Ale nikt nie twierdzi, że Jezus zstąpił z Nieba pod postacią człowieka. Jezus zstąpił z Nieba, a na Ziemi przyjąć postać człowieka z Ducha Świętego i Maryi Dziewicy. Jako „rzadko praktykujący katolik” powinieneś znać chociaż Credo Konstantynopolsko-Nicejskie.
Przecież odniosłem się do tego argumentu. Nie ma żadnego „poprzedniego życia w Niebie”, bo Logos, jako wszechobecny zawsze był wszędzie. Owo „zstąpienie z Nieba” nie oznaczało opuszczenia Nieba (tutaj wybaczam, bo polskie kolędy ten błąd teologiczny kopiują).
A czemu inni mają odpowiadać na Twoje pytania, skoro Ty ignorujesz pytania ich?

Powiem Wam, jak mogło być z tym odwiecznym Synem Bożym (Logosem) a zapłodnieniem Maryi przez Ducha Świętego. Bo widzę, że tu są różne próby ujednolicenia tego i pogodzenia tych dwóch wątków.

Prawdopodobnie było tak, że gdy najpierw były pisane Ewangelie Mateusza i Łukasza, w głowach autorów nie było jeszcze koncepcji Logosu. Ich koncepcja była prosta: ludzkim synem Bożym jest ten, który jest poczęty z góry przez Ducha Świętego. Prawdopodobnie autorzy wymienionych Ewangelii nie mieli pojęcia o jakimś istnieniu Syna przed poczęciem. Syn Boży "zrodził" się w świecie za sprawą poczęcia przez Ducha Świętego i to był jego jedyny początek - nie tylko w świecie, ale w ogóle. Ewangelie Mateusza i Łukasza powstały mniej więcej ok. roku 80-tego. Pewnie wtedy do ich autorów nie dotarły jeszcze koncepcje Filona z Aleksandrii - albo dotarły, ale nie wpadli na to, aby je wykorzystać w tym zakresie.

Otóż to Filon z Aleksandrii (zm. po 40 r. n. e.) głosił ideę Logosu jako idei istniejącej w Bogu i będącej jednocześnie najpotężniejszą Jego ideą, przez którą wszystko inne zostało stworzone. I właśnie ta myśl-koncepcja o Logosie trafiła do Ewangelii wg Jana. (Tym bardziej, że powstała ona późno: między 90 a 110 rokiem n. e.). Pewnie autor tej Ewangelii zaznajomiony był z ideami Filona i przejęty nimi. I w ten sposób z idei syna Bożego jako powstałego przez poczęcie w łonie kobiety przez Ducha Świętego - nastąpiło przekształcenie w ideę odwiecznego Logosu, syna Bożego.

Ale najpierw powiedz nam, czemu bluźnisz sprowadzając prawdę o dziewiczym poczęciu do poziomu greckiej mitologii?


Ta koncepcja ma dwa poważne problemy, Pierwszy - Jezus to nie idea istniejąca w Bogu tylko jedna z boskich osób. Drugi - skąd wniosek że św. Jan znał Filona?

I takie pytanie, rok ok. 100 to chyba Apokalipsa wtedy została spisana. Nie mylisz jej czasem z Ewangelią? Sam nie wiem

Przepraszam. Nie było to moim zamiarem. Opieram się na racjonalistycznym podejściu do relacji ewangelicznej. Przekazuje ona, że Maryja stała się brzemienna za sprawą Ducha Świętego. Więc próbuję dojść logicznie do wniosku, jak to się w szczegółach stało, mając na uwadze naszą współczesną wiedzę o biologii. Matka niewątpliwie ma swój biologiczny i genetyczny udział w poczęciu. Maryja miała komórkę jajową i coś musiało do niej trafić, żeby nastąpiło poczęcie. (W końcu Wy katolicy uważacie Maryję za matkę Jezusa, więc chyba uważacie Ją za matkę także w dosłownym sensie: że połowa materiału genetycznego w Jezusie pochodziła od Maryi?). Zastanawiam się więc, na czym polegał ów udział Ducha Świętego.
Czy uważasz, że Duch Święty zupełnie pominął prawa biologiczne konkretnej kobiety i wyczarował w jej łonie od razu gotowy embrion z Nieba, który był synem Bożym?


