Robek



Rozumiem Ciebie. Tego się nie da wyobrazić, bo to nie jest kwestia umysłu. Pełnia szczęścia = Bóg. Naszym małym rozumkiem, ledwo dotykamy tej Tajemnicy. Już tu na ziemi, niektórym ludziom - mistykom, dana jest "kropelka" pełni szczęścia. Kiedyś rozmawiałem z takim zakonnikiem. Zanim tego nie doświadczył, myslał, że zna Boga i jest szczęśliwy. Po tym doswiadczeniu uznał, że to, co nazywal szczęściem jest niczym (dosłownie!) wobec Boga. To, co ludzie nazywają szczęściem to tylko żałosne protezy pozbawione przyszłości.

Pełnia szczęścia to nie jest kwestia uczuć; to nie jest tylko zadowolenie, satysfakcja. To jest coś nieskonczenie głębszego i doskonalszego. KKK Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których nieustannie szuka:

Osobliwą rację godności ludzkiej stanowi powołanie człowieka do uczestniczenia w życiu Boga. Człowiek już od swego początku zapraszany jest do rozmowy z Bogiem: istnieje bowiem tylko dlatego, że Bóg stworzył go z miłości i wciąż z miłości zachowuje, a żyje w pełni prawdy, gdy dobrowolnie uznaje ową miłość i powierza się swemu Stwórcy (Sobór Watykański II, konst. Gaudium et spes, 19).
Tylko w Bogu jest pełnia szczęścia, bo tylko Bóg nią jest. Dlaczego? Bo taka jest natura Boga. Bóg jest pełnią szczęścia: Prawdą, Dobrem, Miłością, Pięknem, Życiem - w stopniu doskonałym i tylko On taki jest. Co więcej: całym Sobą pragnie to wszystko dać swoim stworzeniom, poprzez Swojego Syna - Jezusa Chrystusa.

Do znalezienia szczęścia Bóg nie jest mi potrzebny, prawda też nie jest czymś czego bym jakoś specjalnie potrzebował.



Szczęście się znudziło, a bunt był czymś nowym ciekawym.



Żeby zdawali sobie sprawę z konsekwencji tego buntu, to musieliby mieć świadomość tego że Bóg jest nieśmiertelny, wszechmocny, że jest kimś kogo nie dadzą rady pokonać, a skąd mieli to wiedzieć? przecież to wszystko było przyjmowane przez nich, na wiarę, bo niby jak Bóg mógłby pokazać swoją nieśmiertelność?

Aniołowie mają rozum i wolną wolę i właśnie te cechy spowodowały bunt. Bóg nie stworzył ich bezwolnymi, tak samo jak nie stworzył bezwolnym człowieka. Człowiek też był szczęśliwy z Bogiem.
I dlaczego mówisz o karze? Wolna wola to nie kara. Anioł się zbuntowałi sam wybrał, a w sprawie przyczyn tego buntu nigdy nie bedziemy mieć pewności, chyba że w życiu wiecznym, bo tam wszystko będzie odkryte.

To nie jest hipoteza, tylko zwykła nadinterpretacja.
A jest tak dlatego, że Szatan to nie Lucyfer! To są dwa określenia, gdzie pierwsze pochodzi z Hebrajskiego, a drugie z łaciny... Uderzająca nieścisłość.
Gdzie w imieniu Lucyfer jest jakiś odnośnik do Boga?
Wystarczy porównać owe imię z innymi archaniołami z Biblii, jak Rafał, Gabriel czy Michał.
Micha-EL, Gabri-EL, Rafa-EL. Chyba nie muszę tłumaczyć co oznacza EL?

...a co do Księgi Izajasza, to jest to oczywiste, że Izajasz odnosi się do jednego z Asyryjskich władców, nic ponadto.

To proste: największy z aniołów poczuł się nagle wyjkątkowy, uniósł się pychą i chciał zająć miejsce Boga.

Co to jest to el?




To szatan był najważniejszym ze wszystkich aniołów, tam była jakaś hierarchia? no i w jaki sposób szatan chciał zająć miejsce Boga, jak to wyglądało?

Robek


Nie szczęścia, tylko pełni szczęścia jest konieczny Bóg. Jak odkryjesz Boga w Jezusie, który jest nieskończoną i bezwarunkową Miłością, to poznasz, że tylko On ma ostateczny sens i przyszłość, jako spełnienie ciebie w Nim. Tego ci zyczę.
W to akurat nie wierzę. Bez, choćby poczucia prawdy życie jest nijakie.




