Nie zajmuję się apologetyką katolicką na tyle, abym potrafił dyskutować na cytaty i wywody na ich podstawie. A już na pewno nie w tej kwestii, ale wiem, że można znaleźć w Internecie opracowania na wiele tematów dotyczących wiary katolickiej i nigdy nie jest tak, aby w ogóle nie odnosiły się do Biblii. Przynajmniej ja nie pamiętam takiego przypadku, chociaż nie jestem znawcą w temacie. Zdarzają się jakieś prywatne objawienia, w których są nowe treści, ale nie ma obowiązku w nie wierzyć i nie stają się dogmatami bez żadnych innych podstaw.


Bóg nie doświadcza negatywnych emocji, jak smutek, gniew, odraza itp, ponieważ to cecha istot ograniczonych, które mają słabości. W Starym Testamencie to tylko obrazowe przybliżenia dla czytających przed pełnym Objawieniem.

Nie masz racji; tylko pobieżnie wyszukałem z NT wersety, gdzie jawnie się o gniewie Bożym mówi:

J 3:36 BW "Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim."

Rz 1:18 BW "Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę."

Rz 3:5 BW "Jeśli bowiem nasza nieprawość uwydatnia sprawiedliwość Bożą, to cóż powiemy? Czyż Bóg jest niesprawiedliwy, gdy gniew wywiera? Po ludzku mówię."

Ef 5:6 BW "Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowy, z powodu nich bowiem spada gniew Boży na nieposłusznych synów."

Kol 3:6 BW "Z powodu których przychodzi gniew Boży."

1Tes 2:16 BW "A żeby dopełnić miary grzechów swoich, przeszkadzają nam w zwiastowaniu poganom zbawiennej wieści. Ale gniew Boży spadł na nich na dobre."

Ap 15:1 BW "I widziałem inny znak na niebie, wielki i dziwny: siedmiu aniołów z siedmiu ostatnimi plagami, gdyż na nich zakończył się gniew Boży."

Wniosek: Jak długo grzech istnieć będzie (wraz z całym tym następstwem w postaci wszelkiego zła), tak długo Pan Bóg będzie się gniewał na tle tego grzechu!...

Wiem, że tak jest napisane, ale myślę, że to jest sprzeczne z doskonałością Boga. I niewielu chrześcijan uważa, że te opisy są dosłowne, a nie uproszczeniami i bardziej metaforą niż czymś podobnym do ludzkich uczuć.

W tamtych czasach wszyscy myśleli, że negatywne wydarzenia to skutek niezadowolenia Boga - a w większości bogów z różnych lokalnych wierzeń. Wątpię, aby od razu mogli zrozumieć koncepcje charakterystyczne dla późniejszego chrześcijaństwa.

Katolicy i nie tylko uznają, że Bóg w ST przygotowywał naród wybrany na przyjście Chrystusa, który ukazał im pełnię Bożej nauki.

Jezus też się gniewał, rozpędził kupców

Gniewał się na nich, czy na to, co robili?

Ale Jezus był też zwykłym człowiekiem. Na pewno doświadczał wielu negatywnych emocji, jak choćby strach lub niepewność. Nie wiem, czy ta interpretacja jest poprawna, ale nie widzę powodu, by nie mógł odczuwać gniew. Jednak na pewno nie był bohaterem Starego Testamentu.

Jahwe - bohater Starego Testamentu odczuwał gniew, choćby na Sodomę i Gomorę.
To nie była żadna new agowska Energia

Nigdy nie myślałem o Panu Bogu jako o nieuczuciowej, nieemocjonalnej Osobie. Dopiero posty Soul33 mnie skłaniają do głębszego badania tematu. I oto mam coś, co wg mnie sprawę przesądza [oczywiście to ja tak myślę; można inaczej, ale nie widzę ku temu większych podstaw]: https://www.gotquestions.org/Polski/Czy-Bog-ma-emocje.html

Może w całości wkleję tekst z podanej strony (gdyby ona kiedyś miała zniknąć). Wyróżnienia w tekście są ode mnie.

