Pycha, zazdrość, chciwość to już są grzechy. Pytanie, co jest powodem do grzechu?

Zadufanie w sobie, egoizm.....których można się pozbyć, pracując nad sobą, lub najczęściej w wyniku nieszczęść, chorób, dramatów, pozwalają ludziom spokornieć, a co za tym idzie niweczą pychę i z niej wypływające inne grzechy.

Trudno mi mówić o grzechu w znaczeniu chrześcijańskim gdyż moje poglądy są nieco inne, ale z większością tak naprawdę się zgadzam. Mi wychodzi na to że ręka nie jest powodem grzechu gdyż tylko jest narzędziem wykonawczym, rozkazy idą z umysłu. Nie chodzi o to aby pozbyć się umysłu ale odkryć jego 'błędne oprogramowanie' i je przeprogramować. I znów dochodzimy do motywu poznania siebie, różnych swoich aspektów, tego kim jesteśmy , co posiadamy, co chcemy posiadać a czego nie.



Alus, a potem że w kółko dostrzegam podobieństwa między religiami... Egoizm wypływa z braku zrozumienia czym jest ego a czym powinno być. Uważam że tak naprawdę chodzi o regułę środka, właśnie o kochanie siebie tak jak innych - ani więcej ani mniej , daje to brak arogancji, ale też brak poczucia bycia gorszym - po prostu jesteśmy inni, ale jednak równi, jesteśmy z sobą powiązani tak że krzywdząc kogokolwiek i tak w taki czy inny sposób odbije się to na wszystkich, zaniedbywanie siebie też jest krzywdzeniem...
Dla mnie pokora to zdrowy środek między zadufanem, arogancją a samoponiżeniem. Dla mnie to mega trudne, niby wiem że jesteśmy równi, mamy tylko inne poglądy, cechy itd, ale mój umysł jest nastawiony na porównywanie wszystkiego z wszystkim... ocenianie według własnych arbitralnych kryteriów... Niby wiem że te oceny to nie rzeczywistość a tylko subiektywne osądy... Niby wiem że 'nie sądźcie a nie będziecie sądzeni' czy jakoś tak to szło, ale programowanie umysłu to po prostu trudne wyzwanie.

Bardziej egoistyczne myśli i sugestie, które się pojawiają i pielęgnowane ulegają dalszemu wzrostowi.

No to teraz ustal skąd się pojawiają, co je wywołuje. Szukaj przyczyny problemu...

Egoistyczne myśli są wytworem naszego umysłu, natomiast sugestie to przekazy pochodzące od innych osób. Przyczyną problemu nie jest to, że się pojawiają, na to nie mamy wpływu. Problem polega na tym, że zamiast je w porę usunąć (odciąć, wyłupić) zaczynamy pielęgnować, co powoduje, że po pewnym czasie stopniowo ulegają przemianie w grzech.

Feelek - usuwanie skutków czegoś bez dotarcia do przyczyny , zrozumienia jej i przekształcenia jeśli jest taka potrzeba to walka z wiatrakami...

Może zacznij od zdefiniowania czym jest egoizm i altruizm i przemyślenia jak się mają do zdrowego szacunku dla siebie i innych, zdrowego poczucia własnej wartości.

Masz na myśli dualistyczne doświadczanie?

Zależy co rozumiesz pod pojęciem dualistyczne doświadczanie.

Podział na tego, kto doświadcza i to, co jest doświadczane.

Tylko czy zrozumienie że ten podział to iluzja daje automatyczne rozwiązanie problemu egoizmu i altruizmu?
Do tego czy zatarcie granic między doświadczaniem a doświadczanym nie powoduje zaniku doświadczeń, zakończenia w pewnym sensie gry? Może iluzje mają swój sens i cel ?

To altruizm też jest problemem?


Niby dlaczego? Czy doświadczanie, które nie jest oparte na emocjach przestaje już być doświadczaniem? Nie sądzę. Myślę, że chyba najważniejszym pytaniem jest, czym jest to, co się wówczas doświadcza?

Według mnie dobrze pojmowany egoizm i dobrze pojmowany altruizm to dokładnie to samo i wiem jak to w pierwszym momencie brzmi, ale jak przemyśli się dokładnie i wie że jakie człowiek ma potrzeby to staje się to jasne i logiczne.

A czy ja mówię o braku emocji? Czym jest to co się doświadcza gdy doświadczenie nie jest oparte na emocjach? Wszelkich innych dostępnych informacji Emocje można wyłączyć, nie doświadczać ich - ja tego eksperymentu za dobrze nie wspominam, choć było to ciekawe i wartościowe doświadczenie.
Ważniejsze jest pytanie co doświadcza a co jest doświadczane. I w zależności od tego co się ustali odpowiedź na moje pytanie będzie się znacznie różniła.