Znasz ta hinduska historie?
"Antoniemu uciekl kon
Przychodzi sasiad z wyrazami wspolczucia – to zle ze ci kon uciekl.
Antoni odrzekl: nie nam oceniac czy to dobrze czy zle.
Na drugi dzien kon, ktory uciekl przyprowadzil stado koni
Przychodzi sasiad z wyrazami radosci – jak to dobrze, ze teraz masz tyle koni
Antoni na to: nie nam oceniac czy to dobrze czy zle.
Na nastepny dzien syn Antoniego spadl z jednego z koni, ktorego probowal ujezdzac i zlamal noge.
Przychodzi sasiad z wyrazami wspolczucia – to zle ze syn zlamal noge, jak sobie dasz rade w polu.
Antoni na to: nie nam oceniac czy to dobrze czy zle.
Nastepnego dnia do Antoniego przyszli zolnierze aby zabrac syna do wojska. Zrezygnowali poniewaz syn mial zlamana noge.
Przychodzi sasiad z wyrazami radosci – jak to dobrze, ze syna nie wzieli do wojska.
Antoni na to: nie nam oceniac czy to dobrze czy zle."

Kazdy moze sam dopisywac nieskonczony dalszy ciag tej historii.

No przecież to, że Bóg zabije wszystkich moich najbliższych i znajomych jest w zasadzie pewne (chyba że do tego czasu będziemy mieli Paruzję).

Robaczek , znam tą opowieść tyle że z chińsko brzmiącym imieniem bohatera...

Zefciu, wiem że moim najbliżsi i tak w końcu umrą, pytałam o konkretną śmierć z podanych powyżej powodów.

Czy to Bóg zabija ludzi za pomocą chorób, wypadków itd, czy po prostu śmierć jest nieuchronnym końcem życia ( no może poza pewnymi meduzami i cisami które w pewnym sensie wykiwały system) i Bóg wcale bezpośrednio się tym nie zajmuje, bo np raz na zawsze stworzył pewne reguły gry i teraz w nią gramy?

A czy to ważne, z jakiego powodu?
No nie. Bóg nie stworzył tych reguł raz na zawsze. Śmierć jest skutkiem grzechu, a po Paruzji śmierci ma już nie być.

Czekaj, czyli przed grzechem człowieka nie było śmierci? Czy może dinozaury też zgrzeszyły?

No patrz... Apostołowie też wypatrywali rychło Paruzji, i klops.


Tak właśnie "się wydaje", naszym teistycznym przyjaciołom.
Nie wiem jak Ty, ale ja tam podziwiam "kreatywność" wyobraźni!


Czy Ty w ogóle czytałeś kiedykolwiek Biblię?

Człowieku, Twój Bóg w ramach dydaktycznego wychowania prymitywnych izraelitów, nakazał, aby "utłuc" biednego staruszka, który w Dzień Pański chrust zbierał na opał.
Zaiste, sprawiedliwość i miłosierdzie Pana jest wielkie!

A co? Jest w niej napisane od kiedy "Idź i zemścij się!" jest synonimem "morduj"? To podaj cytat.

A to nie był ten stary pedofil, który zbierał chrust żeby w ogniu spalić dowody zbrodni i Boga miał za nic?

Wiesz, że różnie to jest interpretowane, jeśli chodzi o śmierć biologiczną. Tym niemniej pewnym dla chrześcijan jest to, że człowiek powołany jest do nieśmiertelności.
Mam dla Ciebie radę – jak nie potrafisz zrozumieć prostego zdania w języku polskim, to nie dyskutuj na polskojęzycznych forach.

Rozumiem, ze piszesz o tym balaganie z ktorym przyszlo nam sie teraz potykac.
Dawniej to byly czasy .... Cale stworzenie zylo sobie w raju szczesliwie rozkoszujac sie tym bogactwem wymiarow (tfu ... kolorow) az Adamowi i Ewie przyszlo do glowy aby cos spsocic.
Aby nie spowodowac jakiegos kataklizmu nalezalo obciac te zmysly i kolory do takich jakie mamy obecnie, wprowadzic ewolucyjny rozwoj robaczkow, dinozaurow i ludzi z jakimi mamy do czynienia wspolczesnie przy mocno ograniczonym aparacie poznawczym.
Ale jest nadzieja. Wg niektorych po przejsciu przez brame czeka nas znowu raj. A nawet czesc z tych niektorych przebakuje o czyms wiecej. Stad wzielo sie powiedzenie - blogoslawiona wina.

Widzisz że pisałam o śmierci biologicznej, a nie o życiu po śmierci.
Ponowę pytanie: czy przed grzechem człowieka także istoty umierały w sensie biologicznym? Czy grzech człowieka ma z tym cokolwiek wspólnego? Czy może śmierć od początku jest wpisana w życie i tyle i Bóg nie zajmuje się odbieraniem go w innym sensie niż ustanowienie praw przyrody, które działają według swoich konkretnych ewolucyjnych zasad? A każda śmierć z Bożej interwencji jest swego rodzaju 'cudem' i niezbyt dobrze by o Bogu świadczyła i może jednak to nie Bóg stoi za opisywanymi w Biblii zgonami a to tylko błędna interpretacja wydarzeń?

