Z jęz. gr. apostoł to wysłannik, więc w tym sensie śmiało św. Pawła można nazwać apostołem.

No wlasnie Pawel kreatywnie uzyl pojecia apostol w szerszym rozumieniu, ale nie wlaczyl siebie do grona Dwunastu.

Lekki offtop: sa postaci w Biblii, ktore rozni spece (albo i nie) roznie sobie definuja. Np pierwszy biskup Jerozolimy, Jakub, syn Kleofasa, brat Panski. Niektorym sie myli z Jakubem, jednym z Dwunastu. Moze dlatego, ze Pawel tez go kreatywnie wcielil do apostolow?

Odpowiedź jest Biblii i nią się w pierwszej kolejności posłużę.

Co mówił o apostołach Jezus?

47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. 48 Wy jesteście świadkami tego. 49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka"(Łk24)

i inne.....

Co mówili o sobie apostołowie, że kim są?

"38 Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. 39 A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie6. 40 Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się 41 nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. 42 On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. 43 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów"(Dz10)

"28 Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Mesjaszem, ale zostałem przed Nim posłany.(J3)

"1 Starszych1 więc, którzy są wśród was, proszę, ja również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej ......"(1P5)

(12) Dlatego nie zaniedbam zawsze wam o tych sprawach przypominać, chociaż je znacie i utwierdzeni jesteście w obecnej prawdzie....... (16) Gdyż daliśmy wam poznać moc i przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa, nie podążając za zręcznie wymyślonymi baśniami, ale jako naoczni świadkowie jego wielkości." (2P1)


Dlaczego w ogóle ludzie uwierzyli, że nawet tych 12 apostołów głosi Bożą naukę? Właśnie jednym z czynników było udowodnienie tego swoim życiem (nie tylko uzdrawianiem, dobrą "gadką" i innymi cudami):
"10 Sami jesteście świadkami i Bóg także, jak zachowywaliśmy się święcie, sprawiedliwie i nienagannie pośród was wierzących."(1Tes2)

A ludzie którzy widzieli i doświadczali nauki apostołów też o tym świadczyli:
"16 Z początku Jego uczniowie tego nie zrozumieli. Ale gdy Jezus został uwielbiony, wówczas przypomnieli sobie, że to o Nim było napisane i że tak Mu uczynili. 17 Dawał więc świadectwo ten tłum, który był z Nim wówczas, kiedy Łazarza z grobu wywołał i wskrzesił z martwych."(J12)

i wiele innych fragmentów.....

Cała wiedza chrześcijaństwa opiera się na świadectwach ludzi, to bezpośredni ciąg świadectw wydarzeń, cudów, nauczania, idt. apostołów i Jezusa. Zaczynając od Chrystusa aż od dzisiaj.


A odnośnie meritum. Kim był Barnaba?

(36) Także Józef, nazwany przez apostołów Barnabą - co się tłumaczy: Syn Pocieszenia - lewita rodem z Cypru; (37) Sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i położył u stóp apostołów."(Dz4)

Oczywiście, że Paweł nie mógł i nie miałby szans sam siebie ogłosić uczniem, a co dopiero apostołem - nikt by tego nie uznał, a szczególnie inni apostołowie. Dziwi mnie, że chrześcijanie mogą tak twierdzić.

Oczywiście do uwiarygodnienia Pawła posłużyło świadectwo którym się posługuje chrześcijaństwo od samego początku.
Barnaba był znanym apostołom nawróconym na Chrystusa uczniem i to on dał świadectwo saulowi/Pawłowi.
"(26) A gdy Saul przybył do Jerozolimy, usiłował przyłączyć się do uczniów, ale wszyscy się go bali, nie wierząc, że jest uczniem. (27) Lecz Barnaba przyjął go, zaprowadził do apostołów i opowiedział im, jak on w drodze ujrzał Pana, który mówił do niego, i jak w Damaszku z odwagą głosił w imieniu Jezusa. (28) I przebywał z nimi w Jerozolimie. (29) Z odwagą też mówił w imieniu Pana Jezusa i rozprawiał z hellenistami, a oni usiłowali go zabić."(Dz9)

Barnaba potwierdził, że Paweł ujrzał Chrystusa, a więc Paweł widział osobiście zmartwychwstałego Jezusa, był świadkiem Jego nauki u innych chrześcijan - co prawda po przeciwnej stronie, ale jednak np. znając dzieje Szczepana - to nadal świadectwo. Także Paweł spełniał wszystkie warunki na bezpośredniego apostoła Jezusa. Bo nawet sam Jezus w objawieniu wybrał Pawła i sam Jezus posłał Pawła do pogan.

