Dlaczego teizm wywołuje w człowieku tak duże poczucie nienawiści wobec ateizmu?
Czy wrogość sama w sobie, nie jest synonimem zła?... i czy na takie zło w kontekście wiary, jest przyzwolenie?
Niejednokrotnie, sam się spotkałem na naszym forum z tak zwaną: nietolerancją, szeroko rozumianą.
Z samego tytułu mojej niewiary, nasłuchiwałem się, i nadal słucham, mało wyszukanych obelg pod własnym imieniem, tak w rozmowach, jak i na PW, tylko dlatego, że nie wierzę! Jak to się ma, do uczuć religijnych?
Ja mam szanować czyjeś uczucia religijne, ale moje uczucia, jako osoby niewierzącej nie wchodzą w grę?

Czy to o czym mówię, nie jest zwykłym, najzwyklejszym przejawem wrodzonego rasizmu, tylko pod inna nazwą?
Jest to przykre, ale odnoszę wrażenie, że bardzo często "kocią finezją", próbuje się okryć "świńską naturę".

Jakie odnosicie wrażenie?
Co jest w porządku, a co nie jest?
Zapraszam do rozmowy

Moim zdaniem to niedobrze że ktoś się odnosi do Ciebie, lub do Twojego światopoglądu wrogo. Czy i ja się źle odniosłem?
Inna sprawa że nie umiem ocenić tego jak się inni do Ciebie odnieśli, ani nie znam tych przypadków. Wrogość jako taka nie zawsze musi być zła. Mamy wrogość np wobec grzechu, nieprzyjaźń z Szatanem, to zupełnie dobre cechy. Ale wrogość wobec człowieka, być może nawet wrogo nastawionego do nas, jako chrześcijan, nie jest ok.

A czy choć raz tu na forum spotkałeś się z miłością i zrozumieniem dla Twojego światopoglądu?
Z wolnością daną Ci od drugiego człowieka?

Jeśłi tak, to przypomnij sobie Lota który prosił Boga by nie niszczył Sodomy i Gomory....Jeden sprawiedliwy.

Resztę rozważań pozostawiam Tobie...w wolności szeroko pojętej.

Psiech. Jak ktoś prezentuje postawę "zjadłem wszystkie rozumy, a teraz cię mistrzowsko naprowadzę na jedyniesłuszny sposób myślenia" (to się chyba nazywa: arogancja), niech się nie dziwi, że ode mnie obrywa. Bo to znaczy, że ja nie mam już prawa do własnego sposobu myślenia. I zaprawdę, powiadam wam: katolik czy lucyferianin, akurat w tym względzie wszystkie poglądy traktuję jednakowo.

@ErgoProxy to dotyczy kazdego.
Arogancja to cecha takze ateistow.

Jako osoba wierzaca moge powiedziec o sobie, ze wiem ze nie wszystko wiem. Przecietny ateista uwaza, ze w wielu sprawach (w tym nieistnieniu Boga) posiada pewnosc.

Nie wiem od kogo zebrałeś obelgi, niemniej zauważ istotę wpisów wielu ateistów.....[i]wierzący mają wyprane umysły, wierzący to nieuki, biedota intelektualna i materialna...etci]....a niestety, kto sieje wiatr zbiera burzę.
Każdy może nie zrozumieć racji innego, ale nie stanowi to asumptu do wzajemnego obrażania.

Ale sama wrogość jest grzechem... głównym. Jest nim oczywiście nienawiść!
Jak można walczyć jednym złem, przeciwko innemu złu?


A jednak na swojej drodze spotykamy innych ludzi, a nie Szatana we własnej osobie.


Wiele razy. Jednak jest to zdecydowana mniejszość.


Ok, rozumiem to... jednak jak się ma taka postawa do wiary, którą się reprezentuje?

