Komu to pomogło, że Jezus dał się przybić do krzyża. Gdzie się objawia jego boskość jako Jezusa tu na ziemi, gdy nie umiał uratować go na krzyżu. Dlaczego Bóg go olał, gdy on wisiał na krzyżu (vide "Ojcze mój ojcze czemuś mnie opuścił" )?

Aha pytanie numer dwa. Co to znaczy Jezus żyje i w jakim kontekście wypowiada się te słowa na Wielkanoc. Przecież powiedzieć, że żyje znaczy żyje na ziemi (oddycha, jego serce pracuje itd.) a jest jasno napisane, że został wniebowzięty. Bóg żywy? Ale w jakim kontekście. Żywy na pewno nie życiem jakim my żyjemy. Lecz życiem jakiegoś ducha.

Czy moge zadac ci pytanie? Jestes chrzescijaninem czy nie?
Bo jezeli jestes, tzn ze katecheza byla dramatycznie zla. Jezeli nie, to trzeba by zaczac od teologii fundamentalnej...

Pytanie jest proste, czy wszystko co pozostało po Jezusie to świadomość że wisiał na krzyżu i że został wniebowzięty? Czy nic z tego nie wynika, np że zgodnie z obietnicą jest tu między nami, oraz że działa w naszym życiu, a nie leży gdzieś w grobie?

No tak jednak moja babcia też nie żyje, a myśle o niej dość często i co z tego. Teraz pytanie jest następujące, jak działa Jezus skoro miliard osób na Ziemi głoduje, z czego kilka do kilkunastu procent umiera z głodu. Kilka procent z miliarda jest to cholernie dużo. Zatem jednym błogosławi innych skazuje na śmierć i ubóstwo.

Aha Jezus mówi "Nie idźcie do pogan — mówi — i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela." (Mt 10, 5-6). I nieco dalej: "Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie syn człowieczy" (Mt 10, 23).
Może to nieco wyjęte z kontekstu, ale czy Jezus sam się w tym miejscu aby nie zdeklarował, żeby apostołowie szli do żydów.

W innym z kolei miejscu czytamy: "A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała: „Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida ! Moja córka jest ciężko dręczona przez złego ducha". Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: „Odpraw ją, bo krzyczy za nami !" Lecz On odpowiedział: „Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela". A ona przyszła, upadła przed nim i prosiła: „Panie, dopomóż mi !". On jednak odparł: „Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom a rzucić psom" (Mt 15, 22-28).

Może się nie znam, ale Jezus tą chorą kobietę nazwał psem.
No w każdym razie w Ewangelii Marka znajduje się ustęp w którym zawarty jest nakaz Jezusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!" (Mk 16,15). Podobnie w Ewangelii Mateusza: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28, 19). Słowa te Jezus miał wypowiedzieć po swym zmartwychwstaniu. Są one sprzeczne z wcześniejszymi poleceniami Jezusa, który za życia w różnych miejscach powtarzał, że został posłany jedynie do Żydów („owiec, które poginęły z domu Izraela").

Zatem nie wiem, czy jestem godny Jezusa, bo żydem nie jestem, ale psem się nazywać nie dam.

Gdzie ją nazwał psem? Tam jest słowo pies, ale nie odnosi się do kobiety.

Nie zadziwię Cie, nie mam dla Ciebie żadnej innej odpowiedzi niż ta że ja żyje z Jezusem. Nie jestem najlepszym przykładem, często upadam, ale dostrzegam Jego działanie i pomoc. Jest to oczywiście doświadczenie indywidualne, trudno abyś w pełni zrozumiał moje doświadczenia i przeżycia, ale ja w wielu sprawach widzę że stało się coś wyjątkowego i celowego

Co do tych tekstów, nie będę oryginalny, mnie jestem przekonany że dobrze je rozumiesz, ale nie mnie bawić się teraz w biblistę. Jeśli przeczytasz całą Biblię, w założeniu oczywiście NT i uznasz całość od pierwszej ewangelii po apokalipsę, to zauważysz że nie jest tam wcale mowa jedynie o Żydach. Reszta to już Twoja intencja w co chcesz wierzyć, a co jest Ci oferowane.