Chciałbym zapytać drodzy ateiści, czy rozumowe wnioskowanie o istnieniu Boga jest racjonalne czy nie?

Zważywszy na to,że racjonalny=oparty o rozum, Twoje pytanie w gruncie rzeczy brzmi : "czy rozumowe wnoskowanie o istnieniu Bog jest rozumowe", więc sam rozumisz...

Samo rozumowanie jest zawsze racjonalne. Tylko różne można wyciągnąć wnioski z tego rozumowania.
W dużej mierze wyciągnięte wnioski zależą od rozumu właśnie.
Np. rozum dziecka nie jest wystarczająco rozwinięty, więc możemy mu wmówić, że wszystko to bozia, wszystko zrobiła bozia, i ono w to uwierzy.
Im człowiek bardziej dorosły, i im więcej nabywa wiedzy, tym trudniej wmówić mu nieprawdę. Ale oczywiście są wyjątki.

stoi facet za brzegu sadzawki i wrzuca kawałki drutu do wody.

podchodzi inny i pyta:
-co pan robi?

-karmię kaczki.

-drutem?

-tak.

-a nie boi się pan że się biedactwa udławią?

-przecież drut tonie.

-to po co pango tam wrzuca?

-lubię karmić kaczki.


rozumne rozumowanie czy nie?

czyli, że co?
można czy nie można bez wiary, za pomocą rozumu.... wnioskować o bogu?
wtedy to jest racjonalne czy nie jest?

a taki arystoteles to jak wywnioskował?
racjonalnie czy nieracjonalnie?

idiota - ale ty jesteś mondry

aztec - ty to musisz byc dorosły - a ten arystoteles to jakis idiota byl - o... przepraszam - dziecko z niego bylo

judasz - ni rozumim wcale tego co piszesz
znaczy mozna czy nie mozna samym tylko rozumem dojść do przekonania, że taka pierwsza konieczna przyczyna istnieje?
ot taki bog

nie byłem Arystotelesem nigdy...

o ile wiem...

a co do jego wywodów - każdy jest formalnie błędny.
w to wnioski nie wynikają z przesłanek a to przesłanki są niepewne a to reguły są kwesitonowalne...
nie ma przebacz w logice.

A czy wywnioskował właściwie?
Każdy może próbować, ale samym rozumem tu na ziemi nie pojmie istoty Boga.

dowody typu arsytotelejskiego dowodzą ISTNIENIA a nie objaśniają ISTOTĘ.

swoją drogą nie koniecznie poprawnie.

outsiderze!
czy uważasz, że karmiący kaczki postępował racjonalnie czy nie?

Pewnie, że racjonalnie. Wg swojej miary.
Oczywiście, że Wiara w boga jest racjonalna.
Tak samo jak racjonalna jest niewiara w niego.

Chodzi tylko o zakres narzędzi służących do ustalenia tego racjonalizmu.
Jak już wspomniałem, małe dziecko, również wierzy w boga racjonalnie.
Skoro coś jest, to musiał to ktoś stworzyć, czyli stworzył to bóg.
Całkiem racjonalne myślenie, tylko ograniczone niewiedzą.

Im osoba bardziej wykształcone, im więcej pochłonęła wiedzy wszechstronnej (nie wyłącznie teologicznej), tym bardziej racjonalne jej myślenie.

U katolików lichy jest krytycyzm, tego co przyjmują. Często zdają się na opinię autorytetu, czyli księdza. Są świadomi swojej niewiedzy, więc nawet nie próbują się zagłębiać, gdyż wymaga to dużo wysiłku i czasu. Zdają się na autorytet najbliższej osoby, która deklaruje się, że zna prawdę. 90 % katolików tak wierzy, nie czytają biblii, nie próbują roztrząsać prawd wiary, wierzą w to czego nie rozumieją, to jest właśnie brak tego racjonalizmu.
Dla nich jedynym racjonalnym myśleniem, jest myślenie, że osoba duchowna musi myśleć racjonalnie i na pewno zna prawdę.

Dodaj do tego, że hierachizacja KK sprzyja temu, że nawet kształcąc się "wyżej" masz zawsze to, co ustalają "wyżsi" niż Ty, a więc to, co przyjmujesz za fakt i nie kwestionujesz.

Zbliżone do egipskich kapłanów. Schemat ten sam, wierzenia nieco inne. Ich pech, że nie mieli szansy się dostosować.

Crosis

Co nie zmienia faktu, że wiara w Boga może być jak najbardziej racjonalna. Zależy od przyjętych uwarunkowań.

No i od paru innych czynników. W końcu nikt nie udowodnił, że przyznawanie przymiotnika "racjonalny" jest obiektywne i niezależne od szeregu czynników.

Crosis