Dzień dobry. Poszukuję pomocy w moim wieloletnim problemie. Historia jest następująca:

Kilka lat temu mój ojciec zainteresował się okultyzmem. Jakoś miesiąc po tym zakupił wahadełko i zaczął nim czarować, w domu zaczęły się dziać dziwne rzeczy. W pewnym momencie poziom abstrakcji, tego co się działo w domu (dziwne rzeczy; na prawdę jak z filmów) był już taki, że poszłam po pomoc do miejskiej Katedry (nie byłam specjalnie osobą wierzącą, ale wychowaną w rodzinie katolickiej). Spotkałam tam egzorcystę, z którym umówiłam się na spotkanie, na które następnie poszła moja mama i chodziła tam z ojcem beze mnie. Według jej opowieści ojciec robił tam dziwnie rzeczy, wyzywał księdza, zachowywał się irracjonalnie itp. Po tym wszystkim ksiądz udzielił mu spowiedzi i pobłogosławił go, problemy się zakończyły. Jakoś chwilę po tym, poznałam dziewczynę z Częstochowy. Zaprosiła mnie na mszę o uwolnienie w kościele św. Józefa, żeby zachęcić mnie do wiary. Pojechałam tam, wszyscy wiedzą co na tych mszach się dzieje, więc chyba nie muszę opisywać czego doświadczyłam. To przeżycie bardzo mnie otworzyło, nie jestem osobą biegającą co niedzielę do Kościoła ale nie jestem już krytyczna w stosunku do wiary. Natomiast od tamtej pory miewam sny, w których jestem opętana, albo dokonuję egzorcyzmów. Sny mam od około 5 lat, czasem mam przerwy ale dziś znowu miałam kolejny po jakimś pół roku spokoju (nie oglądałam żadnych filmów o tej tematyce ostatnio itp). Najgorsze, że w trakcie snu zawsze wydaję dziwne dźwięki, jakby nieme krzyki, syczenie, ciężko to określić. W trakcie tego snu budzę się, potem zwykle szybko zasypiam i jest spokój. Jest to jednak męczące, budzę męża, który też jest przerażony takim zachowaniem.

Nie wiem co robić, czy to po prostu jakieś podświadome lęki? Czy ktoś miał podobny problem? Będę wdzięczna za jakąkolwiek pomoc.

Nie wiem, jak rozwiązać problem, ale trzeba porozmawiać zarówno z księdzem, jak i... lekarzem. Czasem takie objawy są objawem tego, że w naszym organizmie coś się dzieje i nie musi być to zaburzenie ani choroba psychiczna. Czasem nadmiar lub niedomiar jakiś substancji, składników odżywczych i tym podobnych powodują koszmary senne. Kiedyś wierzono w dusiołka, który miał być duchem siadającym na klatce piersiowej śpiącego człowieka i duszący go. Często wiązało się to z rzeczywistą chorobą płuc lub oskrzeli, które powodowały zarówno problemy z oddychaniem podczas snu, jak i koszmary.

Możesz zamówić Mszę w intencji Bogu wiadomej lub pomodlić się o uwolnienie - nie zaszkodzi a na pewno przyniesie jakąś pomoc.

Medycznie jest wszystko ok, już to sprawdzałam. Byłam u psychologa, miałam całą terapię i powiedział, że z jednej strony to mogą być „demony przeszłości”, które podświadomie podrzucają mi takie sny, ale możliwe też, że potrzebna mi pomoc od strony duchowej. Myślałam o wycieczce do Częstochowy ale panicznie się boję. Jestem z jednej strony trochę sceptyczna ale to co moje oczy widziały parę lat temu nie ma naukowego wyjaśnienia i boję się że coś takiego mogłabym zobaczyć znowu, albo co gorsza coś takiego stałoby się ze mną...

Przydarzył Ci się jeden taki sen, później drugi i uruchomił się w Tobie lęk. Ten lęk potęguje strach przed tymi snami i działa jak generator tych snów.
Zacznij odmawiać Koronkę do Bożego Miłosierdzia
https://egzorcyzmy.katolik.pl/do-milosierdzia-bozego/

3abc, zawsze masz takie sny czy pojawiają się w pewnych okresach życia? A może jest tak, że np jak dbasz o modlitwę to egzorcyzmujesz a kiedy nie dbasz to śnisz o opętaniu? Zastanów się jak dokładnie jest i daj znać.

Pojawiają się raz na jakiś czas ale nic specjalnego się wtedy nie dzieje w moim życiu. Może to po prostu psychologiczne podłoże, sceny które działy się w moim otoczeniu kilka lat temu na pewno były „prawdziwe” ale może faktycznie teraz wracają do mnie w postaci takich „wspomnień”... mój stosunek do wiary jest stabilny i nie zmienia się z tymi snami czy bez nich.

Wygląda na to, że jest w miarę stabilnie, ale możesz postarać się o stałego spowiednika oraz poszukać dobrego psychologa - to zabezpieczy Cię przed ewentualnymi nieprzyjemnościami. Każdemu przydaje się stały spowiednik i rozmowy z psychologiem.

To jak? Aktywuje się to tak znikąd? A możesz jak jesteś mnie zabiegana? Albo jak o nich zapominasz? Znałem kogoś kto miał podobnie i zrozumienie kiedy mu to się pojawia bardzo mu pomogło.

Takie zrozumienie przyczyn często się zdobywa podczas współpracy z duchownym lub lekarzem. A przynajmniej duchowni i lekarze powinni pomagać w zrozumieniu takich rzeczy.

OK, ale najpierw można samemu się zastanowić, ewentualnie pogadać z przyjacielem, spytać na forum a nie od razu do lekarza czy duchownego. Nie ma potrzeby nadawać temu od razu aż takiej rangi.