Dosatałam temat referatu:<"Trudno nie wierzyć w nic." - pomiędzy wiarą a niewiarą. Znaczenie wiary w zyciu człowieka">

Może ktos zna przykłady ludzi, postaw, które mogłabym umieścić tam. Mam już swoja wizje tej pracy, ale prosze o wskazówki. Przemyślenia:)

http://www.youtube.com/watch?v=tXjBMRSLgoY (Raz Dwa Trzy - Trudno nie wierzyć w nic)

a co wy myśliscie na ten temat, można żyć nie wierząc w nic?
według mnie nie

Zależy co rozumiemy pod pojęciem "coś".
Czy masz na myśli jakąś transcendencję, życie duchowe, nadzieję życia po śmierci?
Jeśli o to ci chodzi, to odpowiem:
da się bez tego żyć i nie jest to życie suche jak orzeszek
(jak pisze poetka o życiu bez miłości).

Elbrusie,
dla mnie wiara w kontekście mojego tematu pracy nie odnosi się jedynie do religii, Boga.
W referacie chciałabym się odnieść do jakiejkolwiek wiary: w absolut - w który wierzą fizycy, w powołanie, drogę swojego życia; że jesteśmy potrzebni dla swojej rodziny.


Czy można żyć (szczęśliwie) nie wierząc w nic?

czy dobrze mi się wydaje czy referat ma być bezstronny? Stronniczy to najwyżej esej. Jeśli masz takie nastawienie do tematu, że "trzeba w coś wierzyć" to znaczy, że nie jesteś bezstronna i możesz mieć problemy z napisaniem takiego referatu.

Ten referat to z religii?

Odpowiem Ci tak jak umiem najlepiej co ja sądzę na temat wiary:

Wiara w nadprzyrodzone to taki umysłowy wirus. Nic nie daje a nawet szkodzi - ludzie pod wpływem wiarey dokonują złych decyzji (poświęcenie się w imię wiary), nie potrafią odpowiednio ocenić sytuacji (widzą duchy zamiast plam na ścianie) albo racjonalnie reagować (modlitwa zamiast skutecznych działań), rodzice zarażają tym wirusem swoje dzieci, rówieśnicy rówieśników, starsi młodszych a młodsi starszych. Wszystko to bierze się z czysto ludzkiej psychologii - im więcej, którzy myślą tak jak ja tym większy komfort psychiczny, że Ci wszyscy ludzie nie mogą się mylić.

Ten wirus zagnieżdża się głęboko w psychice, bo wiara odwołuje się do myślenia życzeniowego - fajnie jest kiedy wszystko zmierza do dobrego zakończenia a takie poczucie daje wiara. Nie znam osoby wierzącej, która wierzy, że po śmierci trafi do piekła.

Wiara daje też łatwe odpowiedzi na trudne pytania, to nic, że zawsze są to odpowiedzi z gruntu fałszywe, ważny jest komfort psychiczny, że na dane pytanie już istnieje odpowiedź i nie tkwimy w niepewności.

Brak wiary to trzeźwe myślenie, odpowiedzialność za swoje działania więc rzeczywiście łatwiej jest wierzyć. Bo przecież jest gdzieś Bóg i on sobie wszystko zaplanował a już nad kwestią dlaczego wierzę w to co wierzę lepiej się nie zastanawiać.


PS. Fizycy nie wierzą w żaden absolut.

Wszyscy? Większość?
Przeważnie ci bardziej wykształceni naukowcy czy magistrowie też?

miałem na myśli kwestię, że z fizyki żaden absolut nie wynika.

Pojedynczy naukowcy zajmujący się fizyką mogą być wierzący (jeśli statystyki są prawdziwe, niewielu takich) ale nie można powiedzieć, że wszyscy fizycy wierzą w jakiś absolut tak jakby z praw fizyki wynikało istnienie takiego bytu.

No to mów konkretnie - nie fizycy a fizyka, bo to przecież duża różnica.

Tomas Halik "Cierpliwość wobec Boga. Spotkanie wiary z niewiarą". Wydawnictwo WAM

referat jest z religii
jednak nie musi być bezstronny
liczy się nasze podejście do tematu

Zawsze się w coś wierzy - choćby, że jutro nadejdzie kolejny dzień...