Potem już cały Kościół potwierdził, że Paweł nie kłamał o sobie:

" (25) Zgromadzeni jednomyślnie, postanowiliśmy posłać do was wybranych ludzi wraz z naszymi umiłowanymi Barnabą i Pawłem; (26) Ludźmi, którzy poświęcili swe życie dla imienia naszego Pana Jezusa Chrystusa."(Dz15)



Nie ma czegoś takiego jak prywatne poglądy Pawła. Sama Biblia potwierdza, że Paweł był wybranym apostołem przez samego Jezusa, a jego nauka(Listy) jest objawieniem Bożym.

Kwestia wiary chrześcijańskiej i świadectwa Ducha Świętego w wierzącym, a zwłaszcza w nauczycielach Słowa Bożego, jest ściśle związana z życiem. Chrześcijaństwo jest jedyną religią na świecie, w której nauka musi być ściśle powiązana z życiem praktycznym aż do wiecznego potępienia włącznie. Kto w Kościele chce nauczać, musi się najpierw poddać pod osąd sumienia nauczanych i jego uczynki muszą być osądzone i pokazywać, że żyje zgodnie z Ewangelią - wydając owoce Ducha.
Dopiero wtedy można przyjąć jego nauczanie - tylko i wyłącznie wtedy.
Dlaczego to jest takie ważne? Dlatego, że świadectwo Ducha jest świadectwem Jezusa którego brzmi Słowo Boże. A apostoł Paweł świadectwo takiego nauczania otrzymał od całego Kościoła.

Naprawde uwazasz, ze kazde slowo w listach Pawla ma status nieomylnosci? Kobieta ma milczec i co najwyzej meza o wyjasnienia zapytac?
A reszta Biblii? Te wszystkie przepisy Prawa? Ktos je zniosl? Czy dalej kamienujemy cudzoloznych i wydajemy przymusowo za gwalciciela zgwalcone dziewice?

Paweł w żaden sposób nie zaprzecza ani nauce Jezusa, ani spójności całej Biblii. Inaczej by takiego świadectwa nie otrzymał od Kościoła.
Porządek o którym naucza Paweł jest dziełem i zamysłem Boga, i wynika już z samego aktu stworzenia. Biblia i Paweł w żaden sposób nie zaprzeczają równości męża i żony pod wzgledem statusu przed Bogiem. A do tego Paweł nawiązywał ścisle do nabożeństw a Ty już robisz z tego regułę na wszystkie dziedziny życia. Przykładasz do nauki Słowa Bożego i zasad Bożych "ludzkie" standardy, potem wychodzą ci poglądy sugerujące sprzeczności, czy odrzucanie nauki świadków Bożej nauki, tworzysz sztuczne urazy których chrześcijanie nie mieli - tam się wszystko odbywało na chwałę Boga.


Nie wiem o czym dokładnie piszesz? Paweł nic nie zniósł, tak samo Jezus - Chrystus wypełnił prawo, a to też jest różnica.

""""" a więc Paweł widział osobiście zmartwychwstałego Jezusa"""""""

No a gdzie to wyczytałeś?

Łukasz nie tylko tutaj szukał pokrewieństwa dla Jezusa. Jana chrzciciela też uczynił krewnym Jezusa, no ale w innych Ewangeliach nie ma na ten temat ani słowa.

Szukaj dalej, kto czego NIE napisal. Masz 4 ewangelie. Dlaczego nie sa identyczne? A po co wtedy 4?

Już przestają mnie dziwić Twoje różne teorie odnośnie spisania, czy sprzecznościach w Biblii, skoro wykazujesz takie braki w znajomości jej tekstu - w tym momencie raczej ja mógłbym zapytać dlaczego Ty tego jeszcze nie wyczytałeś?

