Więc w jakim celu według ciebie Bóg ustanowił przykazania, skoro (jak wynika z twojej wypowiedzi) Boga nie interesuje to jak będziemy żyli na ziemi bo zawsze w ostatniej chwili możemy się nawrócić?

Bóg to ma z tobą przechlapane - teraz to już nawet nie może korzystać ze swojej niezgłębionej zdolności do przebaczania ludziom, którzy szczerze żałują, ale dopiero po śmierci ciała...

Zapytam raz jeszcze - jaka to jest, z punktu widzenia Boga, różnica, czy człowiek pada przed Nim na kolana przed śmiercią, czy już "po tamtej stronie"? Po tamtej stronie to podobno nadal ten sam człowiek, tyle że pozbawiony tego niewygodnego worka skórno-mięsnego, prawda?

Z wiecznym zbawieniem albo z wiecznym potepieniem jest mniej więcej tak samo jak z decyzjami podjętymi przez aniołów.
Byty duchowe żyją nie w czasie, ale w wieczności, gdzie jest tylko jedno jedyne następstwo przyczynowo-skutkowe. Jeśli wybierze się w wieczności "być z Bogiem" jest się w wieczności z Bogiem. Jesli wybierze się w wieczności "być przeciw Bogu" (tertium non datur) jest się przeciwko Bogu w wieczności.

Stąd tak zwane wieczne odrzucenie szatana. Lub raczej brak możliwości by szatan się nawrócił. Skoro nie ma następstwa czasowego to nie mozna zmienić decyzji. Wieczność to "hic et nunc stans" (tu i teraz trwające wiecznie).

I podobnie idea (czy raczej konsekwencja) wiecznego piekła. Człowiek, który w swoim życiu w czasie nie zwrócił się do Boga i nie zwrócił się do Niego nawet w ostatniej milisekundzie swego życia w czasie, przechodzi do wieczności w tym właśnie stanie bez mozliwości zmiany decyzji i bez możliwości przyjęcia przebaczenia.
Przechodzi do "hic et nunc stans" ukierunkowany przeciw Bogu, lub obok Boga, bez Boga. Bóg miał możliwość przebaczenia mu przez całe jego życie w czasie. Teraz jednak jest niejako związany wiecznością. Albo to raczej człowiek "zamroził się" w "tu i teraz trwającym wiecznie" (to nie znaczy sto lat, tysiąc lat, czy milard lat, to znaczy: poza czasem).

To nie Bóg osądził człowieka, ale całe tego człowieka życie, wszystkie jego decyzje i dynamizmy, a przede wszystkim ten dynamizm z jakim człowiek przeszedł z czasu do wieczności.
Przeszedł na drugą stronę ze swoją osobistą decyzją, która nadaje mu kierunek: za albo przeciw. Do Boga, albo do oddzielenia od Niego.
Na tym polega Sąd, w którym sami siebie osądzamy nie dając Bogu możliwości stanięcia po naszej stronie.
Ktoś jeszcze ma pretensje do Boga, rzekomo nie przebaczającego i skazującego na wieczność w odosobnieniu?

Czuowiek, to Ty nie wiesz? Lekcje religii to spotkania IV stopnia z Bogiem


Oficjalna wykładnia KK jest bardzo łagodna- nie ma problemu z pochowaniem samobójcy na cmentarzu i odprawieniu mszy-> wszystko dzięki postępowi nauki w dziedzinie psychiatrii i psychologii.