Nie nazwał bym tego podstępem. To tak jak podstępem miałby być prezent niespodzianka. Właściwie możesz to nazywać podstępem. Wtedy również różne moje zabiegi by umówić się z dziewczyną stają się również podstępami, ale nie czuję bym miał przez to być zły


Nie jesteśmy pewni czy rzeczywiście napisał apostoł Piotr (ten od zapierania się Jezusa zanim kogut zapieje), ale to w naszej dyskusji nie ma znaczenia. Tekst jest naprawdę powstał wśród pierwszych chrześcijan.


Rychły? A co z tymi wszystkimi tekstami pt "czuwajcie bo nie znacie dnia ani godziny" oraz "nie wasza to rzecz wiedzieć" kiedy dokładnie i co się stanie. Jak to się ma do rychłego końca świata?

Nie strasz, nie strasz, tylko weź się ogarnij i zacznij czytać! Skoro już napisałeś takie słowa, to zwrócę baczniejszą uwagę na Twoje komentarze - szczególnie tam gdzie odwołujesz się do Biblii.

A to pytanie to już podchodzi pod Zen

Cytując Malakalipsę Młodszego:

"Każde zdanie jest w pewnym sensie prawdziwe, w pewnym sensie fałszywe, w pewnym sensie bez sensu, w pewnym sensie prawdziwe i fałszywe, w pewnym sensie prawdziwe i bez sensu, w pewnym sensie fałszywe i bez sensu, a pewnym sensie prawdziwe, fałszywe i bez sensu."

A zatem w pewnym sensie możemy powiedzieć, że jest możliwa.
W pewnym sensie możemy powiedzieć, że jest niemożliwa.
A w jeszcze innym sensie możemy powiedzieć, że pytanie jest niejasne.

To zależy od tego co kto rozumie pod pojęciem wierzyć Bogu.

Temat tej rozmowy przypomina mi pewien mem

Z komuną to nieco przesadziłeś. Faktycznie niektórzy nadgorliwie spodziewali się szybkiego końca.
Masz prawo do takiego spojrzenia, kazdy z nas ma do jakiegos prawo

Nie, nie przesadził z tą komuną. Komuna jest ok, ale tylko gdy wszyscy członkowie bez wyjątku kochaliby siebie tak samo jak innych. Czyli osiągnęliby złoty środek między wypaczonym egoizmem a samopoświęceniem czyli dobrze pojmowany egoizm idący w harmonii w parze z dobrze pojmowanym altruizmem.

Kozioł, nawet nie wiem jak Ci dziękować za to, że pomogłeś mi w końcu ułożyć fragment dotyczący egoizmu i atruizmu. Egoizm jako dbanie o siebie i altruizm jako dbanie o innych stanowią parę, złoty środek, podczas gdy dbanie o siebie kosztem innych i dbanie o innych kosztem siebie to zwykła głupota zrodzona z niewiedzy.
Pewnie dawno do tego doszedłeś, ale mi dopiero teraz się to poukładało mimo, że od dawna uważałam zarówno wyzysk jak i samopoświęcenie za coś absurdalnego, chyba że samopoświęcenie dotyczy czegoś co serio chcemy zrobić i z naszej perspektywy nie jest samopoświęceniem się ani wyrzeczeniem i jest robione tak samo dla siebie jak i dla innych...

Nie bardzo ci to wyszło bo jeżeli dbasz o innych , to częściowo zaniedbujesz siebie. Gdy dbasz o siebie, to częściowo zaniedbujesz innych.
Co więcej pomagając innym możesz robić coś dla siebie ("ach jakim jestem dobrym samarytaniniem!) i jednocześnie sobie szkodzić (burczy w brzuchu) albo robiąc coś dla siebie pomóc innym (pamiętaj: wpierw załóż aparat tlenowy sobie, bo nieprzytomna nikomu nie pomożesz) . Tutaj nie ma złotego środka Arystotelesa.
Sorry, życie nie takie proste jest, a Arystoteles nie bez przyczyny ostatnim filozofem nie był.

To tylko Twoje założenia, w przypadku dbania o potrzeby swoje i innych win-win jest możliwe, oczywiście przy zbieżności celów, bo jeśli celem nie jest maksymalizacja szczęścia to będzie problem.

Robimy oś: Punkt A to zadbanie w 100% o swoje potrzeby, punkt B to zadbanie w 100% o potrzeby innych, pośrodku masz 50/50% i jak długo będziesz uważał, że złoty środek ma być na jednowymiarowym odcinku AB to rzeczywiście go nie ma, ale to nie odcinek, ale koło gdzie na szczycie spotyka się punkt A oraz B gdyż zwyczajnie nie da się zadbać w 100% o swoje potrzeby gdy nie zadbasz w 100% o siebie. Mamy iść jakby w dwóch kierunkach na raz, to ma być w równowadze. Zresztą gdyby się nie dało oznaczałoby to, że Jezus i inni zwolennicy złotej reguły etycznej proponowaliby coś niewykonalnego. Nikt nie mówi, że musisz osiągnąć te 100% ale, że masz kochać, a tym samym troszczyć się o dobro swoje tak samo jak o dobro innych, a to na ile możesz to robić zależy choćby od poziomu uzyskanego w 'innych kategoriach', szczególnie w Prawdzie, w tym w wiedzy o sobie, innych i świecie i jej praktycznym zastosowaniu czyli w mądrości. A przy braku tej równowagi ostro blokuje się zdobywanie innych 'lvl'. Nie chodzi o zachowanie równowagi dosłownie zawsze, bo można mieć pewien czas tylko na zaspokajanie swoich potrzeb oraz czas tylko dla innych, ale chodzi o krótkotrwałe wahania gdzie średnia ma być w równowadze i jaknajwyższa, im więcej momentów gdy równocześnie zaspokajamy potrzeby swoje i innych tym lepiej.

Tak, traktuję życie jako grę, ciało i umysł jako awatar.