Czy Bóg ma emocje?
ODPOWIEDŹ
Istnieje wiele fragmentów Pisma Świętego, które mówią o Bożych emocjach, oto niektóre z nich:

* Złość- Psalm 7.12; 5 Ks. Mojżeszowa 9.22; Rzymian 1.18

* Współczucie- Psalm 135.14; Ks. Sędziów 2.18; 5 Ks. Mojżeszowa 32.36

* Żal- 1 Ks. Mojżeszowa 6.6; Psalm 78.38-39

* Miłość- 1 Jana 4.8; Ew. Jana 3.16; Ks. Jeremiasza 31.3

* Nienawiść- Ks. Przyp. Salomona 6.16; Psalm 5.6; Psalm 11.5

* Zazdrość- 2 Ks. Mojżeszowa 20.5; 2 Ks. Mojżeszowa 34.14; Ks. Jozuego 24.19

* Radość- Ks. Sofoniasza 3.17; Ks. Izajasza 62.5; Ks. Jeremiasza 32.41

Czy jednak Boże emocje tego samego rodzaju co emocje, które okazują ludzie? Czy słuszne jest myślenie o Nim jako o kimś "emocjonalnym" (czy ma On huśtawki nastrojów)? W kręgach teologicznych, osobowość jest często definiowana jako "stan bycia jednostką z intelektem, emocjami i wolą.” Bóg wówczas jest "osobą" w tym sensie, że jest Bogiem osobowym z umysłem, emocjami i własną wolą. Gdy zaprzeczamy, że Boże emocje istnieją, to tak naprawdę zaprzeczamy temu, że posiada osobowość.

Ludzie reagują na rzeczy w tym świecie fizycznie, oczywiście, reagujemy również duchowo- nasze dusze reagują, i to jest to, co nazywamy "emocją." Fakt istnienia emocji ludzkiej jest dowodem, że Bóg również ma emocje, bo On stworzył nas na swój obraz (1 Ks. Mojżeszowa 1.27). Innym dowodem jest Wcielenie. Jako Syn Boży w tym świecie, Jezus nie był automatem bez emocji. Czuł to co my czujemy, płakał z tymi, którzy płakali (Ew. Jana 11.35), odczuwał współczucie dla wielkiego tłumu (Ew. Marka 6.34) i smutek (Ew. Mateusza 26.38). Przez to wszystko, objawił nam Ojca (Ew. Jana 14.9).

I chociaż Bóg jest transcendentny, poznaliśmy Go jako osobowego, żywego Boga, który osobiście angażuje się w swoje stworzenie. On kocha nas w sposób, w jaki nie jesteśmy w stanie pojąć (Ks. Jeremiasza 31.3; Rzymian 5.8; 8.35, 38-39) i jest niewyobrażalnie zasmucony z powodu naszego grzechu i buntu przeciwko Niemu (Psalm 1.5; 5.4-5; Ks. Przyp. Salomona 6.16-19).

Zdajemy sobie sprawę, że okazywanie emocji nie narusza ani niezmienności i trwałości Bożej woli, ani Jego obietnic. Innymi słowy, Bóg się nie zmienia (Ks. Malachiasza 3.6; 4 Ks. Mojżeszowa 23.19; 1 Ks. Samuela 15.29); On nie ma huśtawek nastrojów. Boże uczucia i działania wobec Jego stworzenia, Jego przebaczenie, Jego sprawiedliwość i łaska, są wszystkie spójne z tym, kim On jest (Jakuba 1.17). Boże odpowiedzi na dobro i zło pochodzą z Jego niezmiennej woli. Bóg chce osądzić i ukarać grzesznika, aby doprowadzić go do sprawiedliwości oraz pokuty, ponieważ pragnie, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni (1 Tymoteusza 2.4). Poznaliśmy i odnosimy się do Boga jako Osoby czującej, kogoś, kto kocha i nienawidzi, smuci się i śmieje, odczuwa złość i współczucie. On kocha sprawiedliwych i nienawidzi niegodziwych (Psalm 11.5-7; 5.4-5; 21.8 ).

