Skoro bez Boga nie ma życia, Bóg jest źródłem wszelkiej energii, to szatan jako przeciwnik, oddalony od źródła życia powinien leżeć i kwiczeć mówiąc kolokwialnie, tak jak człowiek pozbawiony jedzenia i picia przez długi czas.

Też kiedyś o to pytałem. Szatan jako przeciwieństwo Boga, jego wróg, żyjący w oddali od źródła wszystkiego co dobre, wg mnie powinien ledwo dychać, być głupi i słaby. A ponoć jest bardzo inteligentny, przebiegły, a opętani przezeń mają siłę kilku chłopa. O co chodzi?

Szatan nie jest do końca przeciwieństwem Boga. Bóg nie ma przeciwieństwa, ponieważ, jako twórca wszystkiego, jest jedyny w swoim rodzaju.

Co do pytania stanowiącego temat tego wątku: szczerze mówiąc, nie wiem, jak to się dzieje, że Szatan, mimo iż oddalony od Boga, wydaje się pozostawać permanentnie efektywny w wykonywaniu zła. Wiem jedynie, że ma on moc pochodzącą od Boga (Bóg dał mu ją, kiedy go powołał do życia w postaci dobrego anioła). Najwyraźniej Szatan, odszedłszy od Boga, nie utracił jej. Warto pamiętać, że jest on istotą duchową i jako taka nie funkcjonuje w ten sam sposób, jak robi to człowiek. Jest po prostu innym rodzajem bytu.

A może Szatan pobiera tą silę ze zła, które czyni człowiek? Możliwe, że to tylko takie uproszczenie, ale gdyby nie było zła Szatan nie miał by pożywki.

@ Gutecki

Szatan był zbuntowany już zanim człowiek w ogóle zaistniał, więc Twoje przypuszczenie jest raczej błędne.

Dlaczego tak sądzisz?

Jeżeli założymy, że Bóg jest źródłem "energii" aniołów, to albo Szatan dostaje od Boga (wszechmocnego) trochę tej energii, albo ją kradnie (wtedy Bóg nie jest wszechmocny).
Ewentualnie można założyć, że anioły nie potrzebują energii do działania i funkcjonują same z siebie, ew. energia której potrzebuję nie jest tożsama z obecnością Boga.

Skoro wszystko przenika energia, to aby jeden byt pobrał jakąś jej część inny musi tyle samo stracić. Jeśli przyjąć, że "diabeł" to woda a "bóg" ogień zabawa polega na przekształcaniu jednego w drugie.

Alan F. Alford w „Bogach nowego tysiąclecia” daje przykład użycia Wielkiej Piramidy w Egipcie do rozkładu wody na wodór i tlen. Możliwe jest, że również inne z dawnych budowli spełniały podobną funkcję. Ale kryje się tutaj niebezpieczeństwo...
Dla człowieka woda jest niezbędna do życia, więc bliżej byłoby mu jednak do szatana niż do Boga z tradycji judeochrześcijańskiej.

W mitologii starożytnych Chin jest mowa o wojnie bogów ognia i wody „na początku świata”. Zgodnie ze starą, chińską filozofią woda i ogień wywodzą się z Wielkiej Jedności, z których powstało 5 żywiołów i kolejne, poboczne rzeczy. Strabon pisze w „Geografii”: „druidzi zaś oprócz wiedzy o przyrodzie studiują jeszcze filozofię moralną. Uważa się ich za najsprawiedliwszych z ludzi (…) Ludzie ci, jak i inne powagi, orzekli, że dusze ludzkie i wszechświat są niezniszczalne, chociaż w pewnych okresach ogień albo woda mogą (czasowo) zapanować.” [Dillon, N. Chadwick „Ze świata Celtów”]

Ale "woda" nie jest bytem - jest zbiorowością bytów. Bytem jest cząsteczka wody.

Podobnie "ogień" nie jest bytem - bytem jest zjonizowana cząsteczka powietrza (a różne cząsteczki "w powietrzu" fruwają) emitująca foton. (Trochę strzelam w ciemno, więc niech mnie ktoś biegły w fizyce poprawi, czym ten ogień tak naprawdę jest.)

Nie czepiajmy się szczegółów. To trochę jak "dzielenie g.... na atomy".

W ten sposób trzeba by zaczynać od definicji wszystkiego od początku...

Tak się, proszę koleżanki, naukę uprawia. Nie po łebkach, nie jak w duszy gra, tylko rzetelnie poznając świat...

Nie, tak się kolego rozmydla wszystko i ucina kwestię. Cała nauka opiera się na jak największym zagmatwaniu sprawy, żeby istota zniknęła w gąszczu określeń i niejasności.

Nie koleżanko, nauka polega na mozolnym wspinaniu się po czterech stopniach:
1. OBSERWACJACH
2. ROZMYŚLANIACH
3. OBLICZENIACH
4. WNIOSKACH
Jest to wiedza z takiej książeczki dla dzieci ("Zerko w krainie Karlikanii" OIDP). Przy czym do wnioskowania potrzebne są właśnie precyzyjne definicje, właśnie po to, żeby sprawy nie rozmydlić. A że proste umysły nie ogarniają całości...? Cóż, ja też nie ogarniam np. matematyki dyskretnej. Ale nie piszę z tego powodu filipik przeciw niej.

Woda jest na ogół roztworem w której rozpuszczalnik stanowi woda a substancje rozpuszczone, to głównie sole.
Ogień jest z kolei wynikiem reakcji spalania, czyli utleniania - efektem tej reakcji jest nowy związek chemiczny.

No ale mnie chodziło o to, co sprawia że ogień jest ogniem, czyli że świeci i grzeje (emituje fotony w zakresie światła widzialnego i podczerwieni). Z tą jonizacją to pewien nie jestem na sto procent, ale nie potrafię wskazać innej przyczyny emisji fotonów. Oczywiście to, co świeci, to nie tylko podgrzane powietrze, ale również (przede wszystkim?) cząsteczki lotnych gazów (wodoru?) uwalniane z materiału palnego w procesie utleniania.