STOP aborcji !
Każdy katolik w jakiś sposób powinien bronić życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Niestety często napotyka na przeszkody ...

Jakich używać argumentów aby przekonać ludzi do idei poszanowania życia ?

i jeszcze to :





http://info.wiara.pl/doc/2431517.Powied ... ekt-ustawy

oraz ( dobrze byłoby działać tu z Ks. proboszczem)

http://www.stopaborcji.pl/wp-content/up ... iu2015.pdf

ps :

dla tych co chcą pomagać w prosty sposób

http://www.pajacyk.pl/

A jeśli płód posiada zdiagnozowane wady wrodzone (np. syndrom Pottera), które powodują, że szansa na przeżycie dziecka po urodzeniu spada do 0?

No i?
O tym juz bylo. Uwazasz, ze matce latwiej jest przezyc zabicie dziecka niz jego naturalna smierc?
Widac, ze jestes ... (potencjalnym?) ojcem.

Marud daj spokój. Z takimi ludźmi nie na najmniejszego sensu rozmawiać, i tłumaczyć im że to co wypisują jest złe!.
Niech sobie wypisują puste slogany typu "STOP aborcji" skoro tak lubią.
Pozostaje powinszować.

A dlaczego zle, kolejny potencjalny(?) ojcze?

Ciężkie wady płodu są wykrywane o wiele, wiele wcześniej. I kiedy lekarze stwierdzą, że wady są "ciężkie" pozostaje aborcja.
A kiedy kobieta wie, że dziecko jest w takim stanie a nie innym, nie ma mowy o żadnym zabijaniu... Co Ty w ogóle gadasz za głupoty? Jakie zabijanie!?
Ponadto, nikt nikogo nie zmusza do aborcji! Jeśli kobieta chce, to decyduje sama, czy chce urodzić, czy nie.

Wiele, wiele wczesniej? Czyli kiedy? I naprawde uwazasz, ze usuniecie ciazy to wyrwanie chorego zeba?
Znam osobiscie dwa przypadki. W jednym po badaniu faldy szyjnej w 11 tygodniu ciazy, lekarze powiedzieli matce, ze dzicko na pewno jest ciezko uposledzone, bo ma wyjatkowo duza falde. Kiedy matka uparla sie, ze i tak urodzi, przebadano dziecko prenatalnie na wszystko mozliwe. Po drodze "wykrywano" wady nerek, serca i nie pamietam czego jeszcze. Ale nic do konca pewnego. Dziecko urodzilo sie zupelnie zdrowe i zaden z lekarzy nie chcial w to uwierzyc. No bo przeciez medycyna wie lepiej.

Drugie zbadano po 20 tygodniu ciazy (standart) i okazalo sie ze ma guz wielkosci wlasnej glowki. Matka, z ktora rozmawialam po kilku latach, zreszta lekarka, powiedziala, ze gdyby dowiedziala sie o tym kilka dni wczesniej, to by ciaze usunela. Nawet sie nie zastanawiajac. W tym terminie nie bylo to juz mozliwe (nie bylo to w USA). Dziecko urodzila przez cesarke i po chemioterapii i operacji dziecko przezylo. Dzis ma 15 lat i jest calkowicie zdrowe. Na nastepne musieli czekac wiele lat, bo miala problmy z zajsciem w ciaze.
Nie byly nieszczesliwa z tego powodu, ze urodzila chore dziecko.

Kobiety wiedza od poczatku, ze rozwija sie w nich dziecko - osobna istota, ktora nie jest ich nerka czy wyrostkiem robaczkowym. Mezczyzni najwczesniej w poznej ciazy zauwazaja, ze zona nie tyje, tylko, ze w brzuchu u matki jest "ktos" niezalezny. To wasze prymitywne myslenie o ciazy i dzieciach nieco tlumaczy.

Ja nie jestem potencjalnym ojcem, ja jestem ojcem. Moja zona także nie jest potencjalna matka, ona jest matka. Czy mogę się wypowiadać szanowny cenzorze?

Czas krytyczny dla bezmózgowia całkowitego to w 2/3 tyg ciąży. Możliwe, ze w przyszłości juz wtedy będzie można jest wykryć. Czy wyobrażasz sobie ból kobiety, która przymusowo przez wiele miesięcy nosi w sobie rozwijające się ciało, które na 100% rodzi się martwe? Chcesz taką traumę komuś narzucić?
Czy sama rodziłaś? Czy pamiętasz ten przepiękny czas oczekiwania, wsłuchiwania się w swoje ciało, w najmniejsze reakcje dziecka? W tym przypadku tego nie będzie. Będzie za to rozpacz 24h na dobę. Rozpacz przymusową i samotną, bo pod kara więzienia dla mężą gdy choć powie, ze rozumie chęc przerwania koszmaru.
Tak, to juz było. Takie rozmowy prowadziliśmy i bedziemy prowadzić. Nie pozwolę się tobie kneblować!

Ach rozumiem, czyli to tylko sprawa kobiet, a mężczyźni to prymitywy. Taki agresywny, nieco zalatujący myszką feminizm.
Wspaniały argument.