[edytowano 1x... poprawiono cytowanie. M.]

@IrciaLilith napisała:

Doskonałość bytów skończonych jest czym innym niż Bytu nieskończonego, jakim jest Bóg. Bóg jest także niezmienny, a to wyklucza jakikolwiek ruch w kierunku doskonalenia. A o doskonałości Boga masz tu: http://www.teologia.pl/m_k/zag02c-02.htm

Jeżeli Bóg jest nieskończony, to co może być "na zewnątrz" nieskończoności?
Tu o nieskończoności Boga: http://www.katolik.pl/bog-jest-niezmier ... 16,cz.html

Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.(Rdz 3,8) - czyli nic się nie zmieniło i nadal pojmujemy Boga na wzór człowieka, który chodzi na dwóch nogach . Chcesz rozebrać Boga na czynniki pierwsze, a tak się nie da, bo Bóg jest niepojęty, tzn. niemożliwy do ogarnięcia ludzkim rozumem.
Aktywność Boga jest czymś innym niż aktywność ludzka. Przy okazji Boga żywego o aktywności Boga: http://www.katolik.pl/jedna-chwila---je ... ml?idr=417

Mam poważny problem z pojęciem nieskończoności, bo rozumiem nieskończoność w matematyce i przez to przekładając to na Boga nieskończona doskonałość nie ma końca, nie może być skończona skoro jest nieskończona....

Skoro jeden nieskończony zbiór może zawierać w sobie inny nieskończony zbiór i być częścią większego nieskończonego zbioru i tak w nieskończoność to dopiero ta całość jest nieskończona, czyli z nieskończonymi możliwościami rozwoju. Jeśli już nie może być doskonalszy to jego doskonałość jest skończona.

Tak sobie myślę że może łatwiej byłoby hipotezę Riemanna rozwikłać niż problem z bytem nieskończenie doskonałym pozbawionym możliwości doskonalenia czyli skończenie doskonałym, bo niby numer z dodatkowymi wymiarami czasowymi jako tako to rozwiązuje ale coś mi w nim nie gra i zapewne niedługo to zauważę ,albo ktoś mi pomoże...
Pojęcia niezmienności i bycia równocześnie żywym są sobie sprzeczne, może być np niezmienny pod pewnymi względami, np niezmiennie kochać czy coś takiego, ale istota żywa niefizyczna i tak aby mogłaby być żywą nazwana musi przynajmniej móc doświadczać i aby móc być nazwana osobową to jeszcze działać i kreować siebie np w akcie nieskończonej kreacji...
Problematyczne jest tu pojęcie czasu, które Boga nie dotyczy, ale mimo to działa w czasie, bo czas to miara zmian, a jakiekolwiek działanie to zmiana.
Nie mam problemu z wyobrażeniem sobie bytu poza czasoprzestrzenią, z tym że z takiego punktu widzenia cała nasza czasoprzestrzeń to albo jakby jego 'wieczne teraz' i jest on niezmienny i nie może działać
albo jest jakby w 'wiecznym teraz zawieszonym w zupełnie nam nieznanych nie powiązanych z naszym wymiarach czasowych' ( można sobie to tak samo łatwo wyobrażać jak kolejne wymiary przestrzenne) i wówczas z naszej perspektywy jest on niezmienny i równocześnie może działać i się doskonalić...

Ja tez. Z wieloma rzeczami. Ale chyba to jest w porzadku. W przeciwnym razie bylbym Bogiem.
No to przelewajmy ten ocean do dolka na plazy.

Sądzisz że Bóg nie ma żadnych problemów, a co z pragnieniami? Czy Bóg może czegoś chcieć?

Prawo natury (bezwzględne i egoistyczne), nie zmieniło się od początku istnienia życia na naszej planecie. Zatem to co chcesz przekazać, że "owieczki wraz z wilkami, hasały sobie radośnie po łączce", to jest właśnie idiotyzm, dokładnie taki sam, jak "płaska ziemia".
Rewelacje na miarę kamienia łupanego.

@Małgosiaa.
Wielki problem z teoriami, które próbujesz tłumaczyć tym co piszą w katechizmie KK jest taki Małgosiaa, owe teksty absolutnie niczego nie wyjaśniają. To tylko zwykła "gadanina" bez składu i ładu, logiki czy choćby odrobiny zdrowego rozsądku. Która na domiar złego jest jedynie "tyradą" stwierdzeń, że "tak właśnie jest", bez żadnych dowodów.
Czy Ty naprawdę nie rozumiesz Małgosiuu, że takie "argumentowanie" Boga, czy istoty Boga, nie ma najmniejszego prawa bytu?
To jest zwyczajny "bełkot", w sensie wypowiedzi niezrozumiałej, i całkowicie pozbawionej sensu.