Dowodzenie:

'Istnienie' jest konieczną częścią rozumienia Boga w ten sam sposób jak trzy kąty są konieczną częścią rozumienia trójkąta. Istnienie jest doskonałością i Bóg, jako istota nieskończenie doskonała musi posiadać tę doskonałość również.
a) Kartezjusza wersja argumentu
d) Kanta krytyka z Krytyki czystego rozumu.

Dowodzenie Kanta:
1) Jeśli posiadasz pojęcie trójkąta to musi on w sobie zawierać pojęcie kąta.
2) Ale jeśli nie posiadasz pojęcia trójkąta to nie masz jego trzech kątów.
Zatem:
3) Jeśli wierzysz w Boga, jest logicznym myśleć, że jego egzystencja jest konieczna (raczej niż przypadkowa).
4) Ale nie musisz zaakceptować pojęcia Boga od samego początku.
Kant mówi, że nie możemy udowodnić istnienia boga, ale
jeżeli czyni się moralnie bez rozważania naszych natychmiastowych
korzyści to pokazuje się (po przez to), że my musimy wierzyć w boga, który
jest w stanie umożliwić sens takiej moralności.

Kant twierdził, że tradycyjne dowód na istnienie Boga są nieskuteczne, ponieważ one nie mogą dowieść niczego, co jest poza fenomenami naszego doświadczenia. Rodzaj przyczynowości, która była używana w argumentach kosmologicznych - zdaniem Kanta – była nakładana na doświadczenie, a nie to, co my odkrywamy na zewnątrz. Zatem nawet jakby umysł był inspirowany przez najwspanialszą z natur to nie ma sposobu żeby dowieść 'Nieruchomego Poruszyciela' czy Twórcę, poza światem naszych własnych doświadczeń.

a) Argument Kanta

Kant wyróżnia w naszym postępowaniu Imperatyw Kategoryczny i Imperatyw hipotetyczny. Pierwszy z nich jest bezwarunkowym moralnym żądaniem dotyczący zrobienia czegoś ('powinieneś zrobić X' lub "słusznym jest uczynić X') bez względu na rezultaty owej działalność.

Drugi z nich natomiast mówi, że po wykonanie czegoś nastąpi coś innego, ( ‘jeżeli chcesz osiągnąć Y musisz uczynić X')

Następnie Kant zastanawia się nad założeniami Imperatywu Kategorycznego. Co taki Imperatyw mówi o mnie, który go rozumie.

Kant uznaje, że Imperatyw pokazuje o człowieku trzy rzeczy, które nazywa postulatami praktycznego rozumu: a) Wolność. b) Nieśmiertelność. c) Bóg.

Pierwsza z nich jest konieczna, ponieważ jeżeli nie wierzy się w to, że jest się wolnym to nie można uczynić czegokolwiek i nie ma sensu mówić, że powinno się uczynić coś.

Drugi jest konieczny, ponieważ wg Kanta naturalny dla człowieka jest dążenie do najwyższego dobra, w którym cnota jest nagradzana szczęściem, nawet, jeśli ma się to zdarzyć po naszej śmierci (W przypadku, kiedy ktoś ratuje innego człowieka i bezinteresownie poświęca swoje życie).

Jeżeli ktoś poświęca swoje życie, zatem musi podświadomie wierzyć w nieśmiertelność- konkluduje Kant. Trzeci z postulatów wynika z drugiego. Człowiek patrząc na świat go otaczający nie może sobie pomyśleć, że cnota i szczęście zawsze idą razem.

Zatem jeżeli ktoś czuje, że powinien coś uczynić i nie ma gwarancji, że z tego wyniknie szczęście to czyni to, dlatego, ponieważ musi mieć przeświadczenie, że gdzieś tam jest Bóg, który tak zarządza światem, że zapewne, wszystko zmierza ku szczęściu i najwyższemu dobru

I polecam jeszcze jako lekturę:Jedyna możliwa podstawa dowodu na istnienie Boga właśnie Kanta.Który udowadnia tam jeszcze lepiej niż Akwinata istnienie Boga.

Ja przeczytałem i od razu mnie olśniło że jest tak oczywiste istnienie Boga.