A w jakim są?

Ale żeby wyrzucać mój wpis bez choćby powiadomienia mnie w prywatnej wiadomości o tym, że go usunęłaś, to już jednak przesada, "szanowna" moderatorko.

Twój post zawierał jedną, jedyna emotikonkę. Nic więcej. Reg. § III/9 i § III/11

Podpisuję się pod pytaniem w jakim znaczeniu potop czy exodus to fakty którym się nie zaprzecza.
W historycznie precyzyjnym nie, w dosłownym nie... czyli w jakim?
W metaforycznym raczej nie mówi się o faktach.
W sensie zawartości książki,czy innego dzieła w stylu: 'hobbity faktycznie występują w Władcy Pierścieni' na pewno, bo nikt raczej nie ma wątpliwości że takie wydarzenia w Biblii zostały opisane, ale sądzę że jednak chodzi o coś więcej. Na pewno faktycznie weszły do motywów literackich i kulturowych ukazywanych przez różnych twórców, co jest typowe dla archetypicznych opowieści, którymi moim zdaniem są - wówczas nie ma znaczenia czy to się wydarzyło czy nie, bo takie opowieści mają na celu przekazanie pewnej głębszej, uniwersalnej prawdy i takową tu dostrzegam, mają na celu wywołanie pewnych reakcji u odbiorcy.
Jak nie w historycznie dosłownym to może w historycznie niedosłownym, ale nie wiem co by to miało znaczyć...

Ja dostrzegam w nich coś takiego jak w koanach zen - gdy próbujesz to rozgryźć na drodze umysłowej, umysł wysiada, dosłownie jakby przepalały się pewne styki i nagle wyłania się coś nowego, a sam proces dokonał znaczących zmian na poziomie podświadomym, zmienił sposób myślenia, zburzył pewne mury mentalne. Co otwiera pewne dojścia. A potem Źródło już może bez przeszkód płynąć i burzyć kolejne mentalne mury...
Właśnie dostrzegłam że bez posługiwania się metaforami nie ma jak o tym mówić, to chyba jedyne sensowne wyjście...

Logika wskazuje, że żadna istota żywa, w tym człowiek, nie stworzył sie sam z siebie siłą własnej mocy, zatem nie kwestionowanym faktem dla wierzących jest moc sprawcza Boga.
Ale potop - zapewne w skali mikro, w dorzeczu Eufratu - przypisywany mściwemu Bogu, to już czysta fantazja.



Sam się zapętliłeś wrzucając ni stad ni zowąd zabijanie dzieci do wersu z listu św Jana, a teraz chcesz abym inni wyjaśnili Ci Twój tok myślenia


Erystyka.[/quote]

Obsesja na punkcie dzieci w Egipcie?????......czy zabawa w "pomidor"???
Ja napisałam Mniejsza o fakty, istota w prezentowanym obrazie Boga, bo to własnie obraz Boga kochającego jedynie naród wybrany a odtrącający obcych, legł u podstaw zamachu na Jezusa w Nazarecie i odrzucenia przez Izraelitów Jezusa Boga i mesjasza....
Ty odpowiadasz "pomidor".



Czyli niezgodne z twoją koncepcja to nalezy wyśmiać, wykpić, poniżyć duchownych, teologów



Ucieczka w "pomidor".

A może by tak korepetycje z czytania ze zrozumieniem? Nie mam pretensji o usunięcie, ale o brak powiadomienia w jakiejkolwiek formie.

Jakiego Boga? Czy tego z Pisma świętego, którego fragmenty kwestionujesz? Bo jeśli kwestionujesz fragmenty Pisma mówiące o Bogu, to spodziewam się, że mówiąc o Bogu powołujesz się na jakiś autorytet, którego nie kwestionujesz. Jaki to autorytet i jaki Bóg?

Czyli Biblia fantazjuje. No no, ciekawe.

Co Ty bredzisz?
Przecież to TY zacytowałaś 1 List św Jana viewtopic.php?p=1011531#p1011531. Sama zrobiłaś takie nawiązanie (wg mnie będące bez sensu, ale mniejsza z tym) a teraz mówisz, że to mój tok myślenia?

Nie, nie odpowiadam pomidor. Czy nie rozumiesz co mówisz?
Odpowiadam, że Twoja teoria o przyczynach zamachu na Jezusa w żadnym stopniu nie potwierdza Twoich wcześniejszych wymysłów, że fragmenty Pisma są "wydumaną opowiastką prymitywnych Izraelitów".

Jaką MOJĄ koncepcją?
To nie moja koncepcja, tylko oficjalne nauczanie Kościoła, które nie neguje exodusu, potopu, czy śmierci dzieci w Egipcie. Nie wiem do jakiej sekty uczęszczasz, która przypowieści Biblijne nazywa "wydumaną opowiastką prymitywnych Izraelitów".

