Czy nauczanie innych nie jest wyrazem pychy? Wiadomo, że można różnie interpretować Biblię. Jaki trzeba mieć charakter żeby być tak pewnym siebie by uznać się za tego co zna prawdę i dobrze interpretuje?

Świadkowie Jehowy chodzą po domach, Mormoni po ulicach, księża nauczają w kościołach itd. Ale wszyscy oni są zabawnie(przynajmniej dla mnie) pewni siebie. Myślą, że Duch Święty pilnuje by się nie pomylili lub mają inne cudowne wytłumaczenie tego, że dobrze rozumieją Biblie. A przecież w kwestiach wiary łatwo o pomyłkę. To taki zawiły temat. Może się mylę?

Nie sądze, żeby to był wyraz pychy a chęć przekazania innym informacji. Najgorsze jest jednak to, że kazda oficjalna religia wychodzi z założenia, że ma 100% racji. To głupie, bo ludzie potem zabijają się o "prawdę", do której rzeczywiście nie mamy dostępu.

To, czy księża nauczają poprawnie i interpretują nauki Jezusa i PŚ poprawnie jest kwestią tego, czy PŚ zostało rzeczywiście podyktowane przez Ducha Św, czy Kościół na przełomie dziejów nie podkolorował i nie dopisał czegoś tu i ówdzie i co najważniejsze, jak dany ksiądz został nauczony by interpretować to, co pisze w PŚ.

Jakoś niebardzo wierzę, że jest tak, jak głoszą, bo jest małe prawdopodobieństwo, by to co głosili było tym, co rzeczywiście było w historii, i by było przez Kościół rozumiane tak, jak chciał tego Bóg, jeśli to rzeczywiście od ducha pochodzi.

Zamiast mówić o "prawdzie" która jest "niepodważalna", "objawiona przez Ducha Św" i "niesłychanie mądra" moim zdaniem Kościół powinien do tego podchodzić na zasadzie: "Możemy się mylić"

Jednemu się wydaje że jest tak, innemu, że inaczej. Niezły bałagan. Nie ma czym się kierować. Myślicie, że muzułmanie uważają swoje "owoce" za złe?


[/quote]

Oczywiście, że nie ale chyba chodziło ci o ekstremistów prawda ?

Chodzi mi o kryterium "owoców". O to że nie pozwala mi rozstrzygnąć kto głosi cała prawdę i tylko prawdę. (A jest ktoś taki?)

O ekstremistach nie myślałem. Choć i o ni myślą(eli) że ich owoce są dobre bo robią to co wg ich interpretacji nakazuje Bóg. Kim trzeba być żeby uwierzyć, że Bóg chce śmierci niewiernych i jeszcze to rozgłaszać. Że też człowiek może w to wierzyć? Tak się (ja) bulwersuje, a dla nich to jest przecież oczywiste. Dziwne. Jak tu wierzyć w ludzkie rozeznanie czy pomoc Ducha Świętego?

R6, ty już jakiś czas temu zakładałeś podobny wątek.

Każdy człowiek ma jakieś poglądy i przemyślenia i uznaje je za prawdziwe, podobnie ludzie religijni. Na każdą kwestię można znaleźć 10 różnych poglądów. Takie wyjątkowe traktowanie religii jest więc nieuzasadnione. A to, że ktoś uznaje swoje przemyślenia za prawdziwe nie oznacza, że jest fundamentalistą, bojącym się te poglądy weryfikować w ogniu polemik.



To już sam sobie odpowiedz czy swobodniej i lepiej czujesz się w krajach, w których dominuje kultura islamska, czy w tych gdzie dominuje kultura chrześcijańska. I w związku z tym, która religia przynosi lepsze owoce dla kultury i społeczeństw.

Ja sobie odpowiem że chrześcijaństwo a kto inny, że islam albo jeszcze ze coś innego. W pytaniu czy 2+2=4 nie jest trudno znaleźć prawdę bo zależy ona od konwencji jak będę rozumiał to zdanie. Postanowie sobie ze tak będzie to tak będzie i tyle A w kwestii Boga i jeszcze do tego szczegółów z nim związanych nie tak łatwo dojść do prawdy. Taka mnogość twierdzeń. Jak to ogarnąć?
W końcu czemu moje wnioski maja być lepsze od wniosków kogoś innego. Chodzi o to ze może mi sie coś wydawać i nigdy nie wiem czy mi sie wydaje i znam prawdę czy tylko mi sie wydaje ze znam prawdę a prawdy nie znam. W obu przypadkach wydaje sie ze sie zna prawdę ( sądzi się). Pewnym można być psychologicznie (czuć pewność) ale to nie przesądza o tym czy znamy prawdę.

Dziwie się ludziom, którzy twierdza ze wiedzą jak to jest Bogiem ( że jest , ze go nie ma, jaki jest itd)

Wiem, że ja w kółko o tym samym ale to dlatego, że problem pozostaje nierozwiązany. Czasem myślę żeby dać sobie z tym spokój bo może to strata czasu. Można przecież zrobić coś pożytecznego bez wiedzy o bogach.