Proszę o pomoc w wskazaniu dokładnych różnic pomiędzy zmartwychwstaniem a wskrzeszeniem .

Pierwsze jest aktem czynnym, a drugie biernym.

np. Zmartwychwstał Jezus - bez niczyjej pomocy, gdyż jest jedną z 3 osób Boskich, a wskrzeszony został np. Łazarz przez Jezusa.
Dodać mogę że wniebowstąpienie i wniebowzięcie opierają się na podobnej zasadzie...

Dziękujemy Belteszassar, za trafne spostrzeżenie i jednocześnie witamy na forum (skądś Cię już znam ).

Dodam jeszcze, że po zmartwychwstaniu już nie umieramy, po wskrzeszeniu owszem (chyba, że mówimy o zmartwychwstaniu towarzyszącym powtórnemu przyjściu Jezusa, bo wówczas ściśle rzecz ujmując zostaniemy wskrzeszeni, a nie zmartwychwstaniemy, a mimo to nie umrzemy- być może dlatego mówi się o tym momencie jako zmartwychwstaniu).

Przykładem zmartwychwstania najlepszym jest Jezus, a wskrzeszenia Łazarz. jak wyżej powiedziano.

Dodam tylko, że zauważmy iż Jezus po zmartwychwstaniu nie zachowuje się już podobnie jak wcześniej na ziemi (wchodzi do pomieszczeń, w których drzwi były zamknięte, pojawia się ludziom którzy w niego uwierzyli). Łazarz natomiast po cudzie jakim zrobił nad jego ciałem, dalej był Łazarzem. Jego ciało niczym się nie różniło przed jego śmiercią. Obumarło i zmartwychwstanie.

Jeszcze powiem, że zmartwychwstanie mamy obiecane przez Jezusa na końcu czasów. Jednak nie chce nic wiecej na ten temat mówić, bo teologiem nie jestem.

Wniebowstąpienie jest 'o wlasnych silach' Jezusa, natomiast wniebowzięcie jest spowodowane 'siłą' i wolą łąski Jezusa a nie Maryji.

W rzeczywistości zachowuje sie podobnie czyli calkowicie panuje nad silami natury materialnej. Przed męką nie mial potrzeby ukazywania się w pomieszczeniach zamkniętych bo o to tu chodzi a nie o przenikanie przez mury.

Czlowiek wg Pisma jest żywy, gdy jest pełny Boga lub radykalnie wkroczył na drogę do Boga pomimo przytrafiających się mu upadków.Jest w nim Światlość-Życie. Natomiast jest martwy pomimo iż oddycha i biega gdy nie ma w nim dążenia do Boga a z własnego wyboru podlega wladcy tego świata chociażby o tym nie wiedzial czując się chwilowo panem tego świata. Jest martwy i jest w nim ciemność.
Jezus jako Światlość-Życie wziął na siebie grzechy stworzenia-jakby z nami wszystkimi się zjednoczył-co spowodowało że 'stał się grzechem' czyli umarł i nie ma to nic wspólnego ze zgonem, ktory był dopiero następstwem tego stanu.Odczuwał całkowite opuszczenie przez Ojca i to było największą męką. To zjednoczenie było po to, aby chętnych czyli wybranych przemienić w Niego. O ile na pustyni pokonał szatana w sferze typowych pragnień materialnych typu okazanie władzy, pożądanie spełnienia swoich pragnień to w tym przypadku musial pokonać bezsens[oczywiście pozorny] tego zjednoczenia, ponieważ wyglądało na to, że nikt tego nie chce-uczniowie uciekli, Piotr radykalnie wyparl się Go, kapłani wyrzekli się Jahwe, naród któremu tyle pomógł sprzedał Go za kasę, poganom był obojętny. W tym uścisku śmierci z naszej strony jako Miłość nie odrzucił nikogo. Tym samym pokonal śmierć i grzech poprzez ciągłe zwrócenie się do Ojca a nie jak Adam do drzewa poznania-tego świata i jego wladcy. To jest wlaśnie zmartwychwstanie, ktore muszą przejść WSZYSCY wybrani działając w mocy Jezusa.
Ukazanie się po męce to nie zmartwychwstanie jako akt.
Natomiast wskrzeszenie to powtórne dzialanie w ciele po zgonie z tym, że cialo należy rozumieć nie tak jak my obecnie lecz na sposob wlaściwy http://goscniedzielny.wiara.pl/index.ph ... 0517&katg=
a na zachętę do czytania: "Podsumujmy. Ilekroć słyszymy w Listach św. Pawła o „ciele”, musimy zdawać sobie sprawę, że nie chodzi mu o jakąś część człowieka. Dosadnie rzecz ujmując, nie chodzi o skórę, mięśnie, żyły czy kości. „Ciało” jest pojęciem teologicznym! Oznacza całego człowieka w aspekcie jego cielesności, jego związków z materialnym światem."

A ja jednak niejako "z urzędu" trochę zamieszam i napiszę, co napisać muszę, tak dla pełnej jasności sprawy - chociaż Pismo Święte mówi, że Jezus zmartwychwstał, to nie mniej i nie mniej ważnych znajdziemy w Piśmie świadectw mówiących, że "Bóg Go wskrzesił z martwych" - np. mowa kerygmatyczna Piotra

Chodzi tu o podkreślenie, że czlowiek sam z siebie nie jest w stanie uwolnić się od grzechu i jako zwycięzca iść do Nieba bo mu się należy. To jest łaska przychodząca od Boga z zewnątrz.
Jezus w czasie konania to Bóg w swojej istocie-Duchu ale przede wszystkim z uwagi na proces - człowiek 'przesiąknięty' grzechem chociaż istotowo nim niedotknięty. Teraz Jezus to coś więcej niż jedna Osoba, ponieważ Jego Ciało to wybrani, którzy w Chrystusie jako Jego ciało dążą do zmartwychwstania z woli Ojca.
Rz 6:5 BT "Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie."

Wniebowstąpienie jest 'o wlasnych silach' Jezusa, natomiast wniebowzięcie jest spowodowane 'siłą' i wolą łąski Jezusa a nie Maryji.