Innymi słowy, jeśli nie jesteś katolikiem, to w porządku.
Ale jeśli jesteś, to ta postawa, mija się z przesłaniem owej religii. W takiej sytuacji, oba przypadki klasyfikują Cię na tym samym poziomie, na którym znajduje się ateista.


Bo posiada. Jednak arogancja to nie pewność siebie, ale przesadna, pyszałkowata i bezczelna pewności siebie, która połączona jest z ostentacyjnym lekceważeniem innych.

Jeśli ateista stwierdza, że Bóg oczywiście nie istnieje, to jest to odbierane jako arogancja i najwyższa obraza uczuć religijnych... samo zaprzeczenie. Jeszcze raz powtarzam, pewność siebie, nie jest arogancją!


Tak... jednak ja nie jestem "wszyscy" Nie wypowiadam się na temat osób wypowiadających własne twierdzenia, ale na temat samych twierdzeń. Ataki personalne, nie są moją specjalnością.


Może raczej powinno się powiedzieć, że nie powinno stanowić takich pobudek, a nie, że nie stanowi.
Niestety jest tak, że własnie niezrozumienie jest największym impulsem do nienawiści, i w efekcie tego o czym mówię w temacie.
Samo zaprzeczenie istnienia Boga, jest odbierane jako arogancja, i okazja do kontrataków personalnych, w postaci epitetów wszelakich.

Grzechem glownym? W jakiej religii?

Bo w chrzescijanstwie ciagle obowiązuje: Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę,
a ty zmiażdżysz mu piętę».

Chrzescijanin ma nieco innych wrogow. Ale ma
Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich

Owszem wszyscy ludzie to jego blizni a chrzescijanie - bracia w Chrystusie, ale nie oznacza to poklepywania u klamania w zywe oczy, ze kazdy jest ok nawet jesli robi cos zle.

Dla ciebie, jak sie domyslam, samo powiedzenie, ze moim zdaniem sie mylisz, bo ja jestem przekonana, ze Bog oczywiscie istnieje i dziala takze w dzisiejszym swiecie, jest agresja pod adresem twojej osoby bo nie akceptuje twojej oczywistosci?
A ty akceptujesz moja?

Naprawdę, wrogość wobec zła jest grzechem głównym? Kto powiedział że wrogoś generuje potrzebę zwalczania zła, innym złem? Ja coś takiego napisałem?

Poród siedmiu grzechów głównych, jest wymieniany gniew.
I jak zapewne wiesz, gniew rodzi nienawiść.
Przecież to oczywiste, że nie nienawidzimy ludzi bez powodu.
Jeśli kogoś nienawidzimy, wpierw było to ugruntowane gniewem wszelakim. To gniew jest zalążkiem zła, i dlatego w chrześcijaństwie, jest wymieniany jako grzech główny.
Gniew jest początkiem zła... nienawiść o której wspomniał WIST, jest już gotowym "produktem" gniewu.


Tak Kael, to prawda. Ale czy masz pewność, aby powyższe słowa odbierać dosłownie, a nie alegorycznie?
Przecież zła nie można pokonać fizycznie, zabić go... czy "zmiażdżyć mu głowy"...
Zło musimy wyeliminować, odejść od niego, pozostawić tylko dobro... wtedy zło jest pokonane.
Powyższe wersy Pisma Świętego, nie namawiają do wrogości, ale są jedynie alegorią.


"Jeśli robi coś źle"... ok, rozumiem.
W temacie wspominam o mojej niewierze w Boga, i reakcji teistów z tego tytułu.
Wiec jeśli sam Bóg (według Pisma) dał mi wolną wolę, to wybacz mi, ale z pewnością nie po to, aby odebrał mi ją inny człowiek. Pozwól zatem, że nadal będę się cieszyć własnym wyborem niewiary w Boga, i jeśli Ci nie zawiniłem osobiście, to mnie nie potępiaj, że tak wybrałem.
Uznaj, że wybrałem zgodnie z wytycznymi Twojego Boga... Wolna wola


Nie Kael, to nie jest agresja. Agresja rodzi się nieco później, kiedy "moja oczywistość" wywołuje u teisty gniew, i rozpoczyna się atak personalny.


