę w Boga - po prostu.



Jest znana, jest, nie wiesz tylko jakie są jej najmniejsze i niepodzielne części.



Chodzi o to, że byt może być również uważany jako pojęcia. Np. wśród bogów greckich był Zeus, a nie było Xartitru - mówimy w języku potocznym, a oznacza to tyle, że pojęcie (lub idea) Zeusa istniała, a Xartitru nie.



Nie zrozumiałeś - nawiązując do Spinozy - wszystko to duch - ok zatem duch jest materią.
Lub wszystko to złudzenie - ok zatem złudzenie jest materią
Wszystko to pomidory - zatem pomidory są materią
Wszystko to Bóg - ok zatem Bóg jest materią
Wszystko to wymysł teatime'a - zatem ten wymysł jest materią
Cokolwiek byś sobie nie podstawił za wszystko to jest to właśnie materia - materia jest wszystkim.



Taaaaak stawiaj się na równi z motłochem, to daleko zajdziesz.... ;\

Inteligentny człowiek nei musi pamiętać zdań, wystarczy, że stworzy sobie konstrukcje wątków.



Przede wszystkim ja uważam, że nie można stać ponad czasem - każda zmiana to upływ czasu, czyli każde zachowanie Boga byłby już upływem czasu.

Po drugie zdefiniuj istnienie.

Po trzecie zdefiniować punkt, czy prostą da się, jednak tylko za pomocą definicji uwikłanych. Nie możemy sobie wyobrazić czegoś bez rozmiarów przestrzennych - bo takie coś oznacza niebyt. WIesz jak ja sobie to wyobrażam? Nijak - i sam brak wyobrażenia świadczy o tym, że tego nie ma.



zupełnie nie jarzę - rozwiń



To już jest zupełne gdybanie, nie lubię mówić o czymś, co jest napisane bez żadnych przesłanek.
Mogę teraz napisać, że po śmierci narodzę się na planecie Yplon jako zielonooki chomik i też będzie to nie do obalenia.



Prosta sprawa.
Piszesz tak jak każdy człowiek, więc najprawdopodobniej jesteś człowiekiem. Możesz być też przybyszem z innej planety, inteligentnym zwierzęciem, lub niezwykle zaawansowanym TalkBootem. Jednakże te hipotezy są zbędne i nie potrafię tego udowodnić, zatem od razu je odrzucam, bo nie tworzę koncepcji ponad potrzebę.
Właściwie to już mi wystarcza, chyba, że mam zająć się udowadnianiem tego, że człowiek istnieje?

Poza tym skoro Bóg nie stworzył świata, to musisz zakładać, że:

a) nie jest wieczny
lub:
b) jest wieczny

więc jeśli nie zakładasz, ze jest bytem nieskończenie prostym, to wieczność odpada - bo złożoność musi nastąpić - czyli musiał kiedyś powstać. Jeżeli założysz więc, że jest bytem nieskońćzenie prosty, to wytłumacz mi jak taki byt może być wszechmocny, inteligentny i osobowy - i nie pomijaj tego pytania.

Wyobraź sobie taką sytuację: nic się nie rusza, atomy nie drgają, fotony się nie przemieszczają itp. Czy można mówić zatem o czasie? Oczywiście, że nie. Czas jest miarą zmian. Myślimi w czasie i w przestrzeni, ale doskonale potrafimy wyobrazić sobie brak upływu czasu - po prostu stagnacja

No o tym juz napisalem, znaczy to, ze wywiera wplyw na cos innego.



Przyznam sie, ze musialem sprawdzic w SJP co to jest ontologia, bo nie bardzo rozumiem o co chodzi.
I dalej nie wiem. Jest slowo materia, jest jego definicja "to co ma okreslone wlasciwosci fizyczne" i sa desygnaty tego slowa czyli wszystko to co spelnia definicje, czyli wszystko to co posiada okreslone wlasciwosci fizyczne.

No sprawa jest troszkę skomplikowana z tą ontologią. Ontologia zajmuje się bytem - to on - to jest. Dobrze oddaje koncepcja substancji Arystotelesa to czym może zajmować się ontologia, nie będę jednak Cię zmuszał do przedzierania się przez to
W ontologii materia to jednak materia i Superstar się myli. Przede wszystkim Superstar nie odróżnia pojęcia byt i materia - co jest częstym błędem. Np. Pojęcia sią bytem - bo "SĄ". Jak to mówił Arystoteles wszystko sprowadza się do jednego i mamy byty jako:

- Byt w kategoriach
- Byt w możności i akcie
- Byt jako prawda i fałsz
- Byt w przypadłościach lub byt przypadkowy

Wszystkie pozostałe rodzaje bytu orzekają tak naprawdę o bycie w kategoriach - kategorie są podstawową formą bytu, a reszta to tylko ich określenie. Kategorie wszystkie odnoszą się jednak tylko do pierwszej - do substancji - pozostałe to takie jak jakość, długość, wysokość, szerokość, miejsce, czas itp.