Powoli zaczynam powątpiewać, że Alus wie co mówi.
Chyba nie ma powodu, żebyś nadwyrężała się w dziedzinie, która Cię przerasta i zamieniasz się w trolla odpowiadającego "pomidor", bo dla trolla to lepsze niż nic. Więc lepiej będzie, jak pozostaniemy przy prostych faktach.

W tych okolicznościach poproszę o namiary na nauczanie Kościoła mówiące, że pewne historie Biblijne są, jak Ty to stwierdziłaś: "wydumaną opowiastką prymitywnych Izraelitów".
W której częsci nauczania UNK można znaleźć potwierdzenie tej myśli?

Erystyka....tego Boga Miłości, którego obraz daje Jezus i potwierdza św Paweł w "Hymnie o miłości", a któremu przed wiekami twórcy ST przydali ludzkie wady - zazdrość, mściwość...



Nie fantazjuję - autentycznie Samson oślą szczęką zabił 1000 Filistynów....



Do tej samej, do której należy teolog, którego wykład podałam w linku.....


Podane linki traktujesz jako "zaczarowane" linki, a duchownych zaliczysz zapewne, podobnie jak mnie, do sekty......taka Twoja zdolność do polemiki i uznani innych racji niż Twoje.

Alus - to co piszesz doskonale pasuje do tego co wynika z moich relacji z Bogiem, że po prostu jego obraz został poddany antropomorfizacji, bo jak inaczej niewykształceni, nie myślący abstrakcyjnie ludzie mieli wyobrazić sobie czystą Miłość, Mądrość, Prawdę, Nieskończoność, Dobro, Wolność, Twórczość, Doskonałość, Moc, itd. Te abstrakcyjne idee oraz nauki moralne zostały podane metaforycznie, bo tylko używając metafor można rozmawiać o sprawach duchowych gdyż zwyczajnie nie posiadamy adekwatnego słownictwa. Niestety używanie słów odnoszących się do tego co nam znane niesie spore ryzyko, bo Miłość Boga nie jest tożsama z miłością jaką my darzymy innych,a przecież Miłość Boga jest bezgraniczna, bezinteresowna, On kocha nas zawsze niezależnie od tego co robimy, nie utracimy Jego miłości... Ukazanie Go jako Ojca i Władcę sprawiło że zaczęto mu przypisywać cechy znanym im ojców i władców, stąd przypisywanie Mu różnych negatywnych według współczesnej moralności cech, opowiadanie że skoro nie wiadomo kto to zrobił a Bóg jest Potęgą to na pewno On... Jeszcze nie tak dawno też wiele w pełni naturalnych wydarzeń przypisywano boskiej interwencji, więc w czasach biblijnych zapewne było to jeszcze bardziej nasilone.

Co jest bardziej prawdopodobne :
Że istnieje Bóg który jest Miłością a wszystkie negatywne cechy jakie Mu ludzie przypisywali przez wieki to po prostu brak zrozumienia z ich strony, nadinterpretacje, dosłowne branie tego co metaforyczne.
Że Bóg serio robił dokładnie to co Mu przypisano w ST.

Obecnie poza fundamentalistycznymi odłamami chrześcijaństwa raczej mówi się o metaforycznym przekazie Biblii niż o traktowanie tego jako prawdziwej relacji z tego co zrobił Bóg i z metaforycznym przekazem się w pełni zgadzam, szczególnie że gdy się pytam Boga jak mam to interpretować bo na drodze rozumowej jest to nielogiczne, wręcz bez sensu, to otrzymuję odpowiednie wskazówki i nagle wszystko układa się w jedną spójną całość.

Szczerze, jakby jakiś miesiąc temu ktoś napisał że pyta się Boga a On odpowiada to bym twierdziła że zmyśla albo ma problemy z głową, ale gdy się czegoś doświadczy poglądy na temat realności takiego doświadczenia potrafią się zmienić o 180stopni. Natomiast przez to widzę że wiele osób próbowało przekazywać Prawdę i została ona wykoślawiona na wzór zabawy w głuchy telefon. Najgorsze że chcąc nie chcąc pisząc o tym też kreuję tą zabawę, bo nie mam jak inaczej opisać kontaktów z Bogiem niż napisać że do mnie mówi, ale to nie jest głos w głowie,nie określę tonu głosu, jego barwy czy płci mówiącego, ale wiem kiedy to pytanie, kiedy ironia...
To nie intuicja, nie ma na to adekwatnego słowa...

