Wisiał na tablicy ogłoszeń różaniec.Ktoś zgubił.Wisiał kilka miesięcy i niszczał.Wziąłem i się na nim modlę.Czy to coś złego.

A które przykazanie złamales?

Myślę, że czekał na Ciebie.

Nie wiem?Może podpowiesz?



Myślisz?

Ja tez nie wiem. Wydaje mi się tylko ze grzech każdy z nas umie sobie sam zdefiniować. Jeśli bardzo chcesz to możesz sobie powiedzieć - tak, ukradł em różaniec. I zastanów się czy masz ku temu podstawy. Pytanie innych jest i szkodliwe i tez często błędne bo dlaczego uważasz ze jak to się zarejestrować na forum to już wie wszystko?

Opinia publiczna często może się mylić, ale w pewnych przypadkach zasięgnięcie tej opinii jest bardzo pożyteczne. Na przykład w pytaniu, co jest, a co nie jest kradzieżą. To ludzie właśnie decydują, jaką czynność nazwać tym słowem, a jaką nie. Jeszcze parę wieków temu nikt nie pomyślałby, że tak można nazwać skopiowanie cudzego dzieła, a dzisiaj tak. Jeśli opinia publiczna uznaje coś za kradzież, to chyba można przyjąć, że nie należy tego robić, aby w ludziach nie wywoływać poczucia straty. Co nie znaczy bynajmniej, że opinia publiczna ma moc rozgrzeszania, czego niektórzy zdają się oczekiwać.

Opinia publiczna powinna klasc nacisk na to aby taka osoba samodzielnie ocenila najbardziej blacha sytuacje. W innymmwypadku krzywdzi sie czlowieka sugerujac mu ze inni rozwiaza jego problem. Niestety ale najczesciej problem jest nie w tym co zostalo opisane, ale w psychice człowieka. A że niewiele wiemy, to tym bardziej mamyndo czynienia z kolejnym forumowym tematem w stylu "czy to grzech". Wielka dyskusja o niczym nie pomoże. A i jie brakuje nam bezmyslnych troli. Czasem ciężko odroznic co jest nieporadnoscia a co trolowaniem. Zadna dyskusja jeszcze nie pomogla nieporadnemu bo problem jak pisalem, tkwii gdzie indziej.

Wisiał kilka miesięcy.Wziąłem.W niedzielę odniosłem.W poniedziałek już go nie było.

Piękny wzór wrażliwości moralnej. Tylko dlaczego nie porozmawiałeś o tym ze swoim spowiednikiem? Przy niedzieli.

Myślę że nadwrażliwej. Nie o to chodzi aby przesyłać jakąś blacharstwo. Robienie z tego tematu do rozważań jest niewspółmiernie do realności problemu choć tu problemu nie ma.

Drogi Autorze. Nie pytaj ludzi czy to dobro czy zło. Poza grzechem jest też sfera spraw ważnych i nie ważnych. Naucz się zatem je odróżniać. Czemu się Dziwić że ktoś zabrał różaniec? Myślisz ze jego właściciel płacze i ska go przez ostatnie miesiące? Uważasz ze lepiej aby wisiał? Nie odpowiedziałeś na moje pytanie jakie przykazanie dekalog złamales.

Moralność może być nadwrażliwa?Może...
Pytasz które?A może to:"Nie pożądaj rzeczy bliźniego swego?"
Sumienie mi mówiło:
"To nie jest twoje."
Ale kimże ja jestem?
Dziękuję wszystkim za rozmowę,za rady,za miłe słowa.
Niech Wam Bóg błogosławi!

P.S.Jano57:
Ponieważ w sobotę byłem u spowiedzi i nie chciałem iść zaraz na drugi dzień.

Cóż, jeśli zobaczyles różaniec i pomyślałeś sobie "tak, on musi byc mój i musze szybko działać żeby właściciel go nie odzyskał" to tak. Ale z opisanej sytuacji wynikaeże równie dobrze możesz sie powolac na przykazanie nie zabijaj. Tak samo pasuje do sytuacji. Moja rada dla Ciebie jest taka abys zajal sie ksztaltowaniem swojego sumienia bo nadwrazliwosc to u Ciebie bardziej problem niz cnota.

Moze ten rozaniec mial byc zaproszeniem do modlitwy w kosciele i ktos go w tym celu tam zostawil?
Dla uspokojenia sumienia mozesz tam powiesic nowy.

Widzę że kolegi już u nas nie ma. Niewiele udało się zresztą wskórać w tej sprawie. I dlatego uważam że zamiast chwalić za wrażliwe sumienie, warto takie osoby przestrzegać na początek że to wcale nie jest takie dobre. Co innego mieć wrażliwe sumienie, a co innego "chorować" z tego powodu.

Gdyby jednak pojawiła się tu jakaś inna osoba z podobnym pytaniem:
Ponieważ w sobotę byłem u spowiedzi i nie chciałem iść zaraz na drugi dzień.
Rozmowa z księdzem to nie to samo co spowiedź. A rozmowy trzeba nie kolejnej, lecz jednej i konkretnej, oraz wskazane jest tutaj kierownictwo duchowe, aby kapłan lepiej rozeznał problem takiej duszyczki i podjął szersze działania. Ciągłe chodzenie do spowiedzi z tego typu powodów to droga ku udręce, a nie zbawieniu. Wszelkie tego typu nerwice i podobne, należy odsyłać do osoby która może pomóc, a nie chwalić.