Akruk złożył adres wiernopoddańczy z poematem epickim na cześć bożych krówek w załączniku, to mu bana cofnięto. Co i Tobie, wydro, się zaleca na zaś.

Trynitarianie wierzą, że Chrystus jest Bogiem i że jest człowiekiem. To tak gwoli uściślenia.
Gdyż albowiem?
Tymczasem ortodoksja zawsze była pośrodku. Najpierw pośrodku między sabelianizmem a arianizmem, a potem pośrodku między nestorianizmem a monofizytyzmem.

Znalazłem.



Źródło: Michał Heller, "Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu". Zakładam, że autor poprawnie referuje stan badań naukowych? Jeśli tak, to jeszcze raz: Czy naprawdę w tym ujęciu prawa logiki nie stają się causa sui?

Aczkolwiek dla uczciwości trzeba dokończyć cytat z tej książki:



Było w tej książce także coś na temat realności istnienia matematyki niezależnie od człowieka, ale nie mogę na szybko znaleźć. W książkach papierowych bardzo brakuje mi czasami Ctrl+F (albo przynajmniej b. dobrego spisu treści). Ale będę szukał dalej.

Na pewno?

https://en.wikipedia.org/wiki/Paraconsistent_logic

Posługiwać się jako zasadami w codziennym rozumowaniu oraz w całości nauki i światopoglądu, a nie jako zabawką nadbudowaną na klasycznej logice. Logiki parakonsystentne mają przede wszystkim tę wadę, że są arbitralnie wydumane, sprzeczne z intuicyjnym sposobem myślenia. Oto dlaczego:

Podstawowy kłopot z przyjęciem tezy, że prawdziwe jest jednoczenie zdanie P oraz jego zaprzeczenie, polega na tym, że w logice klasycznej dopuszczenie podobnej sytuacji powoduje, że prawdziwe stają się wszystkie, absolutnie wszystkie możliwe zdania, w tym także wszystkie sprzeczności. W jaki sposób logiki parakonsystentne unikają tej fatalnej konsekwencji? Ano skoro mechanizm "z fałszu wynika cokolwiek" działa według następującego schematu:
a) założenie: prawdziwe są jednocześnie dwa przeciwne zdania: P oraz 'nie-P'
b) część założenia: zdanie P jest prawdziwe
c) część założenia: zdanie 'nie-P' jest prawdziwe
d) wniosek na podstawie b): zdanie 'P lub Q' jest prawdziwe, dla dowolnego Q
e) wniosek na podstawie d) oraz c): zdanie Q jest prawdziwe, dla dowolnego Q
Aby uniknąć zadziałania tego mechanizmu, trzeba zrezygnować z co najmniej jednej z oczywistych, intuicyjnie poprawnych i nieodpartych zasad wnioskowania:
1) jeśli zdanie P jest prawdziwe, to zdanie 'P lub Q' też jest prawdziwe, i to dla dowolnego Q (punkt d powyżej)
2) jeśli zdanie 'P lub Q' jest prawdziwe, zaś zdanie P jest fałszywe, to zdanie Q jest prawdziwe (punkt e powyżej)
Logiki parakonsystentne, żeby nie być guano wartymi mechanizmami do obracania w prawdę wszystkiego, czego się dotkną, odrzucają jedną z tych zasad. Albo obie. Czego żaden ludź normalnie nie robi, odbierając propozycję ich odrzucenia jako idiotyczny pomysł z sufitu wzięty, sprzeczny z rozsądkiem.

Tak mi przyszło do głowy, że samemu bym został moderatorem wtedy to już by mnie nikt nie ruszył, zostałbym królem tego forum.





Matematyka jest sztucznym tworem, który został wymyślony przez ludzi, więc to nie może być coś co istnieje bez człowieka.

Nie wydaje mi się. Nic takiego z tego nie wynika. Heller stwierdza, że marzeniem jest teoria, która byłaby jedyną możliwą logicznie, bo jedyną bez sprzeczności. Milcząco zakłada, że z "jakiegoś" powodu sprzeczności są nie do przyjęcia w teorii naukowej, więc gdyby istniało tylko jedno możliwe niesprzeczne rozwiązanie (teoria), to byłoby doskonale, wszyscy by się cieszyli. Bo nie trzeba by się było przejmować alternatywami. Do tego się sprowadza ten akapit.