Nie oznacza to, że nasze emocje i emocje Boga są dokładnie takie same. Czasami mówimy pod wpływem emocji, które wpływają na nasz osąd, ponieważ nasza grzeszna natura zepsuła nasze emocje. Ale Bóg nie ma grzechu i Jego emocje nie są zepsute. Na przykład, istnieje wielka różnica pomiędzy ludzką złością i boskim gniewem. Gniew ludzki jest niestabilny, subiektywny i zbyt często wymyka się spod kontroli (Ks. Przyp. Salomona 14.29; 15.18; Jakuba 1.20). Gniew Boży jest zakorzeniony w Bożej sprawiedliwości. Gniew Boży jest doskonale sprawiedliwy i przewidywalny, nigdy kapryśny czy złośliwy. W swoim gniewie Bóg nigdy nie grzeszy.

Wszystkie Boże emocje są zakorzenione w Jego świętej naturze i są zawsze wyrażane bezgrzesznie. Boże współczucie, smutek i radość są wszystkie doskonałym okazaniem Jego Doskonałej Istoty. Złość Jezusa na przywódców religijnych w synagodze w Ew. Marka 3.5 i Jego miłość dla młodego, bogatego zarządcy w Ew. Marka 10.21 były odpowiedziami pełnymi doskonałej motywacji Jego boskiej natury.

Boże drogi zostały nam przedstawione pojęciami, które możemy zrozumieć i do których możemy się odnieść. Boży gniew i złość wobec grzechu są prawdziwe (Ks. Przyp. Salomona 8.13; 15.9). I Jego współczucie dla grzeszników jest niezmienne i szczere (2 Piotra 3.9; Ks. Kaznodziei Salomona 8.11; Ks. Izajasza 30.18). Jego praca odsłania Jego miłosierdzie i nieskończoną łaskę. Ale najważniejsze, Jego miłość dla Jego dzieci jest nieskończona (Ks. Jeremiasza 31.3) i niezachwiana (Rzymian 8.35, 38-39). Bóg nie tylko ma myśli i plany; On ma również uczucia i pragnienia. W przeciwieństwie do niewiarygodności i niestałości ludzkich emocji skażonych grzechem, Boże emocje są tak samo niezawodne i niezmienne jak On sam.

Istnieją dwie wspaniałe rzeczy odnośnie Boga i emocji: po pierwsze, On rozumie nasze emocje (skoro nas stworzył ze zdolnością odczuwania ich) i po drugie, Jego własne emocje stale wypływają z Jego doskonałości. Bóg nigdy nie ma złego dnia; On nigdy nie zmieni swoich uczuć względem swoich odkupionych dzieci.

Powyższy tekst można było streści w sposób, jakiego dokonał Bard (czy ktoś zna Barda?):

Streszczenie tekstu "Czy Bóg ma emocje?"

Tekst ten porusza kwestię, czy Bóg posiada emocje. Autorzy tekstu przedstawiają kilka argumentów na poparcie twierdzenia, że Bóg ma emocje, a mianowicie:

* W Biblii znajduje się wiele przykładów, w których Bóg wyraża różne emocje, takie jak miłość, gniew, współczucie, smutek itp.
* Ludzie są stworzeni na obraz Boga, a zatem Bóg musi mieć takie same cechy jak ludzie, w tym zdolność do odczuwania emocji.
* Wcielenie Jezusa Chrystusa pokazało, że Bóg jest w stanie odczuwać emocje, ponieważ Jezus, jako Syn Boży, wyrażał różne emocje, takie jak miłość, współczucie, smutek itp.

Autorzy tekstu podkreślają, że emocje Boga nie są takie same jak emocje ludzi. Boże emocje są zawsze zakorzenione w Jego świętej naturze i są zawsze wyrażane bezgrzesznie.

