Z tą definicją Boga to wcale nie taka prosta sprawa, sporo czasu na nią wyznaczono
Poza tym chrześcijanin zdaje sobie sprawę, że gdy "już wie", to jeszcze nie tak, nie tak jak wiedzieć się powinno( ma być w tym poznawaniu wciąż gorący)

Chodzi mi o to, że można tak szeroko zdefiniować Boga, że uznanie iż tak zdefiniowany byt nie istnieje byłoby absurdalne, choć tak Bóg równocześnie byłby przynajmniej na pierwszy rzut oka totalnie 'nieprzydatny', np:
Bóg to wszystko co istnieje w jakikolwiek sposób w jakimkolwiek miejscu i czasie.

Z definicja Boga to sa dosc powazne problemy.
Poza tym jakiego Boga?
Na pierwszy rzut oka ten katolicki jest dosc rozny od tego bibilijnego a co dwaj od Allaha, nie mowiac juz o Manitou.
tak ze pierwsze pytanie to ktorego z nich proteon chce rozumowo poznawac?:)

Całkowicie się zgadzam- zobacz co wynika z zaprezentowanej przeze mnie wyżej definicji Boga. Uznać że tak zdefiniowany Bóg istnieje jest raczej łatwo, im więcej konkretnych i potencjalnie weryfikowalnych cech posiada Bóg tym łatwiej o falsyfikację istnienia takiego bytu. Istotne jest moim zdaniem to, że te cechy z upływem lat stają się coraz bardziej uniemożliwiające falsyfikację, coraz bardziej ogólne i abstrakcyjne, weryfikowalnych konkretów praktycznie brak.

Ciut przefilozofowałaś/zagalopowałaś, pytanie proteoma dotyczy Boga chrześcija (wsparte tekstem biblijnym)
Panteizm (podana przez Ciebie definicja) nie ma z Nim nic wspólnego, nie jest On swoim dziełem, które jedynie co może, to świadczyć o atrybutach/cechach swojego Stworzyciela.

Tak, widzę nawiązanie do Biblii i do Boga chrześcijańskiego, ale pada też słowo Absolut, które ma znacznie szersze znaczenie. Najlepiej aby Proteom podał o jak zdefiniowanym Bogu chce rozmawiać. Czyli podał definicję bytu którego można lub nie można poznawać rozumowo. Konkretne podanie na której definicji poznania i rozumu bazujemy też będzie przydatne i ukróci skutecznie moje kombinacje z epistemologią i kognitywistyką.

Jeśli o takim o jakim mówi teologia katolicka to bardzo dobrze - mamy punkt wyjścia, bowiem dysponujemy konkretnym zestawem przymiotów/cech tego obrazu Boga wraz z obszernymi przypisami co oznacza dana cecha i możemy to rozebrać kawałek po kawałku. Chętnie kolejny raz się w to pobawię, bo obalanie możliwości rozumowego poznania Boga według katolickiego obrazu to czysta przyjemność.

Zaznaczam po raz kolejny że chodzi o poznanie umysłowe/"rozum naturalny", ten którym
dysponuje człowiek już przywrócony do naturalnego stanu stworzenia, w przeciwnym
razie skończy jak poganie przedstawieni przez Pawła.

Mhm, a co to znaczy?
Czy "rozum naturalny" rozumiany tak samo jak "prawo naturalne" uzywane przez KRK jako wzorzec do ktorego nalezy sie stosowac?
I skad wiadomo na czym polegal "naturalny stan stworzenia"?
Bo czuje sie troszke zagubiony po tej odpowiedzi.

Ja też potrzebuję wyjaśnień, bo dla mnie rozum to plus minus logiczno-analityczno-językowa część umysłu.

Czy istnieje rozum nienaturalny? Sztucznej inteligencji jakoś nikt nie nazywa rozumem nienaturalnym...

Co to za naturalny stan stworzenia i czym w takim układzie byłby stan nienaturalny?

Może zacznijmy w ogóle od tego że katolickie rozumienie pewności, czyli scholastyczne. Jest całkowicie inne od potocznego czy też Kartezjańskiego pojmowania pewności. Scholastyczna pewność to stan w którym umysł wierzyć w coś bez poczucia fałszu

Tę część umysłu apostoł Paweł nazywa rozumem niezdatnym, dodajmy nierozumne serce i otrzymujemy "coś" nie wynikającego z natury/niezgodnego z naturą.