Zauważ dobrze, czego on w tym akapicie nie mówi, uważając to najwyraźniej za oczywiste:

a) Logika sama w sobie niczego na temat świata nie mówi. Jest ona maszynką do przetwarzania zdań, sądów o świecie. Wartość logiczną zdań, które wkładamy do tej maszynki ustalamy sami, np. uznając, że zdanie "Żadna z planet nie obiega Słońca w kierunku przeciwnym niż pozostałe" jest zdaniem prawdziwym (bo tak nam wskazują obserwacje). Logika, rachunek zdań to maszynka, do której wrzucamy zdania z etykietkami 'prawda' albo 'fałsz', a ona wypluwa inne zdania, opatrzone jedną z tych etykietek według pewnych swoich zasad przetwarzania tego, co wrzucono. Ot i wszystko.

b) Powodem, dla którego sprzeczności są nie do przyjęcia w teorii naukowej nie jest jakaś światotwórcza czy rzeczotwórcza siła zasad logiki, czy w ogóle jakakolwiek ich siła twórcza w stosunku do rzeczywistości. Powód odrzucania sprzeczności opisałem powyżej: w przypadku sprzeczności spójność systemu się sypie, nie ma jak wyciągać z niego wniosków, bo każda teza może być uznana za prawdziwą. Jeśli wszystko, cokolwiek pomyślisz i powiesz, jest tak samo prawdą, to po co ci w ogóle nauka i jakiekolwiek modele?

c) W ogóle nie ma w tym cytacie nawiązania do kwestii tego, czy zasady logiki są, czy też nie są causa sui, czyli przyczyną samą dla siebie, czy istnieją samoistnie jak jakiś, nie przymierzając, Absolut. Skąd się mianowicie wzięły zasady logiki -- o tym nie ma w tym fragmencie ani śladu, ani aluzji, ani sugestii, ani nic w ogóle świadczącego choćby tylko o tym, że autor ma zamiar się nad takim zagadnieniem zastanawiać. O wnioskach nie wspominając.

Abstarhując, jak już wspomnileiscie o Ks. Prof. Hellerze to osobiście uważam że ten pan nie nadaje się na księdza. Zapytany o duszę coś kręci i wymija

Na całe dla KRK szczęście, to co osobiście uważa Quinque nie ma znaczenia dla ważnośći bądź nieważności sakramentu kapłaństwa.
Oczywiście żadnej konkretnej wypowiedzi nie zacytujesz. Więc mamy do czynienia ze zwykłym oszczerstwem.

https://m.youtube.com/watch?v=8aQWV7KxhOA 58:30 - 60:30

Oczywiście na przeprosiny z twojej strony nie mam co liczyć

I co konkretnie w tej wypowiedzi jest wymijające, o czym ksiądz kręci?.....

Mówi że wątpi że człowiek ma duszę, później gada o jakimś żelazku. Generalnie nie wiadomo o co mu chodzi

A za co konkretnie mam Cię przeprosić? Pytam, bo nie wiem, a chciałbym zrozumieć, jak Cię uraziłem.

Ks. Heller mówi bardzo konkretnie i sensownie (czy się z nim zgadzamy czy nie). Odrzuca on dualizm w myśl którego człowiek się składa z dwóch odrębnych komponentów „ciała” i „duszy”. Twierdzi on raczej, że duchowość i cielesność to dwa aspekty natury ludzkiej. Nawet jeśli odrzucasz jego pogląd, do czego masz prawo, to nie mów, że „kręci i wymija”, bo tego nie robi.

No to albo wierzy w duszę albo wątpi w jej istnienie. Tak jak to powiedział na filmie

To tylko wyłącznie Twoja koncepcja jakoby ks Heller wątpił w istnienie duszy, on jedynie pospolite miano "dusza" nazywa elementem boskim w człowieku.