Moje pytanie brzmi : jak to możliwe, że starożytni Grecy, którzy nie znali jeszcze Jezusa Chrystusa, wymyślili coś takiego, jak Pola Elizejskie, które są odpowiednikiem chrześcijańskiego Raju ? Jest to wszak miejsce wiecznej szczęśliwości, z kolei Tartar jest miejscem wiecznych kaźni. I dlaczego dla ludzi "nijakich" (ani dobrych, ani złych) istniało coś takiego, jak Ereb ? Czyżby to było coś w rodzaju czyścca ?

Znalazłoby się jeszcze kilka przykładów, jak np. Valhalla u Wikingów, ale nie wydaje mi się ona w żadnym stopniu podobna do biblijnego Raju ani starogreckiej krainy zmarłych.

Normalnie, to przecież dość oczywiste idee.

Jezus mówił o Niebie, a nie o żadnym raju, zresztą jak mówisz o tych Polach Elizejskich.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Elizjum
To widać, że to jest zupełnie inna kraina, niż Niebo, czy tam ten Raj, więc nie wiem gdzie ty widzisz te podobieństwa.
Reszta twojego gadania również, jest niezbyt trafiona

Religie ewoluują i nowsze czerpią ze starszych.

Zupełnie nie przypomina to nauki o czyśćcu. Czyściec wg katolików jest "przedsionkiem nieba". Wg Greków jakaś znacząca nagroda/kara po śmierci należała się tylko wybitnie złym i wybitnie dobrym. Dla Chrześcijan - wszyscy są powołani do wiecznej szczęśliwości. I to jest istotna różnica. Odpowiednikiem "Erebu" mógłby być co najwyżej limbus puerorum. Ale ta doktryna jest tak niespójna z resztą chrześcijaństwa, że nie ma co się w nią zagłębiać.
No właśnie bardziej pasuje do modelu greckiego. Podobnie jak u Greków na nagrodę mogą zasłużyć sobie tylko ci, którzy dokonali czegoś wielkiego - herosi.

Sęk w tym, że Jezus mówił o Raju. Może to kwestia tłumaczenia. Na krzyżu do dobrego łotra powiedział : "Dziś ze mną będziesz w Raju", ale pojawia się to tylko w Ewangelii wg św. Łukasza. Uważam Niebo i Raj za pojęcia tożsame lub bliskoznaczne. W doświadczeniach z pogranicza śmierci (NDE) ludzie opisywali drzewa i łąki, więc nie jest to niemożliwe.

Ponadto, słowa Hades i Tartar występują również w Piśmie Świętym.

I według ciebie czego to dowodzi?
A ja mam takie pytanie do ciebie: Jakiemu to Bogu postawili Grecy ołtarz z napisem ,,Nieznanemu Bogu"?

Nie wiem jakiemu Bogu postawili Grecy ołtarz, skoro napisane było "Nieznanemu Bogu". Zapewne chodzi Ci o fragment z Dziejów Apostolskich. To raczej może potwierdzać teorię, że byli bliscy znalezienia drogi do monoteizmu.

To i tak nic nie zmienia.
Ile to już było w starożytności matek boskich, które urodziły Boga, który później został ukrzyżowany.
I co na to kościół.
A kościół mówi że to wszystko sprawka szatana, który specjalnie to robił, żeby oszukać wszystkich ludzi, więc nawet jakby grecka wizja zaświatów, była taka sama, jak chrześcijańska, to wystarczy powiedzieć, że to robota szatana, i po kłopocie.

No ile? Proszę o wymienienie ich ze źródłami (dla ułatwienia podaję, że Zeitgeist to nie źródło).
Który?
Który kościół tak mówi?, Ale nie jest. Więc po co ten argument?

Skąd taki dziwaczny wniosek? Przecież nie zniszczyli istniejących w mieście ołtarzy znanych sobie bogów ani nie zaprzestali oddawania im czci. Po prostu ołtarz poświęcony "nieznanemu bogu" miał oddawać cześć bóstwu, którego tożsamość pozostaje nie znana - co było całkiem naturalne w politeizmie.