Szczęscie pojmowane w ludzkim wymiarze, ktore jest bardzo ograniczone i uwarunkowane - moze się znudzić. Pełnia szczęścia, którą jest Bóg - nigdy. Dlaczego? Bo On dba o to, żeby Jego ukochane dzieci były na wieczność z Nim i w Nim szczęśliwe, w taki sposób, jak On jest szczęśliwy w Trójcy Świętej.
Bunt, ktory prowadzi do wiecznego nieszczęścia jest tragedią o kosmicznym rozmiarze. Ciekawe, to jest uczucie. Konsekwencje buntu są niewyrazalnym cierpieniem.




To my, przez wiarę poznajemy Boga. Oni Go znali - bez ograniczeń materialnych i niedoskonałośći np. grzechu. Aniołowie przewyższają doskonałością wszystkie stworzenia widzialne. Aniołowie są obecni od chwili stworzenia (Por. Hi 38, 7), gdzie są nazwani "synami Bożymi". Gdyby to tylko było oparte na wierze, to konsekwencje buntu byłyby objęte zbawieniem dokonanym przez Jezusa. Tak jednak nie jest i ich natura w sposób nieodwracalny jest zła, bo poznały w pełni Prawdę i ją dobrowolnie odrzuciły.

Szatanami ogarnął grzech pychy.

Pycha to jest tylko defekt charakteroogiczny. Ludziom też się zdarza, ale to jest do wyleczenia. Moc Boga w Chrystusie moze tego dokonać już tu, lub w czyśćcu. Niedoskonałość nie jest niczym godnym wiecznego cierpienia, skoro takie są stworzenia - i Bóg o tym wiedział. Nie to ostatecznie zadecydowało o skutkach ich wyboru, choć pewnie miało wpływ.
Tylko, jeśli byli w pełni szczęśliwi a takim mozna być tylko w komunii z Bogiem, to czemu zapragnęli być nieszczęśliwy? Mieli wszystko, czyli Życie; zdecydowali się na śmierć. Czemu o normalnych psychicznie istot, posiadających wiedzę o Bogu, zrodziło sie pragnienie bycia nieszczęsliwym. I to na wieczność, nieodwracalnie. Ich decyzja to nie był błąd. To coś radykalnie poważniejszego, bo zmieniło ich naturę na pełną nienawiści do Boga, który jest Miłośćią i Jego stworzeń.

Skąd ten grzech, skoro były bezgrzeszne i nie dziedziczyły grzechu pierworodnego, ani jego skutków. Resztę przeczytaj w moim wczesniejszym poście. Pycha Aniołów to nie jest istota problemu ,ale raczej przejaw czegoś poważniejszego.

Bóg nie stworzył aniołów - automatów ale z wolną wolą, mogłby wybrać grzech.

Chcieli z powodu pychy być "wielcy". Myśłenie typu "jestem taki wielki że odrzucam szczęśćie, patrzcie na mnie". Pycha.

Czyli istniał grzech. Kto/co go stworzyło w dobrych z natury Aniołów, a do tego doskonałych w swej anielskiej naturze. Aniołowie są w pełnej łącznośći z Bogiem, który jest zrodłem ich życia, szczęśćia itd. Co się stało, że nagle taki twór, jak grzech tam się wyłonił; z wewnątrz (anioła)?, czy zewnątrz (srodowisko boskie) -Bóg? Sam wybór grzechu niczego nie musi zamykać. TAM JEDNAK ZAMKNĄŁ. Dlaczego? To musiało być coś dużo poważniejsze.

Pycha to skutek, nie przyczyna. Pycha jest naturalnym uczuciem, stworzonym przez Boga. Do tego jednak, żeby skutkowało to totalnym odrzuceniem szczęścia z Bogiem nie prowadzi. Tym bardziej, że alternatywa dla upadłych aniołów to totalna degradacja moralna i cierpienie. Czy normalny psychiczny byt, może pragnieć świadomie i dobrowolnie takie wieczne piekło. Wg mnie, absolutnie niemożliwe, chyba, że któreś z tych elementów nie zostało spełnione. Tylko które i jak?

Może mając wolną wolę, powiedział "non serviam". Chciał być tylko "ja ja ja".