Wnioski autora tekstu są następujące:

* Bóg ma emocje, ale są one inne niż emocje ludzi.
* Bóg rozumie nasze emocje, ponieważ nas stworzył.
* Boże emocje są zawsze doskonałe i niezawodne.

Podsumowanie

Ostatecznie to, czy Bóg ma emocje, jest kwestią wiary. Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi, a każdy wyznawca może sam zdecydować, w co wierzy. Autorzy tekstu przedstawiają jednak kilka przekonujących argumentów na poparcie twierdzenia, że Bóg ma emocje.

Natomiast faszyści, nie tylko niemieccy, wszystko robili na zimno, przynajmniej dążyli do tego.

Andy72 - o co Ci chodzi?

Chyba chodzi o to, że zimne to jest zło. Ale osobiście nie sądzę, aby nienawiść była czymś zimnym. Raczej przeciwnie.


Emocje to jest coś, co kieruje ludźmi i zwierzętami. Emocje mają wywołać określone reakcje i decyzje. A jako, że Bogiem nic nie może kierować, to nie może mieć emocji w takim sensie jak ludzie i zwierzęta. Wiadomo, że Bóg jest miłością, ale miłość to bardziej decyzja niż coś, co jest od nas niezależne - nie jest też równoznaczna ze stanem zakochania, który z natury jest niekontrolowany i również ma za zadanie nami kierować. Ponadto, Bóg nie cierpi, ponieważ cierpienie jest czymś złym, przykrym i bolesnym. Cierpienie pojawia się dopiero w oddzieleniu od Boga, jak w przypadku człowieka po grzechu pierworodnym albo u demonów, gdy odwróciły się od Boga. Oczywistym jest więc, że Bóg nie doświadcza negatywnych emocji, jak smutek, czy żal. To jest klasyczna katolicka (i nie tylko) teologia.

Teraz ja wkleję tekst z anglojęzycznej strony, który przetłumaczył ChatGPT:

Według o. Thomasa Weinandy'ego, kapucyńskiego księdza i autora książki "Czy Bóg cierpi?":

"Od zarania patrystycznego okresu teologia chrześcijańska uważała za aksjomat, że Bóg jest nieruchomy - to znaczy, że nie podlega zmianom emocjonalnym, i dlatego nie może cierpieć... Bóg jest nieruchomy w tym sensie, że nie podlega kolejnym i zmieniającym się stanom emocjonalnym, ani nie może stworzony porządek zmienić go w taki sposób, aby spowodować jakąkolwiek modyfikację lub utratę."

Kiedy Biblia opisuje emocje Boga, takie jak gniew, żal czy przyjemność, rozumiemy, że są to metafory opisujące, jak ludzie odnoszą się do Boga, a nie jak Bóg odnosi się do nas. Mówienie, że Bóg jest zły na nasz grzech lub zadowolony z naszej posłuszeństwa, nie oznacza, że Bóg reaguje na coś, co zrobiliśmy. Oznacza to, że zrobiliśmy coś, co nas od niego oddziela lub zbliża do niego. Kardynał Joseph Ratzinger ujął to w ten sposób:

"Gniew Boga to sposób mówienia, że żyłem w sposób sprzeczny z miłością, która jest Bogiem... "Kara Boska" jest w rzeczywistości wyrazem tego, że pomyliłem drogę i doświadczam konsekwencji wynikających z tego, że obrałem złą drogę i oddaliłem się od właściwego sposobu życia."

Opisy emocji Boga w Biblii reprezentują również, jak starożytni ludzie postrzegali Boga w świetle swojego kontekstu kulturowego.

https://www.catholic.com/magazine/onlin ... e-emotions

Wprost przeciwnie. Nienawiść jest gorącym uczuciem.

Tak jest. Działania Boga są rozumne i rozumowe. Emocje nie wypaczają Jego działania.