A niesztuczny to naturalny (słownik SJP), więc sama sobie odpowiedz.



W zgodzie z Biblią naturalny stan stworzenia człowieka to stała relacja z Bogiem plus życie wieczne.
Obecnie człowiek rodzi się bez posiadania jednego jak i drugiego, lecz pozostało w nim coś co wynika z jego naturalnego stanu,
tworzenie bożków/religie oraz strach/sprzeciw wobec śmierciom/nieistnienia (zapis w sercu, w które Bóg włożył czas niezmierzony)
"nawet wieczność włożył w ich serca; a jednak człowiek nie może pojąć dzieła, którego dokonał Bóg od początku do końca."Koh.3,11



Z Księgi Rodzaju, stan człowieka przed upadkiem.

A wiesz jak się definiuje sztuczny? To po prostu stworzony przez człowieka, nie występujący w naturze, a tak się składa, że nasze analityczno-logiczno-werbalno-symboliczne rozumy to wynik ewolucji, czyli zjawiska naturalnego. To jakby twierdzić, że jakiś element umysłu słonia jest nienaturalny.

Ok, czyli naturalny stan stworzenia to poziom bez oceniania w kategoriach dobra i zła, poziom bez wstydzenia się swojej nagości.

Kurcze- tylko ja się nie boję śmierci od kiedy wiem kim jestem, ani nie odczuwam potrzeby tworzenia sobie obiektów czci czy przynależności religijnej.

Dziękuję Quinque- kwestia tego co kto uważa za pewność jest serio bardzo istotna w tej dyskusji. Pozostaje jedynie kwestia czy można stawiać znak równość miedzy podejściem katolickim a scholastycznym.

Ja wiem, to Tobie poprzednie porównanie nie wyszło.



No a co z sercem, rozumnym lub nierozumnym? Co z resztą składnika na które składa się ludzki umysł?



Widocznie nie czujesz jeszcze na sobie jej oddechu, więc nie mówiłabym hop.
Swoją drogą zazdroszczę, nie każdy kto usłyszy "wyrok" pozostaje tak opanowany i tak z nim pogodzony.



Serio, tylko tyle zrozumiałaś?

Jaja se robisz?

Nie Quinque, pytam serio- jeśli tak to dlaczego?

Saqura- powiedzmy, że jestem blondynką i trzeba do mnie mówić jasno, konkretnie i jednoznacznie

To Ty uważasz, że nie wyszło- ja tylko próbuję się dowiedzieć co dla Ciebie oznacza naturalny i nienaturalny skoro to co powszechnie nazywa się rozumem uważasz za coś nienaturalnego... czekaj, wiem jak to ustalić- homoseksualizm uważasz, za nienaturalny czy naturalny? Zachowania agresywne za nienaturalne czy naturalne?
Błędy poznawcze to coś naturalnego czy nienaturalnego?
Skłonność do zachowań zabobonnych jest naturalna czy nienaturalnia?

Moim zdaniem umysł to wynik ewolucji i w ogromnym uproszczeniu składa się z systemu emocjonalno-uczuciowego zwanego sercem oraz z logiczno-analityczno-językowego rozumu, jest to skrajne uproszczenie bo elementów jest znacznie więcej jak choćby systemy intuicyjne, podświadomość, sfera wyzszych uczuć i wartości, holistyczne systemy obróbki danych, itd.

Co do śmierci- może słyszałaś, że doświadczenie śmierci klinicznej potrafi dużo zmienić? Potrafi zniknąć strach przed śmiercią a równocześnie nawet bardziej ceni się życie. Dla mnie tamto doświadczenie stało się istotnym punktem wyjścia do długoletnich poszukiwań. Stosunek do śmierci też zmieniła piorunująca diagnoza postawiona jakieś 10lat temu, gdy byłam w ciąży z drugim dzieckiem, na szczęście jakoś wszystko jest ok, choć czasem bomba pod czaszką daje o sobie znak.
Szczerze? Czego mam się bać? Jeśli jestem ciałem i umysłem to po smierci nie ma nic, jeśli zaś zgodnie z tym do czego doszłam jestem nieśmiertelną duszą doświadczającą ciała i umysłu oraz za pomocą ciała i umysłu tym bardziej nie ma powodu do obaw.

To na czym Twoim zdaniem polega ten naturalny stan stworzenia? Może na braku oddzielenia od Boga? Przecież to oddzielenie to tylko iluzja, taka gra, zabawa...