Witam.Mam pytanie czy jeżeli od pewnego czasu drecza mnie bluźniercze myśli o Bogu ale ja ich niechce i mam z tego powodu doła to czy mam grzech?Prosze o pomoc

1. To nie grzech.
2. Nie mniej doła - to niezdrowo .
3. Ignoruj te myśli - im szybciej przestaniesz się nimi przejmować tym wcześniej przestaną Cię nachodzić.
pozdrawiam

Myślę, że warto abyś zastanowiła się z kimś -przyjacielem, psychologiem, księdzem- skąd się one biorą aby zadziałać u źródła, bo zapewne Twoje myśli nie powstały tak "same z siebie" a mają jakąś przyczynę.
Pozdrawiam.

Równie dobrze możesz nie chcieć własnej ręki , albo nogi mogą ci się one niepodobać i chciałabyś je zmienić , nie przejmuj się , taka już jest kobieca natura

jak tylko taka mysl znowu sie pojawi to myslnie pomysl o JEZUSIE a jezeli tego nie bedziesz potrafila zrobic to wtedy pogadaj z jakims ksiedzem ktory ma pojecie, najlepiej z jakiejs grupy charyzmatycznej albo egzorcysta...

Takie myśli nie biorą się znikąd. Zastanów się nad sobą. Nad tym jakiej słuchasz muzyki, jakie filmy oglądasz a może z kim się spotykasz? To wszystko to sugestie od złego.

Ja też tak kiedyś miałem, ale zawzięcie je zwalczałem.
Po czasie przeszło. Zabraniam ci mieć doła!! O to chodzi szatanowi, żeby cię do innych grzechów popchnąć, on jest wiecznym smutasem, jeśli jest tak jak mówisz że myśli te nie płyną z twego serca to skąd się biorą jak nie od niego?

Od razu mów sobie tak jak pisze w najpopularniejszej książecce chrześcijańskiej Tomasza a Kempis o naśladowaniu chrystusa: "Odejdź nędzinku! Wstydź się! Bardzo plugawyś skoro mi takie rzeczy szepczesz do uszu!

Od razu przechodzi, naprawdę!!

Jeśli jednak myśli pochodzą od ciebie, wtedy miej doła, żałuj, pokutuj, idź do spowiedzi.
Gdy problem będzie się nawarstwiał, porozmawiaj z księdzem, pomoże.

Grzechu nie masz, ale masz doła.
Wypadałoby się zastanowić nad tymi myślami, ich treścią, przyczynami. Przecież one nie spadają Ci z nieba, tylko mają jakieś uzasadnienie w Twoich doświadczeniach. Są zapewne jakimś buntem, są niezgodą na coś co widzisz w życiu, z czym sobie nie radzisz.
Wypieranie ich z umysłu to lekarstwo leczące objawy, ale nie ognisko choroby. Lepiej wszystko sobie w głowie poukładać, bo wiedza daje spokój i zniknie potrzeba bluźnierstwa nieistniejącemu bytowi.

Skąt ta pewność?

zaraz się zacznie kolejna kłótnia, czy Bóg jest, czy nie.

OK, więc w tym temacie wypowiadajmy się w tym kontekście że Bóg jest, taka chyba jest wola założyciela tematu, i pod tym kontekstem powinniśmy mu jakośpomódz a nie od wiary odwracać.

Zresztą pytanie brzmiało, czy to grzech, więc ateista raczej tu nie pomorze...


Ja bym proponował, abyś się zastanowiła nad przyczyną tego doła. Bo tutajmoże tkwić przyczyna, a te mysli o Bogu, to jedynie efekt doła...

Forum nosi tytuł "Wiara i prawda", a prawda jest taka , że Boga poza sferą wiary nie ma.
I najlepszą pomocą będzie dojście do prawdy, do rozwikłania rzeczywistych problemów.



Ejże! To, że ateisty grzech nie dotyczy, bo jest to pojęcie religijne nie znaczy, ze ateista nie wie o czym mówi...

Pewien uniwersalny system moralny jest wspólny dla wszystkich na danym etapie społecznego rozwoju i jeśli część społeczeństwa wykroczenia przeciw temu systemowi nazywa grzechem nic w istocie systemu nie zmienia.
A że ludzie religii pod kategorię grzechu/wykroczenia podciągają dodatkowo rzeczy przeróżne, wynikające z wyznawanej religii, to inna sprawa. Po prostu macie więcej do myślenia nad "złem", które ja mogę, jako wydumane, zbyć tylko wzruszeniem ramion.

Zwróć zatem uwagę, że ja proponowałem to samo właśnie.
I twierdzę, że dla ludzi z problemami odbioru/akceptacji rzeczywistości najlepsza pomocą może służyć psycholog, dobry pedagog, a nie ksiądz czy jakieś "Bravo".

Grzech,
to nieprzestrzeganie przykazań bożych i kościelnych.

Ponieważ przykazania kościelne się zmieniają,
więc i to co jest grzechem się zmienia i nie jest stałe.

Przykładowo zabawy w okresie pokuty dawniej były grzechem,
a teraz już nie są.
Bo nie ma żadnego przykazania, które by mówiło że są.

Grzechem jest więc to, co ustali Watykan - tak sądzę.

Przykazanie kościelne, mówiące o zabawach w okresach pokuty: "Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach."

Tu mozna sobie prześledzić jak zmieniały się sformułowania przykazań kościelnych:
http://www.opiekun.kalisz.pl/KsBak/Przy ... azania.htm