Relacja w (Dz9 i Dz22) określiła widzenie Pawła jako: "nagle olśniła go światłość z nieba." czy "nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba. " i choć nie można z tych fragmentów jednoznacznie stwierdzić, że Paweł widział postać Jezusa, to można to stwierdzić na podstawie innych opisów biblijnych:

Barnaba zaświadczył:
" (27) Lecz Barnaba przyjął go, zaprowadził do apostołów i opowiedział im, jak on w drodze ujrzał Pana, który mówił do niego, i jak w Damaszku z odwagą głosił w imieniu Jezusa. "(Dz9)

Sam Paweł dokonał dokładnego wyjaśnienia swojej wizji później, kiedy zeznawał przed Królem Agryppą:
"(13) W południe, będąc w drodze, ujrzałem, królu, światłość z nieba jaśniejszą niż słońce, która oświeciła mnie i tych, którzy jechali ze mną. (14) A gdy wszyscy upadliśmy na ziemię, usłyszałem głos mówiący do mnie po hebrajsku: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz? Trudno ci przeciw ościeniowi wierzgać. (15) A ja zapytałem: Kim jesteś, Panie? A on odpowiedział: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. (16) Ale podnieś się i stań na nogi, bo ukazałem się tobie, żeby ustanowić cię sługą i świadkiem zarówno tych rzeczy, które widziałeś, jak i innych, w których ci się objawię."(Dz26)

Zauważ, że masz piękny przykład kilku relacji tego samego wydarzenia i kiedy nie wymagała ona precyzji, w tym wypadku odnośnie wizji jaką miał Paweł np. w (Dz9 i Dz22), to jej nie osiągnięto i nie było to żadnym błędem czy sprzecznością w relacjach. Ale kiedy precyzja była wymagana, jak w przypadku zeznawania przed sądem(Królem) to ją osiągnięto, bo były potrzebne szczegóły - ba nawet dowiadujemy się, że Jezus przemówił do Pawła w języku hebrajskim. Tak właśnie wyglądają świadectwa w Biblii, a ty wytykasz rzekome błędy kiedy rzeczywiście ich nie ma.

Sposób relacji w jaki ukazał się Jezus Pawłowi jest spójny z obrazem Jezusa z relacji Mateusza, kiedy Chrystusa widzieli apostołowie Piotr, Jakub i Jan, jak pokazał im kawałek nieba - mieli okazję zobaczyć Jezusa takiego jak będzie wyglądał w przyszłości po zmartwychwstaniu i wstąpieniu do nieba, takiego jakiego zobaczył apostoł Paweł:
"(1) A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra, Jakuba i Jana, jego brata, i wprowadził ich na wysoką górę, żeby byli na osobności. (2) I został przemieniony przed nimi: jego oblicze zajaśniało jak słońce, a jego szaty stały się białe jak światło"(Mt17)

Ale nawet po wydarzeniach w drodze do Damaszku Paweł widział Jezusa jeszcze raz:
"(17) A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, wpadłem w zachwycenie. (18) I widziałem go, jak mówił do mnie: Pospiesz się i wyjdź szybko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie. (19) A ja odpowiedziałem: Panie, oni wiedzą, że wtrącałem do więzienia ......"(Dz22)

Ostatecznie Paweł w swoich listach potwierdza dokładnie co widział i potwierdza swoje apostolstwo z łaski Boga:
"(4) Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; (5) I że ukazał się Kefasowi, a potem tym dwunastu. (6) Potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość żyje aż dotąd, a niektórzy zasnęli. (7) Potem ukazał się Jakubowi, potem wszystkim apostołom. (8) A ostatniemu ze wszystkich ukazał się i mnie, jak poronionemu płodowi. (9) Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godny nazywać się apostołem, bo prześladowałem kościół Boży. "(1Kor15)

Paweł widział osobiście Jezusa takiego jakiego widzieli po zmartwychwstaniu Piotr, potem "tych dwunastu" i kolejnych 500 świadków oraz Jakub. Nawet i osobiście rozmawiał z Jezusem.

Cztery Ewangelie zostały zapisane na 89 kartkach ( w tym Ew. Łukasza 28 kartek)
Dzieje Apostolskie na 28 kartkach
Listy Pawła na 100 kartkach.
A więc zajmują więcej miejsca jak wszystkie Ewangelie razem wzięte.

Jezus dał swoją gwarancję tylko na swoją naukę, tzn. na Swoje Słowo.
No i każdy może wybrać w co wierzy.
Jezus powiedział - J 18 36 Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

No i Paweł z tego Jezusowego królestwa zrobił królestwo na wzór królestw tego świata.
No ale czy to królestwo jest jeszcze królestwem Jezusa?