Miłość to postawa. To świadomy wybór dobra. Nie ma nic wspólnego z zakochaniem, ślepymi emocjami. To chęć czynienia dobra i czynienie tego dobra.

Przypisywanie Bogu uczuć jest antropomorfizacją. Jest sprowadzaniem Boga do poziomu człowieka. Uprymitywnianiem Go.
A jednak używamy tego określenia w odniesieniu do tego, że sprzeciwiając się Jego woli "sprawiamy Mu ból".

Tak jest. To człowiek odczuwa cierpienie na skutek rozbratu z Bogiem. Ale wielu ludzi tłumi to cierpienie oddając się różnym bożkom: hedonizmowi, władzy, seksowi, gromadzeniu majątku itd. Tłumi aż do czasu Sądu.

Nie tylko. To forma mająca służyć przybliżenia Boga ludziom. Jak też zrozumienie, dlaczego powinniśmy postępować tak, a nie inaczej. To obraz rodziny. Kochającej rodziny. Obraz dobrego Ojca, który ma wywołać w nas pragnienie służenia Mu, wypełniania Jego woli.

Ap 3.15-16 15 Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący!
A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust.

Idący,
czytałem w którejś Frondzie Lux poświęconej faszyzmowi, jak to jeden żołnierz obraził oficera. Ten nie zareagował, po czasie, gdy emocje opadły, ten na zimno kazał go rozstrzelać

Czy dla Ciebie Idący, Bóg jest takim komputerem bez uczuć?? czy takiego Boga - komputer można kochać?
Nie żadna antropomorfizacja, skoro stworzył nas na swój obraz i podobieństwo,

Emocje są odpowiedzialne za większość zła. Żadne decyzje nie powinny być podejmowane pod wpływem emocji.

Obrażasz Boga porównując Go z komputerem. Nie wiesz, że Bóg jest OSOBĄ? Że Bóg żyje?
Nie mam żadnych podstaw, aby podejrzewać Boga o kierowanie się uczuciami.
Zdaję sobie sprawę, że tak jak połowa ludzi, uważasz miłość za uczucie, a nie postawę.

Obrażasz Boga porównując Go z komputerem, bo w ten sposób dopuszczasz możliwość, że Bóg nie ma rozumu. Czy nie widzisz przejawów tego Boskiego Rozumu w dziele stworzenia świata, stworzenia człowieka, w dziele Odkupienia przez Chrystusa?

Wydawało mi się, że jesteś człowiekiem wierzącym. Zaczynam mieć wątpliwości. Bardzo mi się nie podoba zniżanie Boga do ludzkich ułomności i ograniczeń. Bóg nie jest ślepy. Nie działa impulsywnie. Nie poddaje się emocjom. Ani przypisywaniu Mu prymitywnych pobudek działania, a takimi jest kierowanie się emocjami. Seul to dobrze wytłumaczył. Podał przykłady.

Uczucia należy doceniać. Bo jak wynika z Ap 3.15-16 15, są dwie drogi. Rozumowa i uczuciowa. Zimna i gorąca. Czyli miłość rozumna, świadomy wybór Boga i kierowanie się Jego wolą. Albo egzaltacja, uczucia, zamiast miłości żywiołowe okazywanie Mu wdzięczności, czczenie Go.
Bo uczucia towarzyszą miłości, ale nią nie są.

Nie pisałem, że Bóg jest komputerem, to Ty przedstawiasz Go bez uczuć.
o w najlepszym razie przypomina biurokratę kierującego się przepisami.
A nie żywego, prawdziwego człowieka.

A mamy:
23 Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. 24 Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. 25 Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. 26 Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: "Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam". 27 Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. 28 Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj, coś winien!" 29 Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: "Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie". 30 On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. 31 Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. 32 Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. 33 Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?" 34 I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. 35 Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».

Należy zaznaczyć że u nas uczucia z powodu grzechu pierworodnego są często sprzeczne z rozumem, u Boga tego nie ma.