Pytanie dla każdego użytkownika forum. Jesteś człowiekiem. Co to znaczy dla ciebie?
Jesteś cieniem, snującym się po świecie?
Aktorem na scenie życia, jak chciał Szekspir?
Dwunożną małpą?
Bryłą mięsa?
Co czujesz gdy patrzysz na siebie w lustrze i nie widzisz konkretnego Jana Kowalskiego, tylko jednego z ludzi?


PS. Ja również odpowiem, ale nie jako pierwszy, żeby nie sugerować. (no i oczywiście, jeśli ktokolwiek się wypowie). Zaznaczę tylko, że nie chodzi mi o odpowiedź na pytanie "co powinien robić człowiek?" tylko "kim jest człowiek? kim się urodził?"

Cóż, jestem człowiekiem. To znaczy dla mnie być stworzony na obraz i podobieństwo Boga, mieć rozum, duszę i ciało oraz wolną wolę.

Pytanie jest ciekawe. Napewno jestem bryłą mięsa i nikt temu nie zaprzeczy, ale również i mam dwie nogi (małpy też chyba mają dwie), aktorem na scenie życia oczywiście tez, bo łatwo zauważyć jak modyfikujemy nasze zachowanie w zależności od sytuacji, w jednym miejscu możemy być stanowczym kierownikiem, a w drugim pobożnym wiernym na Mszy. Bycia cieniem nie za bardzo rozumiem więc się wstrzymuje.

Co czuje gdy patrzę na siebie w lustrze? Zazwyczaj jakiś zapach, oraz oceniam czy istnieje potrzeba ogolenia się, czy nie. Oznacza to że jestem istotą która żyje i może spożytkowac to życie na wiele sposóbw, nie tylko po to aby przedłużyc swój żywot (pracuje aby żyć, a skoro żyje to pracuje dalej). Moge więc zadbać o swój wygląd aby móc wyjść do ludzi i nawiązywac z nimi kontakty, przez co mam cel, poznaje, rozwijam się, zyskuje.

Jestem wyjątkowym gatunkiem zwierzęcia. Cechy wyróżniające mnie z pozostałego świata przyrody są tak istotne, że uzasadniają traktowanie mojego gatunku jako całkiem odrębnego bytu, odmiennego od pozostałych gatunków mimo tego, że od nich pochodzimy.
Mam o wiele sprawniejszy rozum od innych gatunków, pozwalający w wiekszym stopniu panować nad swoim zachowaniem i sterować nim w pewnym (stosunkowo dużym) zakresie, co nazywam "wolna wolą". Posiadam samoświadomość czyli poczucie odrębności własnej osoby, rzadką cechę, dostępną poza ludźmi jedynie szympansom. Wszystkie powyższe cechy pozwoliły moim przodkom na stworzenie cywilizacji i w dużym stopniu opanowanie globu. Dostrzegam wokół siebie inne istoty ludzkie, dostrzegam podobieństwo ich umysłów, problemów i konieczność oraz sens takiej pokojowej koegzystencji, która w miarę możliwości zapewnia każdej jednostce dążenie do szczęścia własną drogą - nazywam to "dobrem". Unikam czynienia innym istotom, zwłaszcza ludzkim, cierpienia fizycznego lub psychicznego - nazywam to "złem". Staram się realizować w życiu cele, które sam sobie wyznaczam i widzę w tym sens życia.

Oczywiście to, jak postrzegam siebie, zależy od aspektu rozważania. Wszystkie przytoczone przykłady mają sens, ja jeszcze dodałbym parę: uporządkowana struktura biologiczna, zbiór cząsteczek chemicznych, konglomerat komórkowy, biologiczna siedziba umysłu, maszyna informatyczna ... myślę, że to wymienianie jest bezcelowe ... Człowiek to człowiek ... definiowanie go jest tylko wymienianiem kolejnych aspektów ...