Zatem substancja to konkretnie byt.

Więc teraz powinniśmy zadać sobie pytanie: czy materia jest substancją najdoskonalsza?

Ontologia to filozofowanie na temat podstaw istnienia, jak by się nad sobą zastanowić to oprócz tego że istniejesz to nic nie wiesz tak naprawdę, może cały czas śpisz ? Albo cały świat powstał sekundę temu i takie tam, a więc ontologia to mniej więcej gdybanie na takie tematy.

Hmmm ale w jakim kontekście była ta definicja podana ?

Zdefiniuj ingerencję.

Skąd więc pomysł że są jakieś najmniejsze części ?

-------------------------------------------- monizm
Zatem jest to termin roboczy jak byt ? Albo coś ? To jaki sens mówić że jest się materialistą ?


To akurta był tzw pewnik, człowiek zapamiętuje około 5 opcji jakie mu się przedstawi, nie taki wspaniały jesteś jak by Ci się wydawało Ale to była dygresja bez znaczenia

-------------------------------------- deizm
To naturalne, ponieważ nie umiemy inaczej myśleć.

To oczywiste, patrz pkt. 1.

Mniej więcej o to mi chodziło.

Napisałem to ponieważ niektórzy słysząc o Bogu i sposobie rozumowania zaczynają snuć fantazję dlaczego Bóg akurat jest taki a nie owaki, więc pisze że jest taki bo tylko nieograniczony Bóg ma sens, a nie np. kosmici czy 4wymiarowa cywilizacja anielska.

Dokładnie czyli nie ma żadnej pewności, musisz się oprzeć na jakiś założeniach.

Czas jest sposobem rozumienia przez nas świata, jak i przestrzeń. A więc ktoś lub coś odpowiedzialne za nas, musi być meta w stosunku do tego procesu, musi posiadać informację o czasie, o przestrzeni, postuluję że skoro jest ład, to z czegoś on musi wynikać, a więc z nadzorcy, nadzorca musi być nie zależny ode mnie a więc istnieć, jednak że ja nie potrafię stworzyć i nadzorować empirii jedyną opcją aby ten problem rozwiązać jest postulat o nieograniczoności Boga, o braku formy(forma - zmieniłem znaczenie tego termnu, nie wiem czy pamiętasz, oznacza on że tylko w czasoprzestrzennej postaci można sobie coś wyobrazić, nie że coś jest czasoprzestrzenne jak w materializmie(chyba) ), czyli sposobie myślenia w kategoriach czasu i przestrzeni.
Wyobraźmy sobie punkt, zagwostka z punktem polega na tym że najpierw każą nam sobie wyobrazić kropkę osadzoną w przestrzeni, a potem pytają się dlaczego myślimy o przestrzeni że to już nie sam pkt w sobie, tylko pkt i przestrzeń. Dla Boga nie było by to problemem ponieważ nie myślał by on w kategorii przestrzeni. Dobzie dobzie ?

Jezeli ontologia to nauka o "bycie", to moje twierdzenie jest z zakresu ontologii, ale nie bardzo wiem, co z tego wynika. Rownie dobrze moze byc z zakresu fizyki czy biologii, nie ma to znaczenia. Jak juz napisalem operuje na pojeciu slowa, definicji slowa i desygnatow slowa. To jak sie koncepcje na jakis temat okresla w filozofii jest bez znaczenia dla mnie. Jest bez znaczenia w ogole.
Cos moze byc ontologia i nie byc naukowe i cos moze byc naukowe i byc ontologia. Tak samo z prawdziwoscia.



Znow nie rozumiem. jaka jest defincija substancji? Jaka jest definicja bytu? Co jest wyznacznikiem doskonalosci?

Ja napisalem defincije istnienia i materii, i z tych definicji wyprowadzilem slusznosc materializmu, jako koncepcji zakladajacej, ze wszystko co istnieje to materia.

No wiedziałem że coś takiego napiszesz, dlatego ja ontologie wytłumaczyłem bardziej na chłopski rozum

Raczej czy materia jest terminem intersubiektywnie ? Bo wydaje mi się że jest rozumiany pozornie a tak naprawdę można by napisać:
Więc teraz powinniśmy zadać sobie pytanie: czy ej2mu_nde@#kd77ajmizłoto jest substancją najdoskonalsza?