Zrobil? Gdzie to wyczytales?

Paweł nic nie musiał "robić", ten świat nie jest królestwem Jezusa i Paweł w niczym nie zaprzeczył. W Nowym Przymierzu człowiek otrzymuje Ducha do pomocy, a Kościół opiekę Jezusa na tym świecie. Ale człowiek nie może życ w nim w królestwie Bożym, po pierwsze nie mamy przemienionych ciał, tak jak Jezus po zmartwychwstaniu. Królestwo na nas czeka po śmierci doczesnej, a nie teraz. Paweł uczył zasad Bożych na tym świecie, porządku Bożego na tym świecie, abysmy dotrwali do nadejścia Królestwa, a nie pomarli wiecznie. Wiele rzeczy nie rozumiesz, wyciągasz konteksty i łączysz je z jakimiś oderwanymi od reszty Pisma teoriami. Idelany dowód na to jak można z Biblii zrobić kolejną religię......wystarczy kilka kanonów odrzucić, konteksty pomieszać i jest.......


Nie mamy oryginałów, więc skąd wiesz ile kartek było potrzebne do spisania Ewangelii czy Listów? Nawet charakter pisma, język, itd. mogło wpłynąc na ilość kartke potrzebnych do spisania.....
Skąd Twoje założenia?


Każdy List lub Ewangelian oprócz Listu Judy albo cytuje bezpośrednio, albo powołuje się na słowa Jezusa również cytując fragmenty Jego wypowiedzi.
I każdy z auotorów albo był świadkiem tych wypowiedzi, albo otrzmał relację od świadków.
Skąd możesz wiedzieć kto z nich nie przkłamał, nawet nie celowo wypowiedzi Jezusa? Mateusz też mógł się pomylić? Do tego Jezus używał tylko aramejskiego, to tłumaczenie mogło też nie oddać dobrze Jego słów? Jak bardzo chcesz, to można przyczepić się do każdej relacji słów Jezusa w Biblii, skąd wiesz jak je filtrować i któremu autorowi możesz wierzyć?


Do czego zmierzasz?

No a czy każdy olśniony światłem może powiedzieć, że widział Jezusa osobiście?
Co najwyżej Paweł miał wizję i tylko tyle.


No a ci, to widzieli osobiście, bo mogli Go dotknąć. A Paweł miał tylko wizję.

Mógłbyś tak stwierdzić, gdybyśmy nie mieli innych relacji tego samego wydarzenia. Ale gorzej dla twoich teorii niestety mamy ich więcej.


Ale mógł zobaczyć Jezusa w pełnej postaci, prowadził dialog z Jezusem, ukazywał się Pawłowi przynajmniej dwa razy o których pisze Biblia. Mogło być więcej.

Słowa: "ujrzał Pana", "bo ukazałem się tobie" , "ze wszystkich ukazał się i mnie" posiadają określony poziom precyzji, ale na pewno nie mówią tego co Ty sugerujesz.

Miałeś taką wizję lub takie olśnienie jak Paweł? To skąd wiesz co wtedy widać i jak wygląda relacja takich osób? Nic więcej nie robisz, tylko spekulujesz.
A chrześcijanie kierują się tym co jest napisane w Biblii, a nie co w niej nie jest napisane. Skoro jest napisane "ukazał się mnie" i nawet jest świadek "ujrzał Pana", to mamy pełne prawo powiedzieć, że tak było, bo tak wynika z zeznań i relacji.

Twoje twierdzenia to spekulacje, nie masz podstaw do takich twierdzeń.

To przedstaw te wszystkie relacje i tych wszystkich świadków. Bo mnie się wydaje, że te wszystkie relacje są z tylko jednego źródła i jest nim Łukasz (te relacje są opisane tylko przez Łukasza w dziejach Apostolskich) Może się mylę ale wydaje mi się, że nawet w listach Pawła nie ma o tym objawieniu na pustyni. Na pewno nie ma żadnej relacji świadka tego wydarzenia poza Pawłem. (o ile coś innym przekazał).




Gdzie ja pisałem, że to są moje twierdzenia? Ja przedstawiam swoje obiekcje do tego, co w Piśmie się znalazło, a co zostało nazwane "słowem Bożym" i jest traktowane jako coś niepodważalnego.