Bóg Wszechmogący mówi: „Choć wielu ludzi wierzy w Boga, niewielu rozumie, czym jest wiara w Niego i co należy robić, aby szukać Jego serca. Wynika to z tego, że chociaż ludzie znają słowo „Bóg” i wyrażenia takie jak „dzieło Boże”, nie znają Boga, a już tym bardziej Jego dzieła. Nic więc dziwnego, że nieznający Boga zanurzeni są w odmętach mętnych przekonań. Ludzie nie podchodzą poważnie do wiary w Boga, bo wierzenie w Boga jest im nieznane, nazbyt dla nich obce. W ten sposób nie spełniają wymagań Boga. Innymi słowy, jeżeli ludzie nie znają Boga, nie znają Jego dzieła, wtedy nie nadają się do Bożego użytku, a już tym bardziej do zaspokojenia pragnień Boga. „Wiara w Boga” oznacza wierzenie w to, że Bóg istnieje– to najprostsza koncepcja wiary w Boga. Co więcej, wiara w to, że Bóg istnieje, nie jest tożsama z prawdziwą wiarą w Boga. Jest to raczej swego rodzaju prosta wiara z silnym zabarwieniem religijnym. Prawdziwa wiara w Boga oznacza doświadczanie słów i dzieł Bożych w oparciu o przekonanie, że Bóg posiada najwyższą władzę nad wszystkim. Zostaniesz więc uwolniony od swojego zepsucia, napełniony pragnieniem Boga i poznasz Go. Tylko po przebyciu tej drogi będziesz mógł powiedzieć, że wierzysz w Boga. Ludzie jednak postrzegają wiarę w Boga jako coś bardzo prostego i błahego. Wiara tych ludzi nic nie znaczy i nigdy nie uzyska aprobaty Boga, ponieważ kroczą oni niewłaściwą ścieżką. Obecnie nadal są tacy, którzy wierzą w Boga w pismach i pustych doktrynach. Nie mają oni świadomości, że ich wiara w Boga pozbawiona jest całej swojej istoty i że nie są w stanie uzyskać Jego aprobaty, jednak nadal modlą się o pokój i Bożą łaskę. Należałoby się zatrzymać i zadać sobie pytanie: czy wierzenie w Boga rzeczywiście jest jedną z najprostszych rzeczy na świecie? Czy wierzenie w Boga oznacza tylko otrzymywanie Jego łaski? Czy ludzie, którzy wierzą w Boga, nie znając Go, wierzą w Boga, przeciwstawiając się Mu, naprawdę są w stanie spełnić Jego pragnienie?.
z książki „Słowo ukazuje się w ciele”
https://pl.godfootsteps.org/what-do-you-know-of-faith.html

Ok

Czyli kłania się rozróżnienie między wiarą w rozumieniu belief a wiarą w rozumieniu faith. Wierzyć w (istnienie) Boga a wierzyć (ufać) Bogu.

Racjonalizm wyniósł Boga filozofii, wkładając między bajki Boga religii. I stworzył tabuny ateistów, którzy walczą z religią, domagając się dowodu na istnienie Boga filozofii.

Lecz takiego dowodu nigdy nie dostaną. Bóg filozofii to koncepcja próbująca w sposób intelektualny oddać Boga religii. Bóg filozofii istnieje, ale to nie w sposób intelektualny człowiek przekonuje się, że istnieje Bóg. Więc jedynym sensownym wyjściem jest doprowadzenie ateisty do takiego stanu duchowego, w którym poczuje Boga religii i nie będzie już domagać się dowodów na istnienie Boga filozofii.

