Witam serdecznie,
czym jest kontemplacja? Na czym ona polega i w jaki sposób się objawia/przejawia? Czy musi być ona przeprowadzana w ciszy i skupieniu, bez dopływu żadnych myśli i wyłączeniu ze wszelkich czynności? Jeśli tak, to jak będzie wyglądać rzeczywistość (kontemplacja) nieba (bo to ma być kontemplacja czyli cieszenie się spojrzeniem Boga)? Ale czy rzeczywiście na ciągłym patrzenia, bezruchu i bezmyśleniu będzie to polegać - czyn na czymś innym ? Bo jakoś mi się nie wydaje.
Poza tym, co to znaczy: "kontemplować Boskie Oblicze"?
Za tekstem.
Ludzie już uszczęśliwieni niebem, nie odrywając się nigdy od kontemplowania Boskiego oblicza, będą mogli przemierzać odnowiony świat, oglądając oczyma własnego ciała uwielbionego wspaniałość stwórczego działania: cudowną harmonię nieba i wspaniałość świata, z którego wygnane zostały wszelka brzydota i wszelkie cierpienie!

Radość błogosławionych będzie też polegała na kontemplacji spełnionego planu Bożej opatrzności, przyporządkowanej predestynacji wybranych. Kiedy będziemy u kresu, zgodnie z naszym „oczekiwaniem błogosławionej nadziei” (zob. Tt 2, 13) ujrzymy i zrozumiemy mądrość Boga we wszystkich Jego dziełach. Wnikniemy w ukryte dzisiaj przed naszym wzrokiem przyczyny wydarzeń, których chciał Bóg, oraz przyczyny zła, które dopuścił. Boża sprawiedliwość i Boże miłosierdzie objawią nam się jakby „pojednane” w jedności Boskiej Istoty, a nam pozostanie „na wielki opiewać łaski Pana” (zob. Ps 89[88], 2).

W końcu więc – a może raczej bez końca – wybrani „widzą siebie nawzajem i radują się w Bogu swoją społecznością”, doskonałą społecznością, w której każdy cieszy się szczęściem drugiego i wszyscy razem cieszą się posiadaniem tego samego bezkresnego Dobra, jakim jest Bóg.

Pozdrawiam

Spontanicznie powiedziałabym, że kontemplacja jest wewnętrznym jednoczeniem się z odbieraną w danej chwili rzeczywistością .., na stopniowym, świadomym i coraz głębszym rozpoznawaniu jej natury i jednocześnie własnego wewnętrznego powiązania, czy wspólnoty z nią ..

Wydaje mi się, że jest to przede wszystkim proces wewnętrzny, ale mogą mu towarzyszyć (a może raczej służyć) myśli i czynności.

Skąd taki pomysł? masz jakieś cytaty z Biblii, odnośnie tego?

Tekst na końcu był cytowany za fragmentami z książki, udostępnionej na stronie (za linkiem)

Więc to są wymysły jakiś tam ludzi.
I w tej sytuacji nie widze sensu dalej tego komentować, bo w końcu to jest jedynie wizja Nieba, którą ktoś sobie gdzieś tam wymyślił.