Aby już nie marnować czasu na jałowe polemiki z Chwatem, który całe zagadnienie usiłuje sprowadzic do dzieci, zapodam jeszcze link z wypowiedzią proF Anną Świderkówną......zapewne z tej samej sekty co ja
http://opoka.org.pl/biblioteka/T/TB/tyn ... wojny.html

Nie potrafisz rozróżnić środków literackich, użytych do opowiedzenia historii, od samej historii, którą w całości negujesz.
Bóg nie ma ludzkich słabości, ale my je mamy. Oznacza to, że konsekwencją naszych działań może być i jest śmierć, a Bóg niosący śmierć w przypowieści, oznacza nieuchronną i niezmienną konsekwencję, którą przecież jest.

I znowu negujesz po całości. Wiadomo, że tysiąc to uproszczenie, ale nie oznacza to, że Samson nikogo nie zabił, albo nie istniał.
Jeśli historia ze śmiercią dzieci jest "wydumaną opowiastką", to podważa to paschalną pamiątkę ofiary baranka, która się z nią nierozerwalnie wiąże, a to z kolei podważa zapowiedź Baranka gładzącego grzechy, czyli Ofiarę Chrystusa.

Skąd ja mam wiedzieć?? Przecież to TY wyciągnęłaś ten cytat z rękawa, to teraz wytłumacz po co. Powoli zaczynam myśleć, że zwariowałem. Alus przykleja cytaty od rzeczy, a ja mam się z nich tłumaczyć



To teraz podaj oficjalne nauczanie UNK polecające ten link, wtedy uznam go za wyznacznik
(a przynajmniej podaj w której minucie teolog stwierdza to co Ty "wydumaną opowiastką prymitywnych Izraelitów", to może obejrzę)

Widzę, że mamy następną amatorkę dyskusji na linki, to chyba jakaś plaga. Jak tak dalej pójdzie, to za chwilę będziesz cytować papieża Piotra Adamczyka i ojca Mateusza jako autorytety

Wydumana - jest; jak kazdy rodzaj tworczosci
Opowiastka - formalnie jest; chociaz jest, moim zdaniem, najwybitniejszym dzielem literackim jakie kiedykolwiek powstalo. Takich relacji, mozliwosci interpretacji oraz przekazu najwazniejszych dla pojedynczego czlowieka i calej ludzkosci nie ma nigdzie indziej. (powiedzialem juz - moim zdaniem ; powiedzialem. No to dobrze)
Prymitywnych - oczywiscie; nawet maszyny parowej nie znali. Jednak gdybys chcial podwazac ten wyraz to godzil bys w same podstawy mojej wiary. Moja wiara opiera sie na uznawaniu faktu (o ktorym nie mozna powiedziec "nie są jedynie faktami w sensie dosłownym, czy historycznie precyzyjnym") Zmartwychwstania i calej historii opowiadajacej o wlasnie takich prymitywnych ludziach z ktorymi sie w pelni utozsamiam. Widze w wyobrazni jak biegnac do grobu wyprzedzam Piotrka ale Janek niestety jest mlodszy. Zreszta bylo tam cos o ubogich duchem, madrych tego swiata itd. Zreszta Pawel jest ulubionym autorem protestantow bo taki za bardzo prymitywny to on nie byl.
Izraelitow - fakt.
W sumie raczej nie stosuj faktow w sensie doslownym i niedoslownym bo to po prostu glupie.

Czy przypowieść o synu marnotrawnym nie jest prawdziwa, bo nie opowiada o faktycznych wydarzeniach ? To co przekazuje jest prawdziwe niezależnie od tego czy kiedykolwiek coś takiego miało miejsce. Tak samo opowieść o Mojżeszu jest prawdziwa, bo niesie prawdziwe przesłanie, a to czy to się wydarzyło i jak naprawdę przebiegało, czy też jest to kompletna fikcja literacka zwyczajnie nie ma znaczenia, bo nie chodzi o to czy to są fakty, czy fikcja - opowieść jest prawdziwa, bo niesie prawdziwy przekaz.

Mam prośbę. Mógłbyś nie komentować nie moich wypowiedzi pod moim nickiem i rozmawiać o nich ze mną? Jeszcze gotów kto pomyśleć, że to moje, a ja nawet odpowiedzieć nie mogę. Dzięki.

Miales pretensje do Alus za zacytowane wyrazenie a w sumie wszyscy w temacie o roli przekazu Pisma Sw sie zgadzaja.
Zabieram wszystkich na wodke.
Ale Twoje "stworzenie świata, człowieka, potop i exodus to fakty, którym się nie zaprzecza. Nie są jedynie faktami w sensie dosłownym, czy historycznie precyzyjnym" jest chyba dla kazdego powazna zagwozdka. Fakty - nie sa faktami.