Racjonalizm ( w werbalnym ujęciu) to ruch społeczny mający oparcie w rozumnym/logicznym rozumowaniu i pojmowaniu otaczającej nas wszystkich rzeczywistości. Racjonalizm/Rozum rzeczywiście między bajki włożył Boga/Bogów religii różnorakich. To był/jest proces stały i nieunikniony od kiedy niejaki Kopernik wykazał, że Planeta Ziemia nie jest "pępkiem świata" wokół którego wszystko się obraca, wiruje. I tego procesu nie sposób już powstrzymać. To niewykonalne.
"[...] I stworzył tabuny ateistów [...]" - nie tylko tabuny, czy jak kto woli stada, lecz całe rzesze ateistów. Z tym twierdzeniem też się zgadzam. Wyjaśnienia/sprostowania wymaga jednak sformułowanie "[...] którzy walczą z religią[...]"
Znam wielu ateistów (to w końcu ponad 70% Polaków) i sam też ateistą jestem, więc wiem, że i mowy być nie może o jakiejkolwiek "walce" z religią ... tą, czy inną. Ateista ignoruje religie, czy też wręcz ich zwyczajnie nie dostrzega. Sprzeciwia się natomiast skutkom tych religii. Nic więcej.


Bzdura. Bóg/Bogowie religii to postacie czysto literackie, a więc fikcyjne/zmyślone i nijak mają się do prób ustalenia "wspólnego mianownika" odnośnie filozoficznych dyskusji o pojęciu "Boga" jako istoty, istnienia, jestestwa, bytu ... czy jak to tam jeszcze może być określane ... uznawanego przez niektórych, jako "pierwszego poruszyciela" - "stwórcę wszystkiego" - "absolutu".

Jedni twierdzą, że wierzą w istnienie w/w Bytu/Bytów ( z ewentualnym rozszerzeniem religijnym),
Inni podważają owe twierdzenia prezentując postawę przeciwną. I to chyba najbardziej klasyczny "przykład starcia" .... Teizm vs Ateizm.
(czytających to, co napisałem proszę o zwrócenie uwagi na sformułowanie: "Jedni twierdzą, że wierzą" ...)

To, co wyżej opisałem, było moim zdaniem przyczyną dla której autor wątku/tematu zadał pytanie o "prawdziwej wierze" i "nieprawdziwej wierze".

Z Bogiem to widzę zasadniczy problem - niezwykle szeroki zakres pojęcia przy równoczesnym zawężaniu go na wiele sposobów przez poszczególnych ludzi. Nie znalazłam jeszcze nawet definicji która by obejmowała wszelkich Bogów reprezentowanych przez religie i filozofie, opisy bytów nazywanych Bogiem są tak różne że wzajemnie się wykluczają...
Bóg to Byt niematerialny lub materialny
Stwórca wszechświata lub nie
Każdą cechę jeden Bóg ma a inny nie.
Jedyną cechą wspólną jest to że Bóg to byt który kimś/czymś jest według jednej strony albo go nie ma...

Religie tworzą różnorodne wizje Boga/Bogów tak samo jak każdy ma swoje wyobrażenie i albo ono pasuje do jego wizji świata i wówczas wierzy że istnieje albo nie pasuje/nie jest potrzebny.

Większość ateistów bez problemu zgodzi się że jakiś Bóg istnieje, bo np jakby tak zdefiniować Boga jako Miłość, albo to co wywołało Wielki Wybuch, albo jako byt abstrakcyjny będący symbolem doskonałości to trudno uznać że tak rozumiany Bóg nie istnieje.

Samo słowo istnieje daje pole do popisu, bo wręcz na pewno Bóg istnieje jako idea, wyobrażenie, wytwór ludzkich umysłów, postać literacka, archetyp itd i w tak rozumiane istnienie Boga raczej się wierzy

I kolejny raz wraca wątek oceny prawdziwości wiary. Gdy katolik mówi że wierzy w swoją wizję Boga jest ok, a gdy ja deklaruję że wierzę w LPS to jakoś nikt mi nie chce uwierzyć że ja w to wierzę. Niby jakimi metodami może ocenić moją wiarę? Ludzie wierzą w teorie spiskowe, w kosmitów, w płaską Ziemię a w Potwora Spaghetti to nie można, bo taka wiara to musi być dla jaj... Serio uważam że wiara w dowolną równie nieweryfikowalną istotę jest równoważna, choć istoty wewnętrznie sprzeczne i/lub sprzeczne z doświadczeniem/ nauką wręcz mniej prawdopodobne jeśli nie wyszuka się dobrego wyjaśnienia...