Na przykład Diogenes Laertios w "Żywocie Epimenidesa z Krety" (ks.I "Żywotów...") wzmiankuje, iż tenże mędrzec "udał się do Aten, oczyścił miasto i stłumił zarazę w następujący sposób. Wziąwszy białe i czarne owce zapędził je na wzgórze Areopagu, a stamtąd pozwolił im iść, gdzie chciały. jednocześnie nakazał tym, którzy owce pędzili, aby zabijali je w ofierze miejscowemu bogu tam, gdzie każda z nich się położyła. W ten sposób uśmierzono zło. Dlatego dotychczas jeszcze można znaleźć bezimienne ołtarze po wsiach attyckich - to pamiątki złożonego wówczas zadość uczynienia". Nie wiedziano, kim jest ani jakie nosi imię lokalne bóstwo, które uznano za przyczynę zarazy i które udało się przebłagać. Dlatego oddano mu cześć bez używania imienia.

Pauzaniasz w swoim przewodniku Helladzie pisze na samym początku, co podróżnik przypływający do Aten zobaczy w portach ateńskich: w większym, nowym, w Pireusie, oraz w starszym, w Faleronie (ks.I, 1:4): "Do niego [Faleronu] należy świątyńka Demetry. Tam również jest świątynia Ateny Skiras, nieco dalej Zeusa, oraz ołtarze bogów zwanych Agnostoj [Nieznanymi], także herosów oraz synów Tezeusza, a nawet samego Falerosa". W tym samym przewodniku Pauzaniasza znajdujemy informację, że w Olimpii obok wielkiego ołtarza Zeusa Olimpijskiego znajdował się ołtarz poświęcony Nieznanym bogom (ks.V, 14:8), jak również Zeusa Oczyszczającego, Zwycięstwa, Zeusa Podziemnego, Hery Olimpijskiej, a także ołtarze "wszystkich bogów" (olimpijskich).

Jest mnóstwo tego w internecie, choćby z tej strony

http://www.eioba.pl/a/1ncr/czy-plagiat- ... yl-mozliwy

Nawet jest takie coś o Dionizosie.

Grecki Dionizos, syn dziewicy; urodzony 25 grudnia; był podróżującym nauczycielem który czynił cuda np. zamieniał wodę w wino; nazywany był "Królem Królów", "Synem Bożym", "Alfą i Omegą" itd; a po śmierci, zmartwychwstał.

Brzmi znajomo choć w sumie nie sprawdzałem czy to są jakieś wiarygodne informacje odnośnie tych wszystkich Bogów, być może to są jakieś głupoty, nie jest w stanie tego wszystkiego zweryfikować.

Czy Ty masz jakieś problemy z rozumieniem prostego tekstu w języku polskim? Nie zapytałem się, "ile jest tego w internecie" (którym internecie? Czy miałeś na myśli Internet?). Prosiłem o wymienienie ze źródłami konkretnych przypadków.
Czyli praktycznie transkrypt "Zeitgeista
Oczywiście nie - Dionizos był synem Semele i Zeusa.
A konkretnie kto tak podaje?
Generalnie każdy bóg, który konkretnego rzemiosła miał przypisane nauczenie ludzi jakiejś konkretnej nauki.
Wszystko pięknie, ale nie w tej kolejności. Dionizos został zamordowany przez Herę jako dziecko i odtworzony przez Zeusa.
To (ciach... m-m) kopiujesz bezmyślnie, jak wiesz, że to bzdury?

Ciekawe są w ogóle źrodła greckich wierzeń. Nie ma tam świetych ksiąg jak w judaizmie, a religię tworzyli poeci. I nikomu to nie przeszkadzało, wierzono ze tak właśnie było jak zostało napisane.
Zawsze można było dodac kolejnego boga, o zresztą czyniono.

Nie do końca. Religia grecka jest kontynuacją religii praindoeuropejskiej. I jej rdzeń był niesiony przekazem ustnym. Natomiast poeci interpretowali pewne motywy, które w tym przekazie się znajdowały (intepretacje poetyckie zresztą nie są obce i chrześcijaństwu).