Pytanie do wierzących: dlaczego zawsze istnieje Bóg? Przecież mogło go po prostu najzwyczajniej nie być. Taka pustka bez wszechświata, przestrzeni, czasu, materii, energii, bez żadnych zdarzeń, przyczyn, skutków: idealna pustka.

Dlaczego więc obecnie jest Bóg i wszystko co on stworzył, a nie całkowita pustka?

To pytanie może wydawać się dziwne, ale ma sens.

Ty jesteś a przecież mógłbyś niebyć , jednak wybierasz być . Bycie jest lepsze od niebycia .

?

A... dużo lepsze czy tylko trochę lepsze, jak sądzisz?

I czy uwazasz,że we wszechświecie więcej Jest czy więcej Nie Ma?

Skoro samobójcy to tylko ułamek procenta ,to pewnie o 99.99% lepsze.

Sewerynie, nie zrozumiałeś sensu tego tematu.

Czy ja wybieram "być', czy "nie być" w tym momencie nie ma znaczenia. Zaistniałem, bo była tego przyczyna, zanim podjąłem decyzje być nadal, czy już nie.

Bóg nie miał przyczyny. Dlaczego więc on jest, a nie pustka?
Gdyby Bóg nie chciał istnieć, to by się unicestwił, ale to unicestwienie nie zmieniło by tego, że wcześniej istniał.
Każdy byt który chce się zastanowić nad tym, czy chce istnieć, czy też nie, musi najpierw zaistnieć.

Przecież mogła sobie istnieć zawsze pustka. Dlaczego tak nie jest? Co miało na to wpływ, że nie ma pustki, tylko jest Bóg?

A czym bylaby owa pustka? I jak z niej,bez Boga, powstalby swiat?

E tam. a kto by o tym wiedział? pustka,w której 'kiedyś" istniał Bóg niczym nie różni się od takiej,w której nie istniał.

Wg. mnie byt jest zdecydowany lepszy od nie-bytu. Ja wolę siedzieć przed komputerem i zanudzać się na śmierć grając w najdurniejszą na świecie możliwą grę, niż spać(bez snów).

Czy kolor zielony jest lepszy od nie-zielonego?

Nie jest. Bo najlepszy jest pomarańczowy.

Wiemy że to co istnieje jest lepsze od tego co nie istnieje.
Ale co spowodowało to, że nie ma tej pustki, tylko jest niewidzialny Bóg razem ze swoimi dziełami?

Ty. Gdyby Ciebie nie było,nie postrzegał byś nic i tu gdzie jest Twój osobisty wszechświat byłaby pustka.

Bóg i pustka są dla zmysłów i rozumu - tożsame.

Tak samo jak z materią. Materia - to pustka.

Dajmy na to - dotykasz blatu biurka.
A blat biurka to wszechświat molekuł. Molekuły to takie galaktyki atomów. Atomy to takie układy słoneczne planet (elektronów, neutronów, etc.). Planety są też strukturą jeszcze mniejszych elementów. Itd. itp. w nieskończoność. Aż E=m*c2.
Każdy poziom oddziela od "niższego"/"wyższego" - pustka. Czyli przestrzeń - dla nieskończoności - jest pustką.

Dotykasz blatu biurka, a to pustka.

Ty też jesteś pustką.
Ja nie jestem pustką, bo myślę, że myślę.
Myślę, że odczuwam, myślę że obserwuję, myślę że wnioskkuję, myślę że rozumiem. A nie rozumiem, choć rozumiem.

Czyli - nic nie ma, oprócz mnie.
I mojego Boga. Który jest poza zmysłami i rozumieniem.

cbdu

Materia, to nie pustka.

Teoretycznie.

Nic nie ma oprócz Ciebie, nie ma i boga.

Pustka, pustka...
Można też napisać, że nie istnieje...
"Materia" to tylko pewien termin przypisany pewnym odczuciom zmysłowym lub filozoficzny.