Raczej ludzie tworzą wizję "Boga", bo to ludzie tworzą religie, czyli zbiory/zestawy twierdzeń, zachowań czy "prawd" po to, aby ogłupić i podporządkować sobie jak największą liczbę wyznawców dla pieniędzy, władzy, wpływów ...


To najwyraźniej nieporozumienie. Ateizm to postawa będąca w opozycji do Teizmu (gr. theós 'bóg') lub zaprzeczanie Teizmowi, czyli postawie opartej na twierdzeniu - wierzę w istnienie "Boga", lub wręcz twierdzeniu, że "Bóg" rzeczywiście istnieje.
Często można spotkać się z definicjami Teizmu/Ateizmu w formie: Teiści wierzą w "Boga", Ateiści nie wierzą w "Boga" lub Ateizm to brak wiary w "Boga". Moim zdaniem takie definiowanie jest mało precyzyjne, wręcz mylące. Nie sposób bowiem wykazać/udowodnić czy się wierzy / nie wierzy w "Boga" lub cokolwiek innego. To niewykonalne. Można jedynie wiedzieć, że ktoś twierdzi, że wierzy (w "coś") lub ... wierzyć, że ten twierdzący rzeczywiście wierzy.
Nic poza tym.


Nie rozumiem kontekstu. Samo słowo "Bóg" rzeczywiście istnieje. Podobnie jak istnieją słowa Harry Potter, Onufry Zagłoba czy Lord Vader ... zachęcasz do poszukiwań wspólnego mianownika?

Rafsit - to że uznajemy że coś nie istnieje w fizycznej czasoprzestrzeni nie oznacza iż uważamy że nie istnieje, np taki strach, miłość ,szczęście czy radość - pytasz kogoś czy istnieją i z zasady każdy powie że tak, mimo że to doświadczenia pojawiają się w umyśle i nie można odnaleźć fizycznego desygnatu.
W drugą stronę mówimy że smurfy nie istnieją, a równocześnie możemy ich doświadczać fizycznymi zmysłami , są elementem czasoprzestrzeni z tym że dziełem twórczości człowieka, po prostu nie żyją w lasach tylko oglądamy je na monitorach , obrazkach...
Kwestia istnienia lub nie istnienia Boga to tak naprawdę kwestia przyjętych założeń odnośnie istnienia i rzeczywistości, bo np znam sporo ateistów twierdzących że liczba pi istnieje niezależnie od ludzkich umysłów i niezależnie od jej fizycznych manifestacji, wówczas takie osoby uznają obiektywne istnienie świata abstrakcji, czyli tego do czego ludzkie umysły mają niezależny dostęp a co nie jest obiektem fizycznym, wówczas mamy miejsce dla Boga... Gdy zaś założymy że świat abstrakcji to tylko wytwór ludzkiego umysłu i przyjmujemy materializm to inna sprawa. Ateizm nie = materializm...

Definiowanie ateizmu tylko jako braku wiary w Boga jest nierozważne, gdyż okazuje się że skarpetki też są ateistami , bo w Boga nie wierzą...
Ateizm jako zaprzeczenie teizmu już lepiej , ale potrzeba dobrej i precyzyjnej definicji teizmu, a sprawa wcale nie jest prosta, bo czy deizm albo panteizm jest formą teizmu?
Nawet słowo Bóg nie wiadomo co dokładnie określa bo nie da się znaleźć wspólnych mianowników Bogów różnych religii, a arbitralne uznanie że Bóg jednej religii jest prawdziwszy od Boga drugiej to pierwszy krok do wojen religijnych...