Ale Jezus to Logos istniejący także w Bogu: z prologu Ewangelii - "a Słowo było u Boga". Wprawdzie później jest passus: "i Bogiem było Słowo" - ale to znaczy tylko, że autor tej Ewangelii twórczo rozwinął koncepcje Filona.
Autor Ewangelii Janowej prawdopodobnie znał Filona. Świadczy o tym zarówno treść prologu, jak i fakt, że zdążyło minąć w ówczesnym świecie starożytnym pół wieku od śmierci Filona, więc jego idee zdążyły już się rozpowszechnić.

Przepraszam, jeżeli coś pomyliłem. Datowanie na 90-110 n.e. wziąłem z głowy, z pamięci - tak mi się wyryło, że ta Ewangelia jest z tych lat. Teraz sprawdziłem w Wikipedii - istotnie, tam jest podany tylko 90 rok.

I tak tego nie zrozumiemy, należy zostawić miejsce na Tajemnicę. Nawet gdy w kościele mówią Skłąd Apostolski to skłaniamy się lub przyklękamy przy słowach o Wcieleniu Jezusa.

Nie przy Wcieleniu, a przy słowach "i za sprawą Ducha Świętego" - oddajemy cześć Duchowi Świętemu.

Dokładnie chodzi o tajemnicę Wcielenia. Pokłon ciała wykonuje się na słowa: I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.
Jest to uczczenie Wcielenia.

I nie przy odmawianiu w kościele Składu Apostolskiego, ale Credo nicejsko-konstantynopolitańskiego.
Skład Apostolski odmawia się prywatnej modlitwie.

Pokłon ciała, a ścislej to pokłon ducha czlowieka przed Duchem

Intryguje mnie to, dlaczego tak wielką wagę przykładacie do pokłonu. W tym (m.in.) miejscu (tj. momencie). Może wydaje się to głupotką, ale na prawdę intryguje mnie to. Chciałbym zrozumieć: Dlaczego?

Chciałbym też zrozumieć, dlaczego nie oddajecie podobnego hołdu, gdy mowa o Ojcu. Czy Ojciec jest wyraźnie mniej ważny? Skąd taka gradacja Osób Trójcy św?

Czy zwróciliście uwagę, że w modlitwach nie kierujecie się symetrycznie do Trzech Osób Trójcy Świętej, jak też stosunkowo rzadko zwracacie się do Boga Jedynego w Trójcy? Znacznie rzadziej niż do niektórych świętych.

Przepraszam, że zakłócam tok dyskusji. Ale od jakiegoś czasu kombinuję i nie mogę wykombinować, dlaczego tak jest. Dlaczego jest Jezus, a potem daleko, daleko dalej jest Bóg Ojciec, potem jeszcze dalej i dalej Duch święty, aby niedługo potem pojawił się (w modlitwach, myślach, intencjach) Bóg w Trójcy Jedyny.

Hołd jest z powodu tajemnicy Wcielenia, dziewiczego Poczęcia, dlatego że jest to tajemnica i świętość, to świadczy o tym, by nie pisać bluźnierstw typu zastanawiania się jak to wyglądało od naturalistycznej strony.


Ja zwracam się do Jezusa, potem do Maryi, do świętych z jakiegoś powodu, ale zauważyłem że nie zwracam się raczej do Boga Ojca a do Ducha Świętego jakoś w ogóle, powinienem to naprawić.

Chyba nigdy nie byłeś na katolickiej Mszy Świętej.
Żadna z Osób Trójcy Świętej nie jest pomijana np. Bóg Ojciec jest zawsze wymieniany na początku.
K.(kapłan) Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi. W. I z duchem twoim.
K. Łaska i pokój od Boga, naszego Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa niech będą z wami.
Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże, Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen
Poniższy tekst zawiera tekst podstawowych części Mszy św. (bez tzw. proprium missae), aby ułatwić świadome i aktywne uczestnictwo wiernym. https://opoka.org.pl/biblioteka/M/ME/op_obrzedy.html

Nie zapominając najważniejszego, że każdy chrześcijanin co dzień modli sie Ojcze nasz, który jesteś w niebie...

A mógłbyś przytoczyć Credo?

Jeśli kładziesz coś na wagę, połóż wszystko.

Tak jako wszechobecny Bóg był wszędzie, bo Bóg jest wszechobecny, ale przed zstąpieniem z Nieba był w Niebie i tam jakoś się komunikował ze swoim Ojcem z aniołami itp itd, miał wszechwiedzę również, więc znowu ponowię swoje pytanie po co się uczył od dziecka tak samo jak inne dzieci mowy, alfabetu historii geografii ?