Czy wyobrazasz sobie bol kobiety, ktora wie, ze dziecko by umarlo, ale nie z jej reki (posrednio) a maz i otoczenia ja zmusilo "dla jej dobra" do zgody na "zabieg" ktory przyspieszyl smierc dziecka o kilka tygodni?

Czy nie ma dla ciebie roznicy i zabilbys swoje chore 5-letnie dziecko od razu po diagnozie, bo przeciez i tak umrze za te kilka miesiecy/lat?

W koncu nie jestes prymitywem i niewatpliwie od testu ciazowego wiedziales, ze w brzuchu twojej zony rosnie twoje dziecko. Tyle ze go jeszcze nie widzisz na tym swiecie i jest calkowicie zalezne od woli matki i ojca (moze nawet bardziej - niestety).

Ale to offtop i ja go tu rozwijac nie bede.

Dla mnie pytanie o aborcję to pytanie o nowe życie. Gotowość, zdolność przyjęcia. Jest to pytanie przeogromnej wagi; takiej właśnie na miarę życia. Są chyba dwa stany w których jest zadawane; choroba i wpadka.
Bardzo trudno jednoznacznie zawyrokować; choć jest się wolnym ale sprawa dotyczy sumienia. Mogą pojawić się wyrzuty, co nie dadzą spokoju przez lata.
Zadaje się to pytanie w wyniku, na skutek zaistnienia najintymniejszej relacji kobieta - mężczyzna. Jak łatwo potępić podjętą przez "kogoś' decyzję. Chociaż niby rozumiemy, że nie my jesteśmy sędziami; to jednak "świerzbi" nas by przyłożyć, by pokazać, udowodnić czyjąś przynależność do zła. Ba nawet uznawać tego kogoś za złego i wystawiać poza margines.

Dla mnie pytanie o życie to pytanie o miłość. A Miłość; jak trudno ją okazać praktycznie. Wiara w Nią jest możliwa tylko jak się Ją spotka i poczuje sercem. To poważna sprawa dotycząca dusz. Nauczenie jej jest niemożliwe...

Nie masz pojęcia o życiu. O prawdziwym życiu, z prawdziwymi problemami, a nie z rojeń pensjonarek czy umoralniających książeczek dla ubogich rozumem, egzaltowanych owieczek.

"Kościół potępił zabieg", a abp Fisichella to też Kościół, czy nie tym razem i nie w tej sprawie?

nie działajacy link zamieniam na prawdziwy


http://www.stopaborcji.pl/wp-content/up ... iu2015.pdf

Tak, masz rację, to zawsze ci źli, okropni, bezduszni mężczyźni namawiają kobiety do aborcji, a te biedne kobiety pod naciskiem się zgadzają.
Nie masz zielonego pojęcia o czym piszesz.

Nikt w Polsce do aborcji nikogo nie zobowiązuje, także przy bezmózgowiu całkowitym, także przy ochronie życia matki. szanuję wybór, ze matka może urodzić dziecko wiedząc, ze umrze lub podjąc próbę leczenia i zabić płód. Szanuję takze wybór, ze kobieta chce urodzić dziecko po gwałcie, jak i to, że chce usunąć płód, bo jest to dla niej ciągła trauma, codzienne gwałt od nowa.
Projekt, który popierasz tego nie szanuje. On nakazuje pod karą więzienia. On nie liczy sie w żaden sposób z matką.

Kwestia delikatna i bardzo trudna.
Przyznam, że wkurza mnie podejście , które reprezentuje Kael. Ono jest bardzo podobne do tego co serwują nam nieustannie politycy, a wybrzmiewa z tego teza: ludzie to idioci, którzy nie potrafią podejmować właściwych decyzji i trzeba odgórnie im to regulować (nakazami, zakazami itp.).

Konkretne rodziny stające przed takimi wyborami nie mają nic do powiedzenia. Kael im powie, że to jest życie, człowiek i nie ma dyskusji, ot takie chrześcijaństwo. Co to za dziwna mania i poczucie wyższości, że można narzucać komuś jak ma postąpić w tak ekstremalnej sytuacji?!
Kościół jest od tego by kochać ludzi - i ze swojej strony powinien zapewniać to człowiekowi na każdym kroku, a już w sposób szczególny wśród osób, których problem aborcji dotyczy bezpośrednio. Badania lekarzy, diagnozy to nieraz ekstremalne sytuacje i tu decyzja powinna należeć do rodziców, rodziny, najbliższych. Nie mogą tego rozsądzać i osądzać osoby postronne niezależnie od ich godności i pozycji w hierarchii kościelnej.
Sam nie jestem zwolennikiem aborcji i uważam, że życie ludzkie to coś wyjątkowego i świętego. Można z ludźmi rozmawiać, pytać, próbować wyjaśnić, ale myślę, że prawdziwym wyzwaniem jest kochać pomimo decyzji, które nie przystają do naszej wizji etyki. Mówię tu o rodzicach dla których te decyzje są niesamowicie trudne, a każda decyzja jest naznaczona cierpieniem . Ci ludzie potrzebują wsparcia nie dyktowania i straszenia co im wolno a czego nie.