Nie Kael, również ich nie akceptuję... jednak co innego, kiedy nie akceptuję Twoich poglądów, a co innego, kiedy przestaję akceptować Ciebie osobiście, jako człowieka.
To jest własnie ta różnica.

Dlatego właśnie, to ja piszę zgodnie z regulaminem forum, a większość moich rozmówców, niestety nie!

Że to kolejny wpis z cyklu "Buu, katoliki mnie bijom, bee "

Brakuje tylko samolotu i kapelusza.



Serio? Napisałeś tylko "Nie wierzę" a reakcją było "No to Ciebie nienawidzę"?

Wprawdzie wykluczyć nie można, ale... Zamiast tak ochoczo bić się w cudze piersi zastanów się, czy jednak to było wszystko.

Nie wrogość wobec zła, ale po prostu "wrogość" jest złem.
Więc skoro dzielisz świat na dobro i zło, i opowiadasz się za dobrem, to nie możesz być wrogi wobec czegokolwiek, nawet grzechu. Bo sama wrogość jest złem. Inaczej wychodzi tak, że na zło, reagujemy złem.
Myślę, że to miał na myśli Jan Paweł II, który stwierdził, że tylko dobrem zło zwyciężaj.
Co do drugiej części Twojej wypowiedzi WIST, to tak... wrogość generuje potrzebę zwalczania.
A skoro ta wrogość jest zakorzeniona u podstaw religii, czyli wrogości wiernych wobec grzechu, to karty historii tylko potwierdzają pozorną dobroć religijną. Dlatego własnie, historia religii monoteistycznych jest tak dramatyczna... przez ową wrogość, która leży u podstaw.


Bardzo powierzchowne wrażenie, ale mimo wszystko, jasno i precyzyjnie odpowiedziałeś na to pytanie.


Każdy bije się w piersi sam za siebie, inaczej nie miałoby to sensu, to po pierwsze.
Po drugie, to że pojawia się jakiś człowiek , który mianuje się ateistą i obraża wszystkich wszem i wobec, to nie jest powodem, aby katolicy reagowali obelgami i nietolerancją pod adresem innych ateistów. Tak jak to, że kiedy spotkałem się z księdzem idiotą, chamem, i prostakiem, nie oznacza, że tacy są wszyscy księża.
No i oczywiście najważniejsze. Jeśli ktoś zachowuje się jak cham, to Twoim zdaniem uprawnia Cie do takiego samego zachowania, jeśli jesteś katolikiem?

Komentarze będą trochę od końca:



Jeśli jesteś katolikiem - nie uprawnia.

A jeśli nie jesteś katolikiem, to już uprawnia?

A uzupełniając powyższą wypowiedź, chamstwo nie uprawnia do bycia chamem, ale uprawnia do traktowania oponenta jak chama. W uzasadnionych wypadkach - do nazwania go chamem.



No racja, jest bez sensu. Ale zjawisko "bicia się w cudze piersi" to przypadłość mocno rozpowszechniona wśrod nie-katolików.



... i pewna część nie-katolików myśli potem, że może się wyżywać na katolickich forach, bo tam są łatwe ofiary. Tyle, że zapominają, że KRK nie składa się z samych świętych

To jak nazwiesz stosunek katolika do zła? Przyjazny inaczej?

A dlaczego ateizm wywołuje w człowieku potrzebę jedzenie dżemu truskawkowego?
Tzn. co? Ktoś Ci wytknął błędność argumentacji?
Oczywiście przykładów nie będzie.
Nawet gdyby rzeczywiście tak było, co to miałoby to wspólnego z "wrodzonym rasizmem" (od kiedy to